هیچ‌ کدام از ما به هیچ نیستیم

سلام دوستان محمد هستم یک مسافر

مقاله در مورد دستور جلسه وادی دوم و تاثیر آن روی من

هیچ‌کدام از ما به هیچ نیستیم. هدف از خلق انسان و روانه شدنش به کره خاکی تنها آموزش و خدمت است.اگر در وادی اول خوب تفکر کرده باشیم، برایمان روشن شده است که ما در اثر تفکرات غلط برای خود مشکلاتی بوجود آورده ایم. تفکرات غلط یا حرکت در مسیر ضد ارزشها، قطعاً میتواند بر روی ساختار جسم، تخریبهای فراوانی ایجاد نماید و خود را بصورت انواع و اقسام بیماریهای جسمی و روانی نشان بدهد که به آن در پزشکی سایکوزوماتیک گفته می شود. پس باید با تمام وجود در مسیر آموزش قرار بگیریم و خدمت‌گزار خوبی باشیم. شاید دچار خطا و کار اشتباهی شویم امانباید ناامید باشیم چون جایی مثل کنگره ۶۰ راداریم که پر است از آموزش‌های ناب  به‌شرط این‌که در مسیر کنگره باشیم و گوش‌به‌فرمان راهنمای خودمان باشیم.

ما در جهان هستی، تنها و بدون پشتیبان نیستیم و نیروی بزرگی به نام خداوند یا قدرت مطلق وجود دارد که می‌تواند یاری‌رسان ما باشد و ما را حمایت کند ولی جلب حمایت این نیرو، شرط خودش را دارد و آن، دوری از ضد ارزش‌هایی همچون غیبت، دزدی، بدگویی، تهمت و... و پرداختن به ارزش‌ها و رفتن در صراط مستقیم است؛ بنابراین، بهتر است کمی تفکر کنیم و به فلسفهٔ وجودی خودمان و دیگران، ارزش و احترام بگذاریم   وادی دوم به من آموخت که هر مشکلی دارم و به هر اندازه ای می توانم آن را حل کنم ، من بیهوده نیستم و مشکلات از ارزش من نخواهد کاست به شرطی که آنها را پلی برای پیروزی خودم کنم. من علاوه بر تلاش و کوشش و تفکر باید ذهنم را نیز مثبت گرا کنم چون همان می شوم و همان خواهد شد که خودم اندیشه کرده ام.

در آخر برای اینکه فرمانروای لایق و با شهامتی باشیم که بر کشور وجودی خود، یعنی جسم خود، حکمرانی می کند؛ بایستی به آرامی، سازندگی را در قسمت جسم، روان و جهانبینی خود، شروع کنیم و خوب بدانیم که: که هیچ‌یک از ما، جهت بیهودگی یا تصادفی، پا به حیات نگذاشته‌ایم.

نگارنده: مرزبان مسافر محمد

تایپ و تنظیم : مسافر یاسر ل 1