خورشید عالم‌تاب

وادی‌های کنگره۶۰ نقشه و سرنخ‌هایی هستند که ما را به گنج درون خودمان می‌رسانند؛ البته برای آن‌کس که می‌خواهد، می‌بیند، می‌خواند، می‌شنود، در طلب حقیقت و به سوی وادی فهم و شهر دانایی که همان قاعده انسانی است در حرکت است.

اگر بر روی جلد کتاب عشق توجه کنیم، کلمه‌ عشق را بزرگ‌تر از کلمه‌های دیگر می‌بینیم. این جمله‌ اول کتاب را این‌طور می‌نویسم: چهارده وادی برای رسیدن به خود و یا عشق به خود، دوست داشتن خود. انسانی که خودش را دوست نداشته باشد، نمی‌تواند دیگران را دوست داشته باشد. زمانی یک انسان می‌تواند به هستی خدمت کند که اول به خودش خدمت کند.

بارها و بارها شنیده‌ام که: «تو کنگره‌ای هستی، چرا از حق خودت نمی‌گذری؟» یا «هر کس هر اجحافی در حق تو کرد، نادیده نمی‌گیری؟» بنده در جواب می‌گویم، کنگره۶۰ به من یاد داد به‌جای خودش گذشت و بخشش کنم، به‌جای خودش از حق خود دفاع کنم و از خود مراقبت کنم. آن‌وقت می‌توانم به یک انسان توانمند تبدیل شوم و در آرامش و آسایش باشم، این توانایی در من وجود دارد که برای دیگر انسان‌ها و هستی مفید باشم و یاری‌رسان باشم.

وادی دوم آدرس ما را به خودمان می‌دهد؛ که هیچ موجودی بیهوده آفریده نشده، چه برسد به من انسان که اشرف مخلوقاتم. وقتی وارد وادی دوم می‌شویم، وادی تفکر را فرا گرفته‌ایم. اینجا دیگر دستمان پر است و با نقشه‌ای حساب‌شده و آموزش‌های وادی اول به سمت خودشناسی جلو می‌رویم و هرچه جلوتر برویم، راه علامت‌گذاری شده و در مسیرمان نور وادی‌ها همراهی‌مان می‌کند. مطالبی که در این وادی گفته شده، در درون‌مان وجود دارد. اگر در صراط مستقیم باشیم، به ارزش‌ها بپردازیم، عمل سالم انجام دهیم و از عمل ناسالم و ضد ارزش‌ها دوری کنیم، به آن‌ها توان حرکت می‌دهیم. این مطالب که مانند قله‌های آتشفشان هستند، آرام‌آرام و ذره‌ذره در ما متجلی و به صفات الهی تبدیل می‌شود.

حال اگر صفات انسان به صفات خداوند نزدیک شود، با نیروی عظیم و شگفت‌انگیز قدرت مطلق یکی می‌شویم. این نیرو یاری‌رسان‌مان است و کاملاً از ما محافظت می‌کند. این نیرو ما را از سیاهی شب به خورشید عالم‌تاب، یعنی عشق، نزدیک خواهد کرد. امیدوارم بهترین را انتخاب نماییم و به وادی عشق برسیم.

نویسنده: راهنما همسفر مرضیه (لژیون دهم)
ویراستاری و ارسال: همسفر نیلوفر رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون هفتم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی پرستار