منیت آغاز سقوط

یازدهمین جلسه از دوره پنجاه و ششم کارگا‎ه‌های آموزشی عمومی صبحگاهی کنگره ۶۰ نمایندگی پارک لاله، به استادی راهنمای محترم مسافر مهدی، نگهبانی مسافر حسن و دبیری مسافر مسلم با دستور جلسه: «ظرفیت، مسئولیت و قبله گم کردن» سه‌شنبه 2 اردیبهشت ۱۴۰۴ ساعت ۶:۰۰ صبح آغاز به کار‌کرد.

خلاصه سخنان استاد: 

سلام دوستان مهدی هستم یک مسافر. خدارا شکر می کنم در این جایگاه قرار گرفتم. دستور جلسه راجع به ظرفیت؛ مسئولیت و قبله گم کردن است.
هدف از این دستور جلسه، تعریف قبله برای من است تا مسیر خود را گم نکنم و بدانم کجا هستم و در چه جایی خدمت انجام می دهم؟ و چه کارهایی باید انجام بدهم تا قبله خود را گم نکنم.
در انتهای سوره حمد اشاره می کند «والضالین» یعنی خداوندا مرا جزوه گمراهان قرار نده. و این موضوع اشاره می کند که من مسیر یا راهی را می پیمودم اما بنا به دلایلی آن را گم گرده ام. به نظر من گم کردن راه عذاب بسیار سختی است.
ما در کنگره به هیچ عنوان بحث مالی نداریم و هرکسی و در هر جایگاهی و با هر آرمانی در حال انجام دادن خدمت است. باید ببینم سهم در کجا  و به چه صورت است. همه ما داستان کلاغ و روباه را می دانیم و روباه به طور مکارانه ای از کلاغ تعریف می کند تا غذای او را بگیرد. در کنگره این موضوع برای من نیز اتفاق می افتد؛ هم در صور اشکار و هم در صور پنهان.
صور آشکار به این صورت است که از من تمجید می کنند و به من می گویند من بهترین راهنما هستم. و آن جا است که من را از بقیه راهنما و ایجنت ها جدا می کنند. هدف از این کار این است که من را شکار کنند. در صور پنهان نیز همین دیالوگ از طریق نفس اماره شکل می گیرد. هدف از جدا کردن؛ شکار انسان از روشنایی است.
در هر جایی که منیت شکل بگیرد ، سقوط آغاز می شود.
هرگز نباید یادم برود از کجا آمده ام و به چه شکلی آمدم؟ و نباید روزهایی که پر از اضطراب و نگرانی بودم را نباید از یاد ببرم.
حتی اگر می خواهیم یک مشاوره ساده به دیگران بدهیم باید حواسمان را جمع کنیم و این را بدانم که من آقا و سرور دیگران نیستم.
بهترین انسان ها در کنگره 60 خدمتگزارترین ها هستند. 

با خدمت درست؛ انسان به بهترین بودن نزدیک می شود. کسی که می خواهد خدمت کند قبل از هر کاری باید مردم دار باشد. هرگز نباید هدف خود را فراموش کنم و مهمترین هدف خدمت کردن به مردم است.
با فراموش نکردن هدف؛ انسان های زیادی به درمان و رهایی خواهند رسید. حس منیت را دیگران به خوبی احساس می کنند و طبیعتا با این منیت هم حال من خراب است و هم حال دیگران را بد خواهم کرد.
گاهی اوقات حواسمان پرت حاشیه می شود و بعد متوجه می شویم که فقط در حال بازی کردن بودیم و بعد از این که متوجه شدیم باید همین مسیر را برگردیم.
من باید نقش خود را در این دنیا پیدا کنم. همه چیز در این دنیا خوردن و خوابیدن و تولید مثل کردن نیست. از خداوند می خواهم به من کمک کند هرگز قبله خود را گم نکنم و روز اولی که به کنگره آمدم را فراموش نکنم. 

تایپ؛ پیاده سازی و انتشار: مسافر سعید