سفر اول سفرِ دیدن گره‌هاست

پنجمین جلسه از دور سوم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی مسافران کنگره ۶۰ نمایندگی بروجن با استادی راهنمای محترم مسافر پدرام و نگهبانی مسافر امین و دبیری مسافر مهدی با دستور جلسه «ظرفیت و مسئولیت(قبله گم کردن)» روز سه‌شنبه دوم  اردیبهشت ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ برگزار گردید.
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان پدرام هستم یک مسافر؛
خیلی خوشحالم که این فرصت نصیب من شد تا در این نمایندگی حضور پیدا کنم و بار دیگر دوستان قدیمی را ملاقات کنم. در مورد دستور جلسه که مسئولیت و ظرفیت و گم کردن قبله است، جناب آقای مهندس دژاکام در سخنان خود در روز چهارشنبه به طور کامل توضیح داده‌اند. یک سوال همیشه ذهن مرا درگیر می‌کرد و آن این بود که اگر روزی قرار شد من در یک جایگاه خدمتی قرار بگیرم، آیا اول باید به جهان‌بینی رسیده باشم تا بتوانم آن جایگاه را قبول کنم؟ یا اول در آن جایگاه قرار بگیرم تا بعد آن جهان‌بینی لازم را کسب نمایم؟ در کنگره بحث فرق می‌کند. بزرگی و شأن جایگاه راهنما بر کسی پوشیده نیست لیکن این جایگاه بهترین و بزرگترین ابزار رسیدن به دانایی و روشنایی است.
اولین قدم راهنما، تکمیل آگاهی و کسب تجربه و آموزش گرفتن خودش می‌باشد. سپس آن آموزش‌ها را در اختیار رهجو قرار می‌دهد. در کنگره به موازات انجام خدمت و مسئولیت، پروسه افزایش ظرفیت و پتانسیل نیز صورت می‌گیرد ولی این دلیل نمی‌شود که از حد و حدود و چهارچوب‌ها فراتر رفت یا عدول کرد. نیازی نیست حتماً تخصص خاصی داشته باشید تا مسئولیت و خدمتی را انجام دهید بلکه کافیست خواسته و جهان‌بینی و ظرفیت اولیه لازم را داشته باشید آنگاه خود آن مسیر به فرد کمک می‌کند و حامی فرد می‌شود.
سوال اینجاست که آیا این مسئولیت به اندازه ظرفیت من است؟ آیا قبول این جایگاه باعث نمی‌شود که ظرف من پر شود و قبله و جهت را گم کنم؟ خدمت کردن در کنگره ابزاری است برای رسیدن به تعالی و کمک به انسان‌ها و تمرینی است برای بهتر زندگی کردن در بیرون از کنگره. سفر اول سفرِ دیدن گره‌هاست و سفر دوم، سفر باز کردن گره‌هاست و خدمت کردن و مسئولیت گرفتن به این اهداف کمک می‌کند، ولی این باعث نشود که خود آن جایگاه تبدیل به هدف شود. این‌گونه نباشد که رسیدن به آن جایگاه خدمتی، پایان راه شخص باشد و اگر اینجور باشد یعنی شخص قبله را گم کرده است.
اگر قبله گم بشود و وسیله به هدف تبدیل شود آنگاه هر کس هر طور که دلش خواست رفتار می‌کند و از چهارچوب‌ها عدول کرده و از ارزش‌ها دور می‌شود و این برای شخص پایان راه است و باعث خراب شدن حال او می‌گردد. حس‌های او مخدوش می‌گردد و اطلاعات نادرست به عقل او می‌رسد و نمی‌تواند درست تصمیم بگیرد. امیدوارم که همه ما بتوانیم در هر جایگاه که هستیم ظرفیت لازم را کسب کنیم و از هدف اصلی دور نشویم و قبله را گم نکنیم. ممنون که به صحبت‌های من توجه کردید.

نگارنده: مسافر مهران لژیون سوم
عکس: مسافر هادی لژیون اول
ویرایش و تنظیم: مسافر امین
ارسال: مرزبان خبری مسافر محمد
مسافران نمایندگی بروجن