دومین جلسه از دوره شانزدهم سری کارگاه های آموزشی خصوصی مسافران کنگره۶۰ نمایندگی هاتف با نگهبانی مسافر مهدی و استادی راهنما مسافر محمد و دبیری مسافر بهنام با دستور جلسه "ظرفیت و مسئولیت (قبله گم کردن)" سه شنبه 2 اردیبهشت ماه 1404 ساعت 17:۰۰ آغاز به کار کرد.
خلاصه سخنان استاد:
ابتدا شاکر و سپاسگزار خداوند هستم که یک بار دیگر توانستم در این جایگاه حضور پیدا کنم و از همه دوستان آموزش و انرژی بگیرم، از ایجنت گرامی، لژیون مرزبانی، نگهبان و دبیر جلسه که اجازه دادند من در این جایگاه خدمت کنم تشکر میکنم و امیدوارم خداوند امروز برکت را به کلام ما بدهد تا بتوانیم جلسه پرباری داشته باشیم.

دستور جلسه امروز "ظرفیت و مسئولیت (قبله گم کردن)" میباشد، امروزه با تفکر و یک جستجوی ساده در اینترنت میتوان به معنی و مفهوم کلمات دستور جلسه امروز دست پیدا کنیم، ظرفیت یعنی گنجایش و مسئولیت، یعنی پذیرفتن زحمت یک کار و قبله گم کردن به معنی خارج شدن از مسیر و تعادل میباشد.
هدف کنگره ۶۰ درمان اعتیاد میباشد و ممکن است این سوال پیش بیاید، من که برای درمان اعتیاد به کنگره آمده ام چرا باید در مورد قبله گم کردن و مسئولیت آموزش بگیرم؟؟
در کنگره 60 همه دستور جلسهها یک هدف را دنبال میکنند، کنگره معتقد است شخص مصرف کننده در سه قسمت جسم، روان و جهان بینی از تعادل خارج شده است و برای به تعادل رسیدن بایستی بعضی از مسیرها و پلههایی را که طی نموده است دوباره برگردد تا به تعادل برسد، مسلماً شخصی که مصرف کننده میشود، مسئولیت خود و خانواده خود را نمی تواند بپذیرد در نتیجه قبله خودش را گم کرده و از مسیر خارج می شود، حال وقتی وارد کنگره ۶۰ شده، بایستی حداقل ۱۰ ماه در کنگره حضور داشته و تحت آموزش قرار بگیرد، 10 ماه سفر در کنگره معادل حداقل 400 ساعت آموزش می باشد و پس از آن وارد سفر دوم شده و میتوان به مرور جایگاههای دبیر، نگهبان و مابقی جایگاه ها را تجربه نمود.
شخصی که در انتخابات نگهبانی یا مرزبانی رای میآورد قطعاً توانسته مسئولیت خودش را بپذیرد و تعامل را یاد گرفته و توانسته به تعادل برسد.
در سفر دوم با ورود به لژیون سردار می توانیم بخشش بیاموزیم و در بیرون از کنگره بخشش را اجرا کنیم.
قسمت سوم دستور جلسه، قبله گم کردن است که برای سفر دومیها بسیار مهم میباشد، برای مثال من که امروز به عنوان راهنما در حال خدمت هستم هیچگاه نباید فراموش کنم که با چه حالی به کنگره آمدم، چه روزهای سیاهی را سپری کردم و چقدر از خداوند خواستم تا به درمان برسم و آرزو داشتم وقتی در یک مهمانی شرکت میکنم از آن مجلس با سرافرازی بیرون بیایم، پس نباید خود را آقا و سرور دیگران بدانم، شخصی که شال راهنمایی دریافت می کند، بایستی پیمان ببندد، پیمانی که در آن ذکر شده، ما آقا و سرور هیچ شخصی نیستیم، بلکه خدمتگزار دیگران هستیم، همه اینها را گفتم تا برای خودم یادآوری شود که بایستی مراقب باشیم در قبال خدمتی که به ما میدهند هیچگاه از بالا به دیگران نگاه نکنیم، یادمان نرود تمامی ما خدمتگزاران روزی هم درد عزیزان در سفر اول بودهایم و این حس خوبی به ما میدهد و باعث میشود که ما بهتر بتوانیم خدمتگزار باشیم و به تعادل برسیم و قبله خود را گم نکنیم.

تایپ: مسافر محمد باقر لژیون چهاردهم
ویرابش: مسافر بهروز لژیون هشتم
ارسال: مسافر وحید لژیون سوم
عکاس: مسافر سجاد لژیون هشتم
.gif)
- تعداد بازدید از این مطلب :
298