وقتی مسئولیتی بیش از ظرفیت باشد، آشوب می شود.

دهمین جلسه از دور نهم سری کارگاه های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی بیرجند، ویژه مسافران با دستورجلسه "ظرفیت و مسئولیت (قلبه گم کردن)" به استادی مسافر حسن، نگهبانی مسافر مجتبی و دبیری مسافرحمید در روز سه‌ شنبه ۲ اردیبهشت راس ساعت ۱۶ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

با نیم نگاهی متوجه مفهوم این دستور جلسه می شویم. ظرفیت مانند مشخص کردن گنجایش یک لیوان است که اگر ۱۰۰ سی سی گنجایش داشته باشد، نمی توان بیشتر از گنجایش در آن بریزیم. به طور عمیق تر اگر یک کامیون ۱۰ تن تحمل وزن داشته باشد، ما بیشتر از این بارگیری کنیم، احتمال از هم پاشیدن یا ترکیدن لاستیک است. برای هر چیزی یک ظرفیت تعریف شده است. به طور مثال اگر یک پارچ را داخل لیوان بریزیم، لیوان پر شده و آب سر ریز می‌گردد.

مسئولیت چیست؟

مسئولیت به طور کلی از ریشه سؤال می آید. به طور مثال یک شخصی که در کارخانه یا اداره ای مشغول به کار می باشد، یک مسئولیتی به او محول شده و بنا برآن مسئولیت، باید کارش را انجام بدهد و پاسخگو باشد. حتی اگر کسی مسئولیتی در جامعه نداشته باشد، حداقل مسئول خانواده و جسم یا شهر درونی خودش است. و باید برای این مسئولیت کارهایی انجام بدهد که این شهر وجودی شاد باشد و از روی نظم و ترتیب اداره شود. اگر من از روی اشتباه و ناخواسته در شهر وجودی خودم تخریب ایجاد کردم، بیش از آن ظرفیت شهر وجودی ما بوده که به آن خسارت وارد کرده ام و در مورد جسم خودم مسئول نبوده ام.

من در جامعه هم دچار چالش بودم و گنجایش کمی داشتم و با اندک تلنگری از هم می پاشیدم. وقتی مسئولیتی بیش از ظرفیت باشد، آشوب می شود و هنگامی که از حالت تعادل خارج شد، یک سری ضررهایی دارد که انسان را به سمت آشوب می کشاند. همان‌ طور که در وادی نهم گفته شده، برای هر چیزی نقطه تحملی تعریف شده که اگر بیش از آن فشار وارد شود، باعث از هم پاشیدن می گردد.

در هم ریختگی باعث قبله گم کردن می شود و حتی نمی توان کارهای روز مره را انجام داد. ظرفیت برای اجسام صدق می کند، اما در انسان اینگونه نیست. همانطور که می دانیم صفت گذشته در انسان صادق نیست، چون گذراست. مثلاً من خودم قبل ازاینکه وارد کنگره شوم، ظرفیتم پایین بوده وبا کوچک ترین چیزی دچار درگیری می شدم. ولی با آموزش های کنگره یاد گرفتم که چگونه ظرفیتم را با جهان بینی بالا ببرم. در ادامه اگر درمسیر هدف کنگره نباشم، شاید مجدد دچار به هم ریختگی گردم و قبله خود را گم کنم و هدفی را که داشتم، نادیده بگیرم. ازینکه با سکوتتان به حرف های من گوش کردید، صمیمانه سپاس گزارم.

تایپ: مسافر علی لژیون پنجم

عکاس: مسافر محمد حسن لژیون یکم

ارسال خبر: مسافر جواد لژیون سوم