ظرفیت هر انسانی به خودش بستگی دارد

چهارمین جلسه‌ از دوره چهارم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی صفادشت با استادی همسفر زهرا، نگهبانی همسفر الهام و دبیری  همسفر سمیرا با دستور جلسه «ظرفیت و مسئولیت (قبله گم کردن)» روز سه‌شنبه ۳ اردیبهشت ۱۴۰۴ ساعت ۱۵:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

خدا را شکر می‌کنم در این جایگاه قرار گرفتم و توانستم در این جایگاه خدمت کنم و آموزش بگیرم. در مورد دستور جلسه؛ ظرفیت، مسئولیت، قبله گم کردن. هر انسانی می‌تواند مسئولیت بپذیرد؛ چون موجودی است که اختیار دارد و می‌تواند در خود ظرفیت ایجاد کند. ما با آموزش گرفتن و افزایش دانایی می‌توانیم این ظرفیت را در خود ایجاد کنیم. در مسیر ارزش‌ها قرار گرفتن، با ایمان و باور به خداوند می‌توان ظرفیت خود را گسترش داد؛ اگر انسان هر مسئولیتی را قبول می‌کند؛ حتماً باید ظرفیت آن کار را هم داشته باشد.

وقتی درون لیوانی آب می‌ریزیم؛ اگر بیشتر از حجمش بریزیم سرریز می‌شود. انسان‌ها هم همین‌طور هستند؛ اگر بیشتر از  ظرفیت، به آن‌ها بها داده شود، خود را گم می‌کنند. راجع به قبله گم کردن؛ ما فکر می‌کنیم سمتی که نماز می‌خوانیم قبله ما  می‌شود و قبله گم کردن این است که ما  سمت دیگری نماز بخوانیم؛ نه، قبله گم کردن؛ یعنی اینکه از هدف خود دور شویم یا از موجودیتی که داریم غافل شویم. با بالا بردن نقطه تحمل و پذیرش وقتی کسی به ما چیزی می‌گوید یا انتقادی می‌کند؛ اگر ما پذیرش داشته باشیم، نقطه تحمل خود را بالا برده و در مسیر ارزشها، مسئولیت پذیر باشیم؛ حتماً می‌توانیم، ظرفیت وجودی خود را بالا ببریم.

من، انسان مسئولیت پذیر نبودم، به ظاهر بودم؛ ولی در باطن نبودم. اگر کاری را قبول می‌کردم؛ خیلی راحت از انجام کار سرباز می‌زدم و می‌گفتم: ببخشید، نمی‌توانم این کار را انجام دهم. خدا را شکر از وقتی به کنگره آمدم و آموزش‌هایی که دیدم، تحت هر شرایطی از هر چیزی می‌گذرم تا آن مسئولیت را انجام بدهم. ظرفیت هر انسانی به خودش بستگی دارد. همیشه با خودم کلنجار می‌رفتم که چرا خداوند پاسخ خواسته‌های من را نمی‌دهد. با وجود کنگره، فهمیدم که حتماً درون من ظرفیت آن خواسته نبوده است که خداوند آن را برآورده کند یا زمانش نرسیده است.

با ایمان و باوری که به خداوند دارم می‌دانم که اگه چیزی به من نداده؛ حتماً صلاح نبوده و ظرفیتش هنوز درون من به وجود نیامده است. آقای مهندس می‌گوید: بعضیانسان‌ها برای سلامتی ظرفیت ندارند؛ یعنی اینکه خداوند آن‌ها را بیمار می‌کند تا دیگران از دست آن‌ها در امان باشند. مسافرم من دقیقاً قبل کنگره خیلی آدم بی‌مسئولیتی بود. خیلی راحت می‌گفت: نمی‌شود، ندارم، من چیکار کنم برو به فلانی بگو. خیلی راحت از گردن خودش باز می‌کرد؛ ولی خدا را شکر، خیلی خوب آموزش دید و توانست آموزش‌ها را کاربردی کند. الان فردی مسئولیت پذیر شده است چه در زندگی، چه مسائل کاری و مالی.

ظرفیت انسان‌ها متفاوت است، دوستی داشتیم که با هم خیلی صمیمی بودیم و در یک سطح بودیم؛ بعد از چند سالی وضع مالی آن‌ها خوب شد و دچار غرور و منیت شدند که حتی جواب سلام ما را نمی‌دادند؛ و خود را گم کردند؛ یعنی آن‌قدر خود را دست بالا گرفتند که هیچ کس را  بالاتر از خود نمی‌دیدند، به نظر من قبله گم کردن؛ یعنی همین که به یک مقامی می‌رسیم، خود را گم نکنیم. دنیا مثل یک دایره است، ما یا بالا هستیم یا پایین، هیچ وقت در یک سطح نیستیم. انشالله بتوانم ظرفیت و نقطه تحمل خود را بالا ببرم تا بتوانم، مسئولیت‌هایی که به عهده می‌گیرم، درست انجام دهم.

در ادامه برگزاری دومین دوره انتخابات مرزبانی

مرزبان کشیک: همسفر پروین و مسافر مجید
تایپیست: همسفر فریبا رهجوی راهنما همسفر ژیلا (لژیون اول)
عکاس: همسفر سما رهجوی راهنما همسفر ژیلا (لژیون اول)
ویراستاری: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر ژیلا (لژیون اول) نگهبان سایت
ارسال: همسفر شایسته رهجوی راهنما همسفر ژیلا (لژیون اول) دبیر اول سایت
همسفران نمایندگی صفادشت