هدف از خلقت آموزش گرفتن و خدمت کردن است

سلام دوستان زهرا هستم همسفر

دستور جلسه درباره (ظرفیت، مسئولیت و قبله گم‌ کردن) قبل از کنگره ما خیلی چیزها را بلد نبوديم مثل محبت، گذشت، عشق و بخشش را نمی‌دانستیم ولی در کنگره به ما آموزش داده شده است که هرچیزی اندازه دارد که عشق ورزیدن و محبت کردن چه اندازه باید باشد. اگر به یک نفر زیادی عشق بورزیم ممکن است حالش خراب شود یا برعکس. ریشه  اصلی ظرفیت از ظرف است و هر ظرفی دارای یک گنجایش است مانند یک لیوان، که گنجایش یک لیوان مشخص است و اگر بیش از ظرفیت آن داخلش آب ریخته شود سر ریز می‌شود. بنابراین، ظرفیت هرچیزی مشخص است. هر جایگاهی هم دارای ظرفیت می‌باشد، مثلا کسی که مسئولیت کاری را بر عهده می‌گیرد باید ظرفیت آن را داشته باشد اگر نداشته باشد هم خودش اذیت می‌شود هم باعث اذیت دیگران می‌شود. اگر کسی مسئولیت دارد باید پاسخگوی سوالات باشد، این نیست که اگر کسی مسئولیت دارد یعنی سرور و آقای دیگران است. انشالله با کسب قدرت تشخیص گنجایش و ظرفیت خود را بالاتر ببریم و مسئولیت‌ها را با جان  و دل بپذیریم و در اجرای مسئولیت‌ها قبله و هدف را گم نکنیم.

سلام دوستان آزاده هستم همسفر

ظرفیت یعنی ظرف، گنجایش و اندازه هر چیزی. تمام هستی بر مبنای ظرفیت تقسیم‌بندی شده، بنابراین هر یک از موجودات دارای ظرفیت خاصی هستند برای مثال ظرف آبی را در نظر می‌گیریم که دارای حجم خاصی است، اگر بیش از اندازه در آن ظرف آب بریزیم باعث سرریز شدن آب می‌گردد. در حقیقت انسان‌ نیز همین‌گونه است؛ ابتدا باید ظرفیت را ذره‌ذره در درون خود ایجاد کند؛ زیرا اگر ظرفیت لازم درون انسان شکل نگیرد باعث ایجاد حس‌های منفی و سپس تخریب می‌شود، بنابراین برای به‌وجود آمدن ظرفیت لازم در درون انسان ابتدا باید از مسائل کوچک شروع کند. موضوعی که می‌تواند ظرفیت انسان را بالا ببرد میزان دانش و آگاهی است که انسان کسب می‌کند. خداوند به ما انسان‌ها قدرت اختیار داده پس می‌توانیم مسئولیت‌پذیر باشیم؛ ولی قبل از پذیرفتن مسئولیت باید ظرفیت آن را در خودمان ایجاد کنیم و هر چه دانایی ما بالاتر باشد، مسئولیت‌پذیری ما بیشتر خواهد شد. کسی‌ که به دانایی نرسیده باشد؛ چون هنوز به درجه تفکر، تجربه و آموزش نرسیده است، دارای ظرفیت کمی می‌باشد و اگر این فرد به جایگاهی برسد قبله و هدفش را گم می‌کند و کاملاً از صراط مستقیم خارج می‌شود و در جایگاهی که قرار گرفته است به‌جای انجام خدمت، دچار منیت شده و به خود و دیگران لطمه وارد می‌کند. هر مسئولیتی هدفی را به دنبال دارد؛ به قول استاد سردار هدف از خلقت، آموزش‌ گرفتن و خدمت کردن است. ما آموزش می‌بینیم و با دانایی و مسئولیت‌پذیری می‌توانیم آموزش را به خدمت تبدیل کنیم. همه ما در هستی مسئول هستیم؛ هر کسی باید در برابر مسئولیتی که انجام می‌دهد پاسخگو باشد. ما در اجتماع، خانواده، کنگره و ... مسئول هستیم و قبل از این‌ که مسئولیت کاری را بر عهده بگیریم باید از خودمان بپرسیم آیا قادر به انجام این کار هستم یا نه؟ آیا مهارت و توانایی آن را دارم یا نه؟ آیا من ظرفیت پذیرش آن را از جهت مادی و معنوی دارم یا نه؟ بر این اساس مسئولیتی را بر عهده می‌گیرم که بتوانم سنجیده عمل کنم. من به‌عنوان عضوی از کنگره‌۶۰ باید مسئولیت‌پذیر باشم و به قوانین و حرمت‌ها پایبند بوده و آن‌ها را رعایت کنم تا سبب آسیب به خود و دیگران نشوم.

رابط خبری:  راهنما همسفر فرشته (لژیون هفتم)
ویرایش و ارسال: همسفر معصومه نگهبان سایت
نمایندگی همسفران ساوه