وقتی از تعادل خارج شوم قبله را گم کرده‌ام

جلسه اول از دوره سی‌و‌هفتم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی شیخ‌بهایی با دستورجلسه «ظرفیت و مسئولیت، قبله گم کردن» با استادی همسفر مینا، نگهبانی همسفر مرجان و دبیری همسفر مژگان روز دوشنبه ۱ اردیبهشت ۱۴۰۴ ساعت ۱۶:۰۰ برگزار شد.

خلاصه سخنان استاد:

خداوند را شاکرم که این توفیق نصیب حال من شد تا در این جایگاه خدمت کنم، از جناب آقای مهندس دژاکام و خانواده محترمشان نیز سپاسگزارم. دستورجلسه «ظرفیت، مسئولیت و قبله گم کردن است.» ظرفیت یعنی ظرف هر شخص چه اندازه گنجایش دارد که اندازه آن متفاوت است و می‌تواند به اندازه یک فنجان یا یک دریا باشد؛ ظرفیت اگر از حد تعیین شده بگذرد، می‌تواند سرریز شود. گنجایش هر فرد بستگی به سطح آگاهی، علم، دانش و شعورش دارد. ظرفیت هیچ‌گاه یک‌مرتبه به وجود نمی‌آید بلکه به صورت کم‌کم و تدریجی ایجاد می‌شود؛ ما می‌توانیم با نوشتن سی‌دی‌ و دریافت آموزش‌ها ظرفیت خود را ذره‌ذره بالا برده و سطح دانایی خود را افزایش دهیم. دانایی ما در واقع همان مثلث تجربه، آموزش و تفکر است؛ هر چقدر ظرفیت بالا رود دانایی بیشتر می‌شود؛ هر چیزی بر مبنای گنجایش به ما داده می‌شود حتی درخواست‌ها و آرزوها؛ اگر خواسته‌ای اجابت نشد علت آن ظرفیت است. طبق فرمایش استاد امین دژاکام در سی‌دی "ظرفیت و شخصیت"، اگر خواسته‌ای‌ به انسان داده نشد و انسان دچار حس‌های منفی مانند خشم، ناامیدی و تنفر نشد آنجاست که ظرفیت در انسان شکل گرفته است؛ زمانی‌که به خواسته‌اش برسد دچار تفاخر و خود بزر‌گ‌بینی نمی‌شود؛ هرچقدر ظرفیت بیشتر شود پذیرش بالا می‌رود و ما می‌توانیم مسئولیت‌هایی را بپذیریم.

مسئولیت چیست؟ از ریشه سؤال و مسئول می‌آید و مسئول یعنی شخصی که مورد سؤال قرار می‌گیرد؛ هر کس وظیفه‌ای دارد باید در مقابلش پاسخگو باشد. در زندگی، هر انسانی مسئولیت‌های متفاوتی دارد مثل پدر، مادر، فرزند و ... اما بزرگ‌ترین مسئولیتی که هر فرد بر عهده دارد شهر وجودی و انسان بودن است و زمانی می‌تواند این مسئولیت را بشناسد که انسان را کامل شناخته باشد. در کنگره همه افراد در هر جایگاه و خدمتی که باشند باید در برابر مسئولین بالاتر از خود پاسخگو باشند؛ من در مقابل راهنمای خود مسئول هستم و باید به‌موقع در جلسات حضور داشته باشم، سی‌دی بنویسم، مشارکت کنم، در امتحانات شعبه شرکت کرده و روز جمعه در پارک حضور پیدا کنم؛ اگر در هر کدام از این مسئولیت‌ها کوتاهی کنم باید در مقابل راهنمای خود پاسخگو باشم؛ زیرا راهنما برای رهجو وقت و انرژی می‌گذارد. یک سفر اولی هم مسئول سفری است که در حال انجام آن است؛ باید بتواند آموزش‌ها را به درستی دریافت کرده و کاربردی کند تا به رهایی برسد و بعد با خدمت‌هایی مثل نگهبان نظم،‌ میکروفون گردان و مهمان‌داری ظرفیت خود را ذره‌ذره بالا ببرد تا بتواند خدمت‌های بیشتری را تقبل کند.

ما در کنگره آموزش می‌بینیم تا بتوانیم در زندگی خود اجرا کنیم. من قبل از ورود به کنگره ظرفیت شنیدن یک انتقاد کوچک را هم نداشتم؛ اگر کسی حرفی می‌زد سریع عکس‌العمل نشان می‌دادم، به خود و دیگران ضربه می‌زدم و حال خود و بقیه را خراب می‌کردم؛ ولی در کنگره آموزش گرفتم اول از کارهای کوچک شروع کنم و ظرفیت خود را بالا ببرم تا بتوانم مسئولیت‌های بیشتر و سنگین‌تری را قبول کنم، زمانی‌که مسئولیت من از ظرفیتم بیشتر باشد نمی‌توانم آن را به خوبی اجرا کنم؛ همین امر موجب می‌شود به خود و دیگران آسیب برسانم و هیچ آموزشی از خدمت و مسئولیتم نمی‌گیرم این یعنی از تعادل خارج شدن؛ وقتی از تعادل خارج شوم قبله را گم کرده‌ام. قبله یک هدف است؛ تمام ما انسان‌ها یک هدف از قبل تعیین‌شده داریم که باید به آن برسیم؛ اگر هدف را گم کنیم یعنی قبله خود را گم کرده‌ایم؛ به فرموده جناب آقای مهندس دژاکام ناسپاسی و ناشکری نوعی قبله گم کردن است؛ گاهی اشخاص وقتی به جایگاهی می‌رسند سریع طرز حرف زدن، برخورد و اخلاقشان تغییر می‌کند؛ جایگاه خود را از سطحی که هستند بالاتر دانسته و منیت در آن‌ها بوجود می‌آید؛ فراموش می‌کنند که چه سیستم و اشخاصی به آن‌ها کمک کرده‌اند تا به این جایگاه برسند؛ در واقع به رب خود هم ناسپاس هستند، از هدف اصلی خود دور شده و قبله را گم کرده‌اند.

طبق دستورجلسه برای رسیدن به یک جایگاه، اول باید ظرفیت آن جایگاه و مسئولیت را داشته باشیم؛ اگر ظرفیت نباشد آن جایگاه به جای اینکه نردبان پیشرفت من باشد می‌تواند طناب دار من شود؛ همیشه باید برای جایگاه و مسئولیت ارزش قائل باشم و شکرگزار باشم که جایگاه یا مسئولیتی به من داده می‌شود. مسئولیت‌ها همیشگی و دائمی نیست و روزی به پایان می‌رسد؛ تنها چیزی که باقی می‌ماند عملکرد و رفتار من است که شایسته بوده است یا خیر؛ نکته مهم‌تر اینکه درگذشته چه جایگاهی داشته‌ام؛ با چه ناامیدی و ترسی وارد کنگره شده‌ام؛ اکنون چه جایگاهی دارم، این آرامش را به تنهایی بدست نیاورده‌ام؛ زیرا هیچ انسانی نمی‌تواند بدون داشتن رب و مربی و استاد به آموزش‌های زندگی خود برسد؛ پس وظیفه خود می‌دانم که به‌ دلیل حال خوبم همیشه نسبت به سیستم کنگره۶۰، جناب آقای مهندس دژاکام و راهنمای خوبم و تمام کسانی‌که در این مسیر به من کمک کرده‌اند سپاسگزار و قدردان باشم؛ بهای چیزی که دریافت کرده‌ام را با خدمت بلاعوض جانی و مالی پرداخت کنم.

در جلسه امروز نگهبان و دبیران جدید خدمت خود را تحویل گرفتند، همسفرانی که موفق به دریافت شال ویلیام وایت شده بودند معرفی شدند؛ همچنین از همسفرانی که در مسابقات ورزشی جام سردار شرکت کرده و یا موفق به کسب مقام شده بودند تقدیر شد.

مرزبانان کشیک: همسفر مریم و مسافر محسن
تایپ: همسفر اکرم و همسفر مینا رهجوی راهنما همسفر مائده (لژیون بیست‌و‌سوم) و همسفر طیبه رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون دوم)
ویراستار: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون پانزدهم)
ارسال: همسفر مینا نگهبان سایت
همسفران نمایندگی شیخ‌بهایی