ظرفیت و مسئولیت پلی برای رشد

جلسه دوم از دوره چهاردهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره۶۰ همسفران نمایندگی اردستان با استادی همسفر زهرا، نگهبانی همسفر واله و دبیری همسفر مهدیه با دستور جلسه‌ «ظرفیت و مسئولیت (قبله‌ گم کردن)» روز دوشنبه ۱ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۵:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

ابتدا از نگهبان جلسه که به من اجازه خدمت دادند تشکر می‌کنم. از ایجنت، مرزبانان سپاسگزارم و به اسیستانت همسفر سحر، خوش‌آمد می‌گویم. ابتدا در خصوص دستور جلسه از آقای مهندس تشکر می‌کنم که چنین مسیری را برای ما مهیا کردند تا بتوانیم در اینجا دانایی خود را افزایش دهیم و ظرفیت خود را بسازیم؛ همچنین از راهنمایانم، همسفر مرضیه و همسفر زهرا تشکر می‌کنم؛ چراکه هرچه آموخته‌ام، حاصل زحمات ایشان بوده است. در مورد دستور جلسه امروز باید گفت ظرفیت، چیزی است که اگر کسی نداشته باشد، نمی‌شود کاری را به او سپرد. ظرفیت به‌اندازه دانایی ما بستگی دارد؛ اینکه آیا من که قرار است کاری را انجام دهم، آن کار در توانایی من هست یا نیست؟ گاهی خیال می‌کنم می‌توانم کاری را انجام دهم و آن را می‌پذیرم؛ اما همان‌طور که استاد امین فرمودند: «ممکن است توان ما یک ساعت درس خواندن باشد؛ اما ما هشت ساعت درس می‌خوانیم؛ در این صورت از ذخایر انرژی خود استفاده می‌کنیم و درنهایت با حال خرابی مواجه می‌شویم؛ چون آن ظرفیت یا اندازه را نداشتیم.»

اگر کسی ظرفیت نداشته باشد و مسئولیتی را بپذیرد، شکستش حتمی‌ است. کنگره معتقد است، ظرفیت انسان‌ها با آموزش و آگاهی بالا می‌رود و نامحدود می‌شود. در وادی نهم هم به زیبایی توضیح داده‌شده  است که نیرویی از کم شروع می‌شود و ذره‌ذره بالا می‌رود تا نقطه تحمل پیدا شود؛ پس ما باید ببینیم کاری که به ما سپرده می‌شود، آیا ظرفیت آن را داریم یا نه. من خودم وقتی خدمت سایت را به من پیشنهاد دادند، برایم سخت بود؛ اما تمام تلاشم را کردم؛ در ابتدا با کمک‌ راهنمایم همسفر مرضیه که مسئول سایت بودند و در ادامه  با کمک مسئول قبلی سایت، همسفر الهام و اکنون همسفر مهتاج، توانستم در این مسئولیت موفق باشم و ذره‌ذره آموزش بگیرم. همه ما می‌توانیم؛ چون در همه کارها الگو داریم و باید به کسانی که در خدمت هستند نگاه کنیم و یاد بگیریم و همین‌طور سفر اولی‌ها به سفر دومی‌ها نگاه کنند و مسیر را یاد بگیرند.

مسئولیت، چیزی ا‌ست که به من سپرده‌شده و حالا که پذیرفته‌ام؛ باید پاسخگوی آن باشم. مسئولیت‌پذیری یکی از پایه‌های اساسی رشد فردی و اجتماعی ا‌ست و به معنای پذیرش آگاهانه و پیامد تصمیمات، اعمال و رفتارهای خود و تلاش برای انجام آن است. گاهی از قبول مسئولیت، ترس زیادی داریم و از آن فرار می‌کنیم؛ ولی بعدازاینکه انجامش دادیم، می‌بینیم بالی برای یادگیری بوده است؛ شاید اولش از ندانستن یا نبودن بترسیم؛ اما در ادامه به ما خیلی کمک می‌کند و برای ما پله‌ای برای خدمت و آموزش می‌شود. ما در کنگره روش تدریجی را یاد گرفتیم و توانستیم ذره‌ذره مشکلات خود را حل کنیم؛ اما قبله گم کردن زمانی ا‌ست که وقتی مسئولیتی را قبول کردیم، دچار این تصور می‌شویم که کار بزرگی انجام داده‌ایم یا اینکه این کاری که من انجام دادم، کسی نمی‌توانست انجام دهد؛ در اینجا باید ببینیم هدفمان چه بوده است؟ هدف من این است که به آن‌هایی که این راه را به من آموختند و آن راهنمای دلسوزی که آموزش‌ها را با عشق داده است، پاسخ بدهم و در مسیر اهداف کنگره، کمک کنم تا این کنگره پایدار بماند و من تا جایی که توان دارم به پایداری کنگره، کمک خواهم کرد.

مرحله 30سی‌دی همسفر منصوره

مرزبانان کشیک: همسفر آسیه و مسافر رسول
تایپیست: همسفر اعظم رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون چهارم)
ویراستاری: همسفر مهدیه رهجوی راهنما همسفر مهرو (لژیون سوم)
عکاس: همسفر بهار رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون چهارم)
ارسال: همسفر مهتاج نگهبان سایت

همسفران نمایندگی اردستان