خودشناسی و خداشناسی اساس مسیر کنگره۶۰

سلام دوستان زینب هستم همسفر

وقتی اسم ظرفیت می‌آید همه‌ ما اندازه، گنجایش و آن‌چه را که یک پارچ یا یک لیوان می‌تواند در خودش جا دهد را متصور می‌شویم که تا حدودی درست است، یک لیوان به اندازه یک لیوان آب می‌تواند درون خودش جا دهد و یک پارچ به اندازه پنج یا شش لیوان آب را می‌تواند درون خودش جا دهد. هر کدام از این‌ها مقدار متفاوتی می‌توانند درون خودشان جا دهند؛ یعنی ظرفیت آن‌ها با هم متفاوت است.

 انسان‌ها هم دقیقاً ظرفیت‌های متفاوتی دارند، گاهی ظرفیت من زینب به اندازه‌ یک لیوان است. وقتی؛ حتی یک مسئولیت کوچک به من سپرده می‌شود، ظرفیت این مسئولیت کوچک را ممکن است نداشته باشم و سریع با هر اقدام و حرکت کوچک به هم بریزم. ممکن است با همان مسئولیت کوچک، احساس بزرگی به من دست دهد و بخواهم به‌ جای دیگران تصمیم بگیرم، به جای دیگران صحبت کنم‌ و به همه دستور دهم؛ زیرا من ظرفیت همان مسئولیت کوچک را هم نداشتم. در چنین حالتی مسئولیت من از حد و اندازه ظرفیت من فراتر رفته است.

 وقتی ظرفیت کمتری نسبت به مسئولیت دارم، آن زمان من در آستانه آشوب قرار می‌گیرم، پس مسئولیت را بدون حاشیه و درست نمی‌توانم به انجام برسانم و از مسیر خارج می‌شوم. به اصطلاح قبله را گم می‌کنم و خودم را فراتر از آن‌چه هستم می‌بینم در نتیجه دچار منیت، خشم و هر عمل ضد‌ارزشی می‌شوم.تنها چیزی که می‌تواند به من کمک کند تا ظرفیت خودم را افزایش دهم دریافت آموزش است. با آموزش و بالا بردن دانایی می‌توانم از سطح ظرفیت خودم آگاه شوم و، تلاش کنم ظرفیت وجودی خودم را از یک لیوان به یک پارچ برسانم. طبق آن‌چه در وادی نهم گفته شده‌ نقطه تحملم را به آرامی بالا ببرم، در این صورت وقتی مسئولیتی به من واگذار می‌شود که، نیاز به ظرفیت بالایی دارد می‌توانم به خوبی و به درستی آن‌را انجام دهم و در جایگاه مناسب خودم قرار گیرم و قبله را گم نکنم.

با دریافت آموزش صحیح متوجه نقاط ضعف خودم می‌شوم. با تزکیه و پالایش می‌توانم نقاط ضعف خودم را کم‌رنگ کرده و رو به رشد حرکت کنم. در این مسیر نباید از خودم انتظار بیش از حد و سریع داشته باشم؛ چون تمام تغییرات درون انسان به آرامی صورت می‌گیرد، خواه در مسیر ارزش‌ها یا ضدارزش‌ها باشیم‌ نیاز به زمان داریم. با تغییرات من آماده دریافت مسئولیت می‌شوم؛ زیرا ظرفیت پذیرش آن را دارم، بدون آن‌که قبله‌ام را گم کنم‌. اکنون می‌دانم مسئولیت من نه برای اثبات قدرت و نه‌ تحکم است، بلکه، برای رشد بیشتر خودم و خدمت به دیگران است که سر راه من قرار گرفته‌اند.

سلام دوستان زهرا (ک) هستم همسفر

ظرفیت؛ یعنی یک ظرف چه اندازه گنجایش دارد؟ اگر بخواهیم شکر را در یک لیوان آب حل کنیم تا اندازه خاصی ظرفیت دارد؛ اما اگر شکر را بیشتر بریزیم به حالت اشباع در می‌آید، در واقع ظرفیت خودش را از دست می‌دهد. درختی را در نظر بگیریم که بار میوه آن پیش از حد توان درخت باشد در این صورت قطعاً شاخه‌های درخت می‌شکند. در مورد مسئله مصرف مواد توسط مسافران هم همین‌طور است، بدن انسان ظرفیت مشخصی برای مواد دارد؛ اما اگر از حد آن فراتر رود در واقع به نقطه اشباع می‌رسد در نتیجه وقت، انرژی و پولش را هدر داده‌ است. برای درمان اعتیاد هم همین‌گونه است به صورت پله‌پله و بر اساس ظرفیت بدن فرد، میزان داروی OT کاهش می‌یابد. در هر موضوعی این اصل صادق است. نمی‌توان در هیچ چیز افراط و تفریط کرد.

 یکی از چیزهایی که به ما در درک ظرفیت کمک می‌کند، تشخیص به موقع هر چیز است؛ واژه مسئولیت نیز از سوال و مسئول است؛ یعنی کسی که مورد سوال قرار می‌گیرد و، باید پاسخگو باشد. در وادی چهارم به مسئولیت بسیار اشاره شده است، که ما مسئول رفتار و اعمال خود هستیم؛ چون‌ انسان دارای قدرت انتخاب و تشخیص است، نمی‌تواند بار مسئولیت خود را به دوش دیگران بیندازد. ما در برابر مشکلات با تفکر و تدبیر می‌جنگیم تا بتوانیم اعتماد به نفس پیدا کنیم و به امید برسیم و بدانیم ناامیدی مانند: موریانه‌ای‌ است که تمام وجود ما را از بین می‌برد. 

درباره مسئولیت هیچ‌گونه شتابی نداریم، آرام و آهسته اقدام به حل مشکلات خود می‌کنیم البته؛ باید بدانیم اگر بار مسئولیت ما به سمت منفی باشد، القائات و الهامات منفی ما را همراهی می‌کنند؛ اما چرا در این دستور جلسه اشاره به قبله گم کردن می‌کند؟ در واقع ظرفیت و مسئولیت با هم پیوند عمیقی دارند. اگر به من مسئولیتی سپرده شود که از توانم خارج باشد ممکن است باعث رنجش دیگران شود. اگر به یک ثروت زیادی برسم و درک نکنم که باید از مالم به دیگران ببخشم در واقع ظرفیت آن‌ ثروت را نداشتم و فقط جمع آوری مال بوده و من نگهبان مال هستم‌. کسی که پهلوان یا دنور یا سردار می‌شود، مسئولیت و ظرفیت را در کنگره آموزش دیده و به راحتی می‌تواند در اجتماع هم این را پیاده کند.

  در کنگره ما آموزش می‌بینیم که ظرفیت هر چیز را داشته باشیم و مسئولیت خودمان را به گردن دیگران نیندازیم؛ زیرا کنگره مانند: گرد باد سبزی است که دائما در حال تزکیه و پالایش خود است و ذراتی که در این چرخش مفید هستند به مرکز هدایت می‌شوند تا به مراحل بالا صعود کنند. افرادی که کنگره را جدی نمی‌گیرند، مانند: ذرات سرگردان هستند و به بیرون پرتاب می‌شوند. کنگره به من جهان‌بینی آموزش می‌دهد. این آموزش‌ها را؛ باید در زندگیم پیاده کنم تا باعث رنجش دیگران نشوم، خودم زندگی کنم و بگذارم دیگران هم زندگی کنند. امیدوارم که بتوانیم قبله واقعی زندگی‌مان را پیدا کنیم و در آرامش و آسایش زندگی کنیم.

سلام دوستان زهرا (ص) هستم همسفر 

ظرفیت به معنای گنجایش و اندازه است. مثلاً: هر ظرفی یک گنجایشی دارد و هم‌چنین هر انسانی نیز، برای هر کاری یا مسئله‌ای ظرفیت مشخصی دارد. مسئولیت از واژه سوال می‌آید؛ یعنی مسئول بودن، وظیفه و مسئولیت کاری را پذیرفتن است. قبله گم کردن؛ یعنی از مسیر و صراط مستقیمی که در آن هستیم خارج شویم. یکی از تفاوت‌هایی که انسان با سایر موجودات دارد، همین ظرفیت و مسئولیت است.

 حیوانات از روی غریزه بعضی مسئولیت‌هایی را انجام می‌دهند؛ اما تنها انسان است که به واسطه اختیاری که به او داده شده، مسئول اعمال خودش است. اولین مسئولیتی که شامل همه ما انسان‌ها می‌شود این است که؛ باید مسئول خود و شهر‌ وجودی خود باشیم و اگر این مسئولیت را به درستی انجام دهیم می‌توانیم فردی مسئول برای خانواده و جامعه باشیم.

 به نظر من‌ خودشناسی‌ و خداشناسی اساس این مسیر است. اگر بتوانیم خودمان را بشناسیم و به درون خود برویم در هر کار و مسئولیتی از این بُعد حیات، تفکر و اندیشه لازم را خواهیم داشت آن‌گاه، مسئولیت و ظرفیت در خانواده و جامعه برای ما آسان می‌شود و به خوبی از عهده آن بر‌می‌آئیم. 

 اگر ظرفیت مسئولیتی که به من واگذار شده ندارم چه در خانواده، چه در جامعه یا؛ حتی در کنگره، نمی‌توانم آن‌را به درستی انجام دهم، در نتیجه انرژی مثبت آن مسئولیت را دریافت نمی‌کنم و این باعث تخریب خودم و؛ حتی اطرافیانم می‌شود. ظرفیت و مسئولیت هر انسان بستگی به میزان دانایی او دارد. با دانایی است که ظرفیت و نقطه تحمل در برابر مسئولیت بالا می‌رود. در کنگره۶۰ آموختیم که اضلاع دانایی (آموزش، تجربه و تفکر) است‌. با این‌ها می‌توانیم دانایی خود را بالا ببریم. 

 خدا را شکر که خداوند کنگره را در مسیر زندگی ما قرار داد تا آموزش‌ ببینم و متوجه شوم که توانایی‌ها و مسئولیت‌هایی که دارم مطابق با ظرفیت من است؛ حتی زندگی با فردی که مصرف کننده بود و خدا را شکر که در کنگره ۶۰ درمان شد. اگر خداوند چیزی را به من نمی‌دهد قطعاً ظرفیت آن را ندارم و اگر بخواهم مسئولیتی را به اجبار بپذیرم شاید از صراط مستقیم خارج شوم. با آموزش‌های کنگره دانستم که اگر بخواهم دارای مسئولیت‌ها و ظرفیت‌های بالاتری باشم باید بدانم که این کار در یک شب و یک روز ممکن نیست و نیاز به زمان و آموزش دارد. 

من؛ باید سعی کنم همیشه در مسیر صراط مستقیم باشم تا مسئولیتی که به عهده من است؛ یعنی هدف اصلی یا همان قبله‌ را گم نکنم. با پذیرش مسئولیت، نباید خودم را بالاتر از جایگاه واقعی خودم بدانم، این همان منیت است. منیت ضدارزشی است که من را از مسیر درست دور می‌کند، بدانم اگر ذره‌ای عمل خیر یا شر انجام دهم به خودم باز می‌گردد. اگر دانایی من بالا رود قطعاً ظرفیت من‌ نیز در مسئولیت‌ها افزایش خواهد یافت. آن‌گاه خداوند نیز مسئولیت‌های بیشتری به من می‌سپارد؛ اما اگر در این راه به وسوسه‌های شیطانی گوش دهم، قطعاً از مسیر اصلی خود خارج خواهم شد و این نتیجه ناقص بودن و ضعیف بودن قوه عقل من است که همان گم کردن قبله است.

رابط‌خبری: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر رعنا (لژیون نهم)
ویرایش: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر زینب (لژیون پانزدهم)‌
عکاس‌خبری: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر مهشید (لژیون چهاردهم)
ویراستاری و ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر عفت (لژیون چهارم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی هاتف