مسئولیت‌پذیر بودن می‌تواند فرصتی برای انجام خدمت ‌باشد

دوازدهمین جلسه از دوره چهارم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶٠ نمایندگی رضوی مشهد با استادی‌ همسفر کلثوم، نگهبانی همسفر سهیلا و دبیری همسفر فاطمه با دستور جلسه «ظرفیت و مسئولیت (قبله گم کردن)» روز یک‌شنبه ۳۱ فروردین‌ماه‌ ۱۴۰۴ ساعت 17:00 آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

دستور جلسه امروز ظرفیت، مسئولیت و قبله گم کردن است. ظرفیت یعنی گنجایش و اندازه، یعنی هر موضوعی ‌می‌تواند یک اندازه‌ای داشته باشد و هر ظرفی گنجایشی دارد؛ اگر به‌عنوان مثال درون یک لیوان بیشتر از ظرفیت آن آب بریزیم سرریز می‌شود. مسئولیت یعنی سؤال کردن و پاسخگو و مسئول بودن یعنی در قبال مسئولیت و وظیفه‌ای که داریم؛ باید پاسخگو باشیم و قبله گم کردن یعنی از مسیر و صراط مستقیم خارج شدن. آقای مهندس در کتاب ۱۴وادی در وادی نهم در خصوص نقطه تحمل یا ظرفیت بیان می‌کنند که وقتی نیرویی از کم آغاز می‌شود، به‌تدریج زیاد می‌شود و به درجه بالا و بالاتری می‌رسد و نقطه تحمل پیدا می‌شود. 

هر چیزی در هستی وجود دارد دارای نقطه تحملی است. اگر نیرویی به آن وارد می‌شود بیشتر از نقطه تحمل آن باشد از وضعیت تعادل خارج می‌شود. انسان هم همین‌طور است؛ ظرفیت و گنجایش مشخصی دارد و برای هر موضوعی دارای ظرفیتی خاص است. اگر از مقدار ظرفیت و گنجایش وجودی‌اش عبور کند، از حالت تعادل خارج می‌شود و به مرحله تخریب و آشوب می‌رسد؛ بنابراین باید با افزایش آگاهی، تمرین و تکرار در طول زمان نقطه تحمل خود را بالا ببریم. پذیرش مسئولیت نیز به همین صورت است. وقتی انسان به مسئولیت به عنوان یک امانت نگاه کند، ابتدا قدرت پذیرش امانت و عمل به تعهدات آن را در خود می‌ببیند و سپس خود را در معرض آن مسئولیت قرار می‌دهد. اگر ما بخواهیم مسئولیت‌پذیر باشیم و کاری که به ما داده می‌شود به نحو احسن انجام دهیم و بتوانیم پاسخگو باشیم، باید با تفکر، کسب تجربه و آموزش، نقطه تحمل خود را بالا ببریم؛ به دانایی مؤثر برسیم تا ظرفیت، تحمل و مسئولیت‌پذیری در ما تقویت شود. وقتی خود را مسئول بدانیم با بالا رفتن نقطه تحمل و ایجاد ظرفیت می‌توانیم نتیجه خوبی هم بگیریم.

مسئولیت‌پذیر بودن می‌تواند فرصتی برای انجام خدمت ‌باشد؛ مانند مسئولیت همسر بودن، مادر بودن یا مسئولیت در اجتماع، شغل و حتی مسئولیت در شهر وجودی خودمان که مهم‌ترین مسئولیت است. کسی که بتواند مسئول خوبی برای شهر وجودی خود باشد آن زمان است که می‌تواند فرد مسئولیت‌پذیری برای جامعه باشد؛ بنابراین در هر قسمتی وقتی که مسئولیتی به او واگذار شود می‌تواند پاسخگو باشد. انسان در هر کار و هدفی که دنبال می‌کند اگر بخواهد به هدف خود برسد؛ باید ابتدا ظرفیت داشته باشد. برای بالا بردن ظرفیت نیاز به دانایی و آگاهی داریم. هر چه قدر دانایی بیشتر باشد، ظرفیت و تحمل نیز بالا می‌رود. برای هر مسئولیتی که به ما سپرده می‌شود، ابتدا باید ظرفیت آن در ما به وجود آید. 

آقای مهندس می‌فرمایند: اگر ما در کنگره به شخصی که ظرفیت نداشته باشد مسئولیت بدهیم، کنگره به سمت نابودی می‌رود. ظرفیت یک شبه یا یک دفعه‌ بالا نمی‌رود. ما باید ذره‌ذره ظرفیت خود را با تفکر، تجربه و آموزش در کنگره بالا ببریم. وقتی ظرفیت و نقطه تحمل ما بالا رفت می‌توانیم مسئولیت‌پذیر باشیم و مسئولیت‌های مهم‌تری را تجربه کنیم. اگر من به مسئولیتی رسیدم و جایگاهی پیدا کردم و خود را بالاتر از جایگاه دیدم، یعنی دچار منیت شده‌ام؛ آن زمان رفتار من تغییر می‌کند و از تعادل خارج می‌شوم؛ حال من خراب می‌شود و رفتارهایی از من سر می‌زند که همان قبله گم کردن است.

اگر انسان در زندگی ثابت‌قدم در راه ارزش‌ها و صراط مستقیم حرکت کند و مسئولیت کارهایی که دارد و انجام می‌دهد را بپذیرد و ظرفیت آن را هم فراهم کند، هیچگاه قبله خود را گم نمی‌کند. به امید روزی که با بالا بردن ظرفیت در وجودم بتوانم صفات خوب و ارزش‌ها را نه فقط در صور آشکار بلکه در صور پنهان خود نیز پذیرا باشم. به لطف پروردگار، دانایی و ظرفیت ما با آموزش‌های ارزشمند کنگره۶۰ و راهنمایان افزایش می‌یابد تا در انجام خدمت و پذیرش مسئولیت قبله خود را گم نکنیم و بتوانیم برای دیگران در آینده مؤثر باشیم. در آخر تشکر و خدا قوت عرض می‌کنم خدمت تمامی خدمتگزاران کنگره۶۰، ایجنت، مرزبانان و تشکر ویژه از راهنمایم همسفر معصومه که به من فرصت خدمتگزاری دادند و درود بی‌پایان خدمت آقای مهندس دژاکام.

مرزبان کشیک: همسفر طاهره
تایپیست: همسفر کلثوم رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون دوم)
عکاس: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون سوم)
ارسال: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون سوم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی رضوی مشهد