تقسیم‌بندی هستی بر مبنای ظرفیت

سلام دوستان مریم (ت) هستم همسفر

ظرفیت یعنی ظرف، گنجایش و اندازه هر چیزی. تمام هستی بر مبنای ظرفیت تقسیم‌بندی شده، بنابراین هر یک از موجودات دارای ظرفیت خاصی هستند برای مثال ظرف آبی را در نظر می‌گیریم که دارای حجم خاصی است، اگر بیش از اندازه در آن ظرف آب بریزیم باعث سرریز شدن آب می‌گردد، در حقیقت انسان‌ نیز همین‌گونه است؛ ابتدا باید ظرفیت را ذره‌ذره در درون خود ایجاد کند؛ زیرا اگر ظرفیت لازم درون انسان شکل نگیرد باعث ایجاد حس‌های منفی و سپس تخریب می‌شود، بنابراین برای به‌وجود آمدن ظرفیت لازم در درون انسان ابتدا باید از مسائل کوچک شروع کند. موضوعی که می‌تواند ظرفیت انسان را بالا ببرد میزان دانش و آگاهی است که انسان کسب می‌کند. خداوند به ما انسان‌ها قدرت اختیار داده پس می‌توانیم مسئولیت‌پذیر باشیم؛ ولی قبل از پذیرفتن مسئولیت باید ظرفیت آن را در خودمان ایجاد کنیم و هر چه دانایی ما بالاتر باشد، مسئولیت‌پذیری ما بیشتر خواهد شد. کسی‌ که به دانایی نرسیده باشد؛ چون هنوز به درجه تفکر، تجربه و آموزش نرسیده است، دارای ظرفیت کمی می‌باشد و اگر این فرد به جایگاهی برسد قبله و هدفش را گم می‌کند و کاملاً از صراط مستقیم خارج می‌شود و در جایگاهی که قرار گرفته است به‌جای انجام خدمت، دچار منیت شده و به خود و دیگران لطمه وارد می‌کند. هر مسئولیتی هدفی را به دنبال دارد؛ به قول استاد سردار هدف از خلقت، آموزش‌ گرفتن و خدمت کردن است. ما آموزش می‌بینیم و با دانایی و مسئولیت‌پذیری می‌توانیم آموزش را به خدمت تبدیل کنیم. همه ما در هستی مسئول هستیم؛ هر کسی باید در برابر مسئولیتی که انجام می‌دهد پاسخگو باشد. ما در اجتماع، خانواده، کنگره و ... مسئول هستیم و قبل از این‌که مسئولیت کاری را بر عهده بگیریم باید از خودمان بپرسیم آیا قادر به انجام این کار هستم یا نه، آیا مهارت و توانایی آن را دارم یا نه، آیا من ظرفیت پذیرش آن را از جهت مادی و معنوی دارم یا نه؟ بر این اساس مسئولیتی را بر عهده می‌گیرم که بتوانم سنجیده عمل کنم. من به‌عنوان عضوی از کنگره‌۶۰ باید مسئولیت‌پذیر باشم و به قوانین و حرمت‌ها پایبند بوده و آن‌ها را رعایت کنم تا سبب آسیب به خود و دیگران نشوم. امیدوارم بتوانم با کسب دانش، ظرفیت خود را افزایش داده و در سیستم بزرگ کنگره رهجو‌ مفیدی باشم.

سلام دوستان محبوبه (ز) هستم همسفر

ظرفیت یعنی گنجایش و ظرف وجودی. گیاهان، نباتات، حیوانات و انسان‌ها هر کدام ظرفیتی دارند، یک خرگوش ظرفیتی دارد، یک درخت انگور ظرفیتی دارد، همه ما انسان‌ها هم یک ظرف وجودی داریم. ظرفیت یعنی ظرف خالی داشتن، وقتی انسان ظرف خالی داشته باشد دنبال این است که چیزی یاد بگیرد، وقتی این‌‌طوری می‌گوییم فرمان‌بردار می‌شویم، وقتی می‌گوییم فردی ظرفیت ندارد؛ یعنی با ظرف پر آمده است. ما چگونه می‌توانیم ظرفیت خود را افزایش بدهیم؟ همین‌طوری اتفاق نمی‌افتد باید دانش و آگاهی بالا رود، هر فردی ظرف وجودی متفاوتی دارد یکی ظرفیتش مثل یک لیوان است، یکی مثل دریا است؛ مثلاً با یکی شوخی می‌کنید ظرفیتش پایین است و زود ناراحت می‌شود باید خودش را ارتقاء بدهد، ظرف وجودی‌اش را بزرگ بکند و باید با بالا بردن آگاهی این کار را انجام دهد، پس باید ظرفیت‌ خود را ذره‌ذره بالا ببریم، وقتی ظرفیت ما بالا رفت بعد پذیرش مسئولیت به‌وجود می‌آید. زمانی ما کاری را می‌پذیریم باید توانایی انجام آن را داشته باشیم، یک‌سری از انسان‌ها بیش از توانایی خود مسئولیت می‌پذیرند از روی منیت، خشم و نفرتی که به سراغ انسان می‌آید، هیچ‌وقت رشد نمی‌کنند، باید خودمان را باور کنیم تا مسئولیت را بهتر به‌دست آوریم. ما انسان‌ها باید اشتباهات خود را به حداقل برسانیم، وقتی انسان به اندازه توانش مسئولیت بپذیرد مطمئناً احساس مفید بودن و آرامش می‌کند. در کنگره‌۶۰ وقتی ذره‌ذره ظرفیت به‌وجود آمد، مسئولیت به‌وجود می‌آید، ما باید ظرفیت خود را بالا ببریم تا مسئولیت‌پذیر شویم، دیده‌بان مسئولیت دارد، ایجنت مسئولیت دارد، مرزبان مسئولیت دارد، من به عنوان یک رهجو مسئولیت دارم که قوانین را رعایت کنم و به جایگاه‌ها احترام بگذارم. اگر ظرفیت نداشته باشم و مسئولیت را پذیرفته باشم قبله را گم می‌کنم؛ یعنی اگر راهنما شوم و ظرفیت نداشته باشم هر چه که جلوتر می‌روم فکر می‌کنم خودم به این‌جا رسیدم این قبله گم کردن می‌شود و به خودم اجازه می‌دهم در کار ایجنت دخالت کنم. زمانی ظرفیت بالا برود منیت کم می‌شود.

گردآوری: رابط خبری همسفر الهه رهجوی راهنما همسفر حمیده (لژیون تغذیه سالم)
ویراستاری: همسفر توران رهجوی راهنما همسفر نجمه (لژیون سوم)
ارسال: راهنما همسفر نجمه (لژیون سوم)
همسفران نمایندگی گنجعلی‌خان