مهم‌ترین مسئله در هستی ظرفیت است

همسفر هاجر (راهنمای لژیون دوازدهم):

دستور جلسه این هفته در رابطه با ظرفیت و مسئولیت است؛ در ابتدا باید بدانیم ظرفیت به چه معناست؟ ظرفیت از ریشه ظرف می‌آید و هر ظرف گنجایشی دارد. یک استکان را می‌توان تنها به اندازه همان استکان پر کرد؛ درصورتی‌که بیشتر از گنجایش آن در استکان چیزی ریخته شود، لبریز می‌‌‌‌‌‌‌شود. انسان نیز ظرفیت خاص خود را دارد و اگر چیزی از ظرفیت آن تجاوز کند اوضاع‌واحوال نابسامان می‌‌‌‌‌شود.

هر جایگاهی هم یک ظرفیت دارد. یک رهجو که مسئول آبدار‌‌‌‌‌خانه می‌‌‌‌شود باید ظرف وجودش به اندازه آن جایگاه باشد، در غیر این صورت به حس و حال ناخوش می‌‌‌‌‌رسد و باعث آزار و اذیت دیگران می‌‌شود؛ بنابراین در تمام قسمت‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها باید ظرفیت لازم را داشته باشیم. اگر ظرفیت در ما به وجود نیامده باشد به‌اصطلاح قبله خود را گم می‌کنیم. ظرفیت با آموزش، تفکر، تجربه، دانش و آگاهی افزایش پیدا می‌‌کند.

حال به واژه مسئولیت می‌‌‌پردازیم؛ مسئولیت به چه معناست؟ واژه مسئولیت از سؤال می‌آید؛ زمانی که کسی مسئول است باید پاسخگو نیز باشد. این بدان معنا نیست که سرور و آقای همه است. فرضاً اگر مسئول آبدار‌‌‌‌‌‌‌خانه است باید پاسخ همه افراد را بدهد و نباید بگوید: من رئیس این جایگاه هستم و پاسخگو نباشد. شرط لازم مسئول بودن، پاسخگو بودن است. هر چه مسئولیت بیشتر باشد پاسخگویی نیز بیشتر است. پذیرش نیز نوعی ظرفیت است.

بنابراین منظور این دستور جلسه این است که ما باید در تمام مراحل زندگی خود ظرفیت کاری که به ما واگذار می‌‌‌شود را داشته باشیم؛ در غیر این صورت قبله که همان هدف است گم می‌‌‌‌شود. یک راهنما مسئول یک لژیون است و باید در مقابل افراد لژیون خود پاسخگو باشد. یک رهجو نیز در مقابل راهنما مسئول است و باید پس از دریافت برنامه از راهنما، پاسخگوی او باشد. این امر در زندگی مشترک، جامعه و خانواده نیز صدق می‌کند.

همسفر زهره:

هر کس در زندگی خود مسئولیت‌‌‌‌‌‌‌هایی بر عهده دارد که باید به‌درستی آن‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها را انجام دهد. درصورتی‌که انسان فراتر از ظرفیت خود مسئوليت بپذیرد، در کار‌‌‌‌ها‌‌‌‌‌یش گره به وجود می‌‌‌آید و راه و قبله خود را گم می‌‌‌‌‌کند.

انسان باید با توجه به شرایط خود مسئوليت بپذیرد. برخی از انسان‌‌‌‌‌ها به‌هیچ‌وجه مسئولیت زندگی خود را بر عهده نمی‌‌‌‌‌گیرند و زندگی خود و اطرافیان را آشفته می‌‌‌‌کنند. خداوند بزرگ در انسان یک ظرفیت قرار می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد و به اندازه همان ظرفیت به او مسئولیت می‌‌‌‌دهد. به‌عنوان‌مثال در یک زن ظرفیت مادر شدن را قرار می‌دهد و بعد به او فرزند پسر یا دختری هدیه می‌‌‌‌دهد. من ابتدا باید در زندگی ظرفیت خود را تقویت کنم و سپس مسئولیت‌‌‌‌‌‌‌‌های دیگر را بر عهده بگیرم تا درگیر قبله گم کردن و گره مسئولیت نشوم.

قبله گم کردن یعنی این‌که فرد حس می‌‌‌کند در یک بیابان که ابتدا و انتها آن مشخص نیست گم شده است و نمی‌تواند از آنجا نجات پیدا کند. هر فرد باید مسئولیت زندگی خود را درست انجام دهد.

همسفر رقیه:

دستور جلسه در خصوص ظرفیت است؛ به این معنا که هر موجودی چه میزان ظرفیت دارد و در مورد مسئولیت‌‌هایی که به او می‌‌دهند تا چه اندازه پاسخگو است و آن‌ها را می‌‌پذیرد. قبله گم کردن یعنی انسان هدف خود را که رسیدن به معبود است، گم کرده باشد. این مطلب در مورد انسان‌‌‌‌هایی است که اگر به جایگاه یا مقامی برسند خود را گم می‌کنند یا کمک‌‌‌های دیگران را فراموش می‌کنند.

مهم‌ترین مسئله در هستی ظرفیت است که شامل همه‌چیز می‌شود. حتی گازها ظرفیت خاصی دارند، برخی کشنده و برخی حیات‌بخش هستند. گیاهان و حیوانات هرکدام ظرفیت مخصوص به خود را دارند. شاهکار شگفت‌انگیز خلقت یعنی انسان نیز مجموعه‌‌‌ای از رفتارها‌‌‌‌‌ است؛ گاه درنده و وحشی، گاهی ترسو یا گاهی گستاخ می‌‌شود. مسئله این است که انسان به کدام‌یک از این‌‌ها گرایش پیدا می‌‌‌کند.

اگر ظرفیت کسی به اندازه یک لیوان آب است، بیشتر از آن را نمی‌‌پذیرد و از لیوان بیرون می‌‌ریزد. حتی سلامتی هم ظرفیت می‌‌خواهد؛ اگر کسی آن را نداشته باشد، دچار سردرگمی می‌شود یا خود را مریض جلوه می‌‌دهد تا ترحم دریافت کند و یا باید مریض باشد تا کسی آزار نبیند.

بنابراین هر کس باید تلاش کند تا ظرفیت خود را با کار کردن، کسب علم و دانش، فهمیدن و تجربه کردن بالاتر ببرد. هنگامی‌که فرد آغاز به افزایش ظرفیت کند، مسئولیت را بهتر می‌‌‌‌‌‌پذیرد. درصورتی‌که کسی ظرفیت کافی برای پذیرش مسئولیت نداشته باشد، قبله‌‌‌‌‌اش گم می‌شود.

پیامبران و انسان‌‌های خاص و حتی باکفایت هم وارد مرحله انسانی شدند و مجموعه صفات الهی را دریافت گردند؛ مشخص است که همه‌چیز به‌صورت بالقوه در انسان‌ها وجود دارد، تنها باید تمرین و ممارست کنند. این تبدیلات درونی است و بیرونی نیست؛ حتی اگر کسی نقاب دوستی هم بزند و محبت کند، درنهایت و به‌مرورزمان مشخص می‌شود. در ادامه من دریافتم که با ضد ارزش‌‌ها نمی‌‌توان به ارزش‌‌ها رسید و یا به‌سرعت به ارتقا علم دست یافت؛ بنابراین ما باید به تفکر و دانش دست پیدا کنیم.

همسفر فرزانه:

هر موجودی دارای مسئولیت است و می‌‌‌تواند در انجام مسئولیت ظرفیت خود را نشان دهد‌. هرچه دانش انسان بیشتر باشد ظرفیت مسئوليتی که به او سپرده شده است، آشکار خواهد شد و می‌‌‌تواند بر مبنای عقل تصمیم بگیرد تا راه خود را گم نکند و به مقصد نهایی برسد. مقصد نهایی همان ریسمان قدرت مطلق یا به عبارتی راه مستقیم است. درصورتی‌که ما ظرفیت مسئولیتی را که بر عهده گرفته‌ایم نداشته باشیم، کار درست انجام نمی‌‌‌‌شود.

قبله گم کردن یعنی این‌که راه و مسیر حرکت خود را در مسائل زندگی و یا الهی گم کرده باشیم. اگر ما راه را گم کنیم برگشت از آن سخت است. اولین مسئوليتی که بر دوش هر انسانی گذاشته می‌‌‌‌شود، مسئوليت انسان بودن است. ما باید مسئول خود و شهر وجودی خود باشیم؛ آن زمان است که می‌توانیم فرد مسئولیت‌پذیری برای جامعه خود باشیم.

من یاد گرفتم که در سکون هیچ‌چیز اتفاق نمی‌‌افتد. همه‌چیز با حرکت کردن و قدم برداشتن در مسیر مهیا می‌شود. زمانی که کاری را شروع می‌‌‌‌کنم، نیروهای منفی به سراغ من می‌‌‌‌آیند و مزاحم حرکت من در مسیر درست می‌‌‌‌شوند؛ اما خدا را شاکر هستم که از طریق آموزش‌‌‌های کنگره توانسته‌ام به نیروهای منفی غلبه کنم و درست تصمیم بگیرم.

مشارکت گروهی لژیون دوازدهم
ویراستاری: همسفر زهره رهجوی راهنما همسفر هاجر (لژیون دوازدهم)
ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر سمانه (لژیون دهم)
همسفران نمایندگی دهخدا قزوین