منظور ازقبله هدف است

چهاردهمین جلسه از دوره نهم سری کارگاه های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی بروجرد با استادی راهنمای محترم مسافر محمد و نگهبانی مسافر امیر و دبیری مسافر محمد با دستور جلسه ( ظرفیت و مسئولیت، قبله گم کردن ) روز یکشنبه ۳۱ فروردین  ماه ۱۴۰۴  ساعت ..: ۱۷  آغاز بکار کرد.

خلاصه سخنان استاد 

سلام دوستان، محمد هستم مسافر
همه‌ی انسان‌ها در زندگی برای خود هدفی تعیین کرده‌اند. خرید ماشین، درمان اعتیاد، ازدواج، کاهش وزن و یا این‌که در معنویات به بُعد بالا برسم و ...
هر کس در صور آشکار و چه در صور پنهان، هدفی را برای خود مشخص می‌کند و این خواسته را در ذهنش، متصور می‌شود و تلاش، سعی و کوشش می‌کند تا به آن هدف خود برسد.
منظور از قبله؛  هدف است. یعنی وقتی برای هدفی، خواسته در ذهن ما شکل می‌گیرد.
چرا قبله یکی است؟ زمانی که چند کار را هم‌زمان انجام دهیم، قطعاً از هدف دور خواهیم شد. اولویتِ اولِ من، درمان اعتیاد است. وقتی اعتیاد من درمان شد و به دانایی لازم رسیدم، در جسم و روانم تعادل برقرار شد، می‌توانم کارهای دیگر را هم انجام دهم.
وقتی درگیر روزمرگی، کار، لذت طلبی، مال‌جمع کردن، اعتیاد و...می‌شویم، هدف را فراموش کرده و قبله را گم می‌کنیم. گاهی یادم می‌رود که با چه حالی، وارد کنگره‌۶۰ شدم. وقتی جایگاهی به من می‌دهند، آن ظرفیتی که باید از قبل درون من شکل می‌گرفت و می‌ساختم، در من شکل نگرفته و این، باعث قوی‌تر شدن حس‌ها در من شده و چون ظرفیتش در درون من به وجود نیامده، منفجرم می‌کند.
راهنما می‌شوم، انگار از تمام رهجوها طلبکارم. مرزبان می‌شوم و با همه بد صحبت می‌کنم. اصلاً کنگره۶۰ این‌ها را نمی‌پذیرد. در کنگره۶۰ قوانین برای همه می‌باشد. راهنما و رهجو، روی یک صندلی می‌نشینند. راهنما و رهجو هر دو باید در کارگاه حضور داشته باشند.منِ راهنما اگر خسارتی به وجود بیاورم، باید جبران خسارت بیشتری بدهم؛ چون من الگوی رهجو و سفر اولی هستم. منِ سفر دومی، وقتی نشان ویلیام وایت را دریافت می‌کنم، قوانین را نقض کرده، سیگار می‌کشم و در ضمن، خدمت هم می‌گیرم. ما در کنگره‌۶۰ بر پایه‌ی عدالت و معرفت با هم کنار می‌آییم. زمانی که رهجو می‌گوید: مصرف نمی‌کنم، من هم قبول می‌کنم و مشکلی با هم نداریم. هر برنامه‌ای که رهجو بریزد، راهنما برای او راه را نشان می‌دهد.
اگر مسئولیت می‌پذیرم، پس باید از من سوال شود. اگر منِ راهنما، بابت مسئولیتی که پذیرفتم، نقطه‌ی تحمل در من وجود نداشته باشد، باعث تخریب می‌شود. همیشه از مسئول، سوال پرسیده می‌شود. همه‌ی این‌ها برای این است که من، به دانایی برسم. همه‌ی ما می‌دانیم می‌خواهیم چکار کنیم؛ ولی نمی‌توانیم عملی کنیم که به این دانایی موثر می‌گویند.
سطح آگاهی انسان‌ها که بالا می‌رود، دانایی آن‌ها نیز بالا می‌رود. اگر من دانایی‌ام بالا رود ولی هنوز در جهل و ناآگاهی باشم، اصلاً فایده‌ای ندارد. پس من، باید اول آگاهی‌ام بالا رود، تا به دانایی برسم. چه چیزی مرا به آگاهی می‌رساند؟ آموزش، تجربه و چیزهایی که در روند تکامل من نقش دارند.
مشکل یک مصرف کننده‌، مواد مخدر نیست؛ ناامیدی، گوشه‌گیری، افکار افیونی، و عدم میل به زندگی، مشکل یک مصرف کننده است. افکار افیونی است که مصرف کننده را رو به نابودی می‌کشاند و مدام به راه اشتباه می‌رود.
شکر که ما به کنگره۶۰ آمده‌ و راه درست را پیدا کرده‌ایم تا در جمع، به تکامل برسیم. برای تکامل و ارتقاء شعبه آیا من تاثیری دارم؟ اگر بهای چیزی را که دریافت کردی، پرداخت کنی، به حال خوش می‌رسید؛ ولی متاسفانه ما خیلی چیزها را مفت و مجانی به دست آورده‌ایم و هر چیزی که مفت و مجانی باشد، خیلی راحت از چنگت خارج می‌شود.
ما به هر چیزی بد توجه کنیم، حس ناامیدی در درون ما ایجاد می‌شود. ما در کنگره ۶۰ کار به کسی نداریم، فقط برای دل خودمان می‌آییم و بهترین بازدهی را ما در جمع می‌توانیم به دست آوریم. هرکس باید وظیفه و مسئولیت خودش را انجام دهد و در نهایت پکیج کامل به دست می‌آید و شعبه‌ی موفقی خواهیم داشت.
باید به دور از حاشیه و رفتارهای کودکانه باشیم و تا می‌توانیم یار باشیم، نه بار. انشاالله که جز خدمت گذاران راستین کنگره‌۶۰ باشیم. پاک‌ترین افراد، کسانی هستند که در کنگره‌۶۰خدمت می‌کنند. پاک‌ترین افراد کسانی هستند که به مخلوق خدا خدمت می‌کنند. اگر جایگاه خدمتی نصیب ما شده، قدر آن را بدانیم.
از این‌که به صحبت‌های من توجه کردید، سپاسگزارم.

عکس و تایپ: خدمت گزار سایت مسافر کریم 

ارسال: مرزبان خبری مسافر رضا