بالا بردن ظرفیت‌ها با تزکیه و پالایش درونی

ششمین جلسه از دور سوم لژیون‌های سردار نمایندگی رضا با  استادی راهنمای محترم مسافر رضا و نگهبانی راهنمای محترم مسافر محسن و دبیری  راهنمای محترم مسافر پهلوان حسن با دستور جلسه  " ظرفیت و مسئولیت ( قبله گم کردن ) "در روز یکشنبه تاریخ 31 فروردین ماه 1404 ساعت 15:30 آغاز به کارکرد.
خلاصه سخنان استاد
سلام دوستان رضا هستم یک مسافر
تشکر می‌کنم از نگهبان عزیز که به من اجازه دادند تا در جایگاه استادی قرار بگیرم.
در مسیر راه به این فکر می‌کردم که وقتی مسئولیتی را می‌پذیریم، واقعاً چه‌کاری برای کنگره انجام داده‌ایم؟ با توجه به ظرفیتی که داریم، تا چه حد برای رشد و پیشرفت کنگره تلاش کرده‌ایم؟ چقدر برای بالا بردن ظرفیت خودمان کوشیده‌ایم؟ متوجه شدم که در این زمینه خیلی فعال نبودم، اینجاست که باید ابتدا خودم را مسئول بدانم، بعد دیگران را تشویق کنم، نه اینکه مدام انگشت اشاره را به سمت دیگران بگیرم.
دستور جلسه به‌درستی از ظرفیت و مسئولیت شروع می‌شود، انسان به‌عنوان اشرف مخلوقات، صاحب‌اختیار، عقل، آگاهی و دیگر ظرفیت‌هاست، این‌ها نشان می‌دهد اگر انسان ظرفیت نداشت، مسئول هم نمی‌شد، ما باید این ظرفیت‌ها را با تزکیه و پالایش درونی بالا ببریم، ظرفیت‌ها در ابتدا بالقوه‌اند، اما باید بالفعل شوند و رشد پیدا کنند و هر انسان به‌اندازه ظرفیت خود مسئولیت بپذیرد، حتی اگر ظرفیتش اندک باشد.
یادم هست آقای مقدم در مورد اوایل فعالیت کنگره ۶۰ خاطره‌ای تعریف کردند؛ برای نهار پنج‌شنبه‌ها آبگوشت می‌پختند به‌مرور ظرفیت‌ها بیشتر شد تا جایی که در روز تاسوعا و عاشورا غذای نذری پخته می‌شد، هر عضوی برای تهیه بخشی از مواد اولیه مسئولیت پذیرفت؛ یکی گفت گوشت با من، یکی گفت حبوبات با من، یکی دیگر برنج را تقبل کرد، شخصی که وضعیت مالی مناسبی نداشت، بلند شد و گفت: «من هم سهم خودم را می‌گیرم» رفت و یک بسته نمک خرید و آورد، آقای مهندس گفتند: «از همه شما رندتر همین شخص بود» رندی نه به معنای زرنگی منفی، بلکه ازآنجایی‌که خودش را مسئول دانسته بود و در حد توان مشارکت کرده بود.
توانایی ما بخشی خدادادی است و بخشی هم به تقدیر و شرایط فعلی‌مان برمی‌گردد، اگر در جلسات حضور نداشته باشیم یا مشارکت نکنیم، چه در گفتار و چه در عمل، از ظرفیت و مسئولیتمان کاسته می‌شود، اگر از جریان عمل صالح و حقیقت دور شویم، بزرگ‌ترین فاجعه این است که حضورمان را دریغ کنیم.

حضور در جلسه چه هزینه‌ای دارد؟ می‌توانیم با کم‌ترین مبلغ از مسئولیت و اجرای آن حمایت کنیم، ممکن است یک سال توان مالی خوبی داشته باشیم و کمک کنیم، اما سال بعد در همان وضعیت نباشیم، باید به‌اندازه توان همان سال کمک کنیم، اگر هم کمک کردیم، از جایی از زندگی خودمان زدیم، و این ارزشمند است؛ چون از روی نمایش یا صدقه‌دادن نبوده، بلکه از روی مسئولیت بوده.
تنها موجودی که در هستی مسئولیت به او سپرده‌شده، انسان است، اگر بخواهم انسان باشم، باید ظرفیت و مسئولیت خودم را افزایش دهم...تا زمانی که از مسئولیت فرار کنم، از دایره انسان بودن خارج‌شده‌ام.
لژیون‌ها باید اعضای بیشتری داشته باشند، این مسئولیت خود من است، اولین گام برای انجام مسئولیت، حضور ماست، اگر نمی‌توانیم حتی چهار صندلی را پرکنیم، چگونه می‌خواهیم خزانه را پرکنیم، تا وقتی از پر کردن صندلی‌ها عاجز باشیم، شعار پُر کردن خزانه فایده‌ای ندارد.
نکته مهم دیگر این است که برخی دوستان به‌عنوان مسئول معرفی می‌شوند؛ یکی نگهبان، دیگری پهلوان و نفر دیگر دبیر، نباید تمام مسئولیت را به دوش یک نفر بیندازیم، در زمان امام علی (ع)، وقتی به‌عنوان خلیفه انتخاب شدند، فرمودند: همه شما رعیت هستید، و همه شما مسئولید، اینکه یک نفر را مسئول کنیم و تمام‌کارها را به او بسپاریم، نوعی خودفریبی و فرار از مسئولیت است، اگر هر عضوی خدمتی در شعبه دارد، باید آن را به بهترین شکل انجام دهد و از زیر بار آن فرار نکند و در قبال کارهایی که انجام می‌دهیم، پاسخگو باشیم.

از اینکه با سکوت قشنگتان به صحبت‌های من گوش کردید از همه شما عزیزان سپاسگزارم.
تایپ و ویرایش: مسافر جلال لژیون سوم
ارسال خبر: مسافر علی لژیون نهم
تأیید خبر: مسافر داوود لژیون سوم
مرزبان خبری: مسافر مصطفی