هر انسانی ظرفیتی دارد که در صور پنهان انسان قرار دارد

ما انسان‌ها در زندگی روزمره مسئولیت‌هایی داریم که ممکن است ظرفیت آن را داشته باشیم ممکن هم هست نداشته باشیم. ابتدا دو کلمه ظرفیت و مسئولیت را معنی می‌کنیم. مسئولیت یعنی وظایفی که بر عهده ما است و ظرفیت یعنی اندازه، مثلا یک ظرف تا چه اندازه‌ای گنجایش دارد که هر انسانی ظرفیتی دارند و این در صور پنهان انسان قرار دارد.

همه انسان‌ها دارای مسئولیت هستند اولین مسئولیت، انسان بودن است و بعد از آن مسئولیت‌‌های دیگری که در زندگی انتخاب می‌کند. ظرفیت با دانایی رابطه مستقیم دارد. هرچه انسان سطح دانایی، علم و آگاهی‌اش بالاتر برود ظرفیت بیشتری در او به وجود می‌آید. با بالا رفتن دانش، آگاهی و آموزش انسان از بندهایی که ضدارزش هستند رها می‌شود و دارای فضل و منزلت می‌گردد؛ برای مثال زود از حرف دیگران ناراحت نمی‌شود، صبور است، از قضاوت کردن و غیبت کردن دیگران خودداری می‌کند و به سطحی از دانایی موثر رسیده که چنین ظرفیتی در او شکل گرفته است.

هرکس براساس ظرفیتش مسئولیتی دارد ما باید بدانیم که هرکسی خودش مسئول کارهایی است که انجام می‌دهد و زمانی که ظرفیت انسانی بالا باشد در مسئولیت خودش عملکرد مناسبی قطعا خواهد داشت. مسئولیت دادن به کسی باید با ظرفیت او میزان باشد؛ زیرا زمانی که ظرفیت آن مسئولیت را نداشته باشیم حاصل آن چیزی جز تخریب نیست. گاهی انسان آنچنان ظرفیتی در او شکل نگرفته با یک مسئولیت به خودش تخریب وارد می‌کند و اینجا منتهی می‌شود به قبله گم کردن. استاد امین راجع به موضوع ظرفیت می‌فرمایند: (انسان مملو از آرزوها و خواسته‌ها می‌باشد که دوست دارد در زندگی به آن‌ها برسد که اگر به آن‌ها نرسد و یا با وجود تلاش به او داده نشود، دچار اندوه ،کینه و حسادت و خشم یا دیگر حس‌های منفی می‌شود.) آرزوها و خواسته‌های انسان هم باید برمبنای ظرفیت خودش باشد در غیر این‌ صورت دچار مشکل می‌شود.

ممکن است همیشه برای ما این سئوال به وجود آمده باشد که چرا خداوند خواسته یا آرزوی ما را برآورده نمی‌کند؟  جواب این سوال به همین موضوع ظرفیت انسان برمی‌گردد. اگر در انسان ظرفیت به‌وجود نیامده باشد چیزی که می‌خواهد و مسئولیتی را که دوست دارد به او داده نمی‌شود و یا اگر داده شود چیزی جز تخریب ندارد و باعث می‌شود که آن فرد قبله را گم کند.

استاد امین می‌فرمایند:( چگونه می‌توان ظرفیت را به وجود آورد؟) انسان زمانی که از چیزی محروم باشد و در آن هنگام دچار خشم، ناامیدی، حسادت  نشود ظرفیت در او پیدا می‌شود که نیازمند آگاهی و دانایی موثر است. تمام سیستم‌ها حتی در کائنات به دنبال انسان‌هایی هستند که ظرفیتشان رو به افزایش است تا به آن‌ها مسئولیت داده شود. در کنگره۶۰ هم سیستم به دنبال افرادی است که بتواند به آن‌ها مسئولیت بدهد. تا ظرفیت و دانایی ما افزایش پیدا نکند مسئولیت پذیری ما رشد نمی‌کند.

هرچیزی که از فکر و تعقل ناسالمی بیرون بیاید پابرجا نمی‌ماند و اولین تخریب روی خود شخص می‌باشد. در کنگره ۶۰ هم مسئولیت‌های بزرگ را به افرادی واگذار می‌کنند که از ظرفیت آن برخوردار باشند مثلاً کسی که راهنما می‌شود باید بتواند تحمل کند و با دیگران برخورد بد نکند. آقای مهندس می‌فرمایند: (اگر مرزبان هستیم یا راهنما نباید زورگویی کنیم چرا که تخریب آن به خودمان باز‌ می‌گردد.) اگر این را بدانیم که اگر ذره‌ای عمل خیر یا شر انجام دهیم نتیجه آن به خود ما باز خواهد گشت، حواسمان جمع خواهد شد تا بهترین عملکرد را داشته باشیم. در موقعیت‌های اگر می‌توانید کاری را انجام دهید و انجام ندادید آن شهامت و قدرت است اگر می‌توانید زور بگویید و نگویید درست است. انسان با تمرین و تکرار می‌تواند نقطه تحمل ‌و ظرفیت خود را بالا ببرد تا در زندگی برای خود و دیگران مشکل ایجاد نکند. در آخر شکرگذار خداوند باشیم و از او بخواهیم که ظرفیت لازم برای مراتب بالاتر علم و آگاهی را به ما ببخشد.

منابع: اپلیکیشن دژاکام
رابط خبری: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر سارا (لژیون ششم)
تایپ: همسفر نرگس رهجوی راهنما همسفر سارا (لژیون ششم)
ویرایش و ارسال: همسفر معصومه نگهبان سایت