سلام دوستان مهشید هستم همسفر
اساس هستی بر مبنای ظرفیت است. با کمی تفکر متوجه میشویم تفاوت و تضاد انسان و حیوان در داشتن ظرفیت، اطلاعات و آگاهی است. ما همه مانند هم هستیم، این ظرفیت است که مشخصکننده تفاوت ما آدمها است و میزان ظرفیت در افراد متفاوت است. مشکلات انسان بر مبنای عدم تعادل است. در دنیا خیلی چیزها یاد گرفتیم، صفات مختلفی از قبیل گذشت، مهر، محبت و... کسب کردیم؛ اما اندازه و حد و حدود آن را مشخص نکردند. بخشش خوب است؛ ولی بهسان مثال: «خوبی که از حد بگذرد نادان خیال بد کند» ممکن است سو استفادهها پیش بیاید و قدرنشناسیها، ناسپاسیها، رنجها، جنگ اعصاب و بروز بیماریهایی که ماحصل این نبود تعادل است.
حال میرسیم به گمکردن قبله و هدف و مقصود. باید قدر، میزان و حد و اندازهها را دانست؛ به قولی اندازه گلیم را بدانیم، پا را فراتر نگذاریم و از افراطوتفریط فاصله بگیریم. برای موفقیت در ارتباطات باید نقطه تحمل و ظرفیت افراد را بسنجیم، خودمان را بهجای یکدیگر بگذاریم و جایگاه طرف مقابل را درک کنیم. به حریم یکدیگر احترام بگذاریم، روی نقاط ضعف افراد پا نگذاریم، ارزشی برخورد کنیم و باانرژی دادن، تعریف و تمجید، قدردانی از مخاطبمان، با او همراه و یار و یاورش باشیم. گردش انرژی را در هستی به چرخه بیندازیم. در هر مقام و منصب و طبقهای که هستیم، مسئولیتها را بهدرستی به جا بیاوریم و دچار کبر و غرور نشویم، بهقولمعروف درخت هر قدر پربارتر خمیدهتر و مخلصتر. خدا را شاکر و سپاسگزارم از این سیستم پر بار و پر انرژی.
سلام دوستان منصوره هستم همسفر
خداوند را شکر و سپاس برای حضورم در کنگره۶۰ و آموزشهای عالی و نابش. برای رسیدن به هدف باید تلاش کنم و قدردان باشم چهبسا بهواسطه داشتن مسافر بسیار سختی کشیدم؛ ولی حالا که در کنگره حضور دارم آن را نعمت خدا میدانم. نباید فراموش کنم که چه بر من گذشته و قدردان و سپاسگزار حال خوب الان باشم و نباید قبلهٔ خودم را گم کنم، فراموش کنم، خودخواه باشم و بگویم من خودم توانستم مشکل مسافرم را حل کنم.
کجای دنیا چنین کاری انجام میشود؟ من که خودم ناامید، از همهجا مانده و از همه رانده شده بودم؛ حتی دوست نداشتم در جمع فامیل حضور پیدا کنم. بهواسطه تخریبهای مسافرم دوست نداشتم جایی بروم و با کسی معاشرت داشته باشم. حالا که با آموزشهای کنگره و جناب مهندس دژاکام به این حال خوب رسیدهام باید قدرشناس باشم و هرگز فراموش نکنم چه شرایطی داشتم، خدا را شاکر باشم که من و مسافرم را در این راه قرار داد که بتوانم اعتیاد، این بیماری ناشناخته را بشناسم و به درمان برسم و سپاسگزار باشم؛ پس نباید قبله خودم را گم کنم و فراموش کنم چه بر من گذشته است.
من باید ظرفیت خودم را بالا ببرم تا به خواسته قلبیام برسم و از خدای بزرگ میخواهم اول به من ظرفیت بدهد، اگر ظرفیت نداشته باشم از نعمتی که به من میرسد نمیتوانم استفاده کنم. خداوند را سپاسگزارم و تا جان دارم برای خانواده کنگره۶۰ بهخصوص آقای مهندس دژاکام دعا میکنم و از خدمتگزاران سایت هم تشکر میکنم. خیر خدمت در زندگیشان جاری باشد.
سلام دوستان رویا هستم همسفر
از طرف قدرت مطلق همه چیز در همین لحظه بینهایت آماده است؛ اما سؤال این است که از بینهایتهای خداوند سهم ما چقدر است و ما چقدر میتوانیم دریافت کنیم؟ خداوند در کتاب آسمانی میفرمایند: خدا از آسمان آبی نازل کرد که در هر رودی بهقدر وسعت و ظرفیتش سیلاب جاری شد؛ بنابراین ظرف برخی کوچک است و زود پر میشود و خداوند نیز بخلی ندارد و بهاندازه ظرفیتها میدهد.
انسانهای کمظرفیت بهخاطر محدودیتهایی که دارند اگر از امکاناتی همچون ثروت، علم، دانش و جایگاه اجتماعی بهرهمند شوند برای خود و دیگران ایجاد دردسر میکنند. اگر انسان ظرفیت نداشته باشد یا مانند قارون ثروت و یا مانند فرعون قدرت او را مغرور میکند.
ما در کنگره از اجزای مثلث دانایی که از «تفکر، تجربه و آموزش» تشکیل شده، آموزشهای لازم را میبینیم، به آنها فکر میکنیم، بعد آنها را تجربه میکنیم و همین تجربهکردن موجب افزایش ظرفیت در ما میشود؛ چون با دریافت آموزشها و تفکر نسبت به آنها به این درک و شناخت میرسیم که باید تجربه کنیم و خدمتکردن یکی از عوامل مهم در افزایش ظرفیت هر فرد و پذیرش مسئولیتهای بیشتر است. خدمتی که از روی شناخت و درک باشد باعث ایجاد افزایش ظرفیت هم میشود؛ اما خدمتی که بدون شناخت و درک باشد موجب میشود که بهمرور قبله خود را گم کنیم.
سپاس بینهایت از خداوند بابت روح بزرگ جناب مهندس و خانواده محترمشان و مکان امن کنگره۶۰ و تمام اعضای با عشقش که همیشه تجربههای نابشان گرهگشای گرههای درونم بوده و هست.
رابط خبری: همسفر رویا رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون هشتم)
ارسال: همسفر سعیده رهجوی راهنما همسفر خندان (لژیون هفتم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی لویی پاستور
- تعداد بازدید از این مطلب :
66