سلام دوستان نجمه (ش) هستم همسفر
زمانی که یک انسان به نماز میایستد باید رو به قبله باشد، در واقع هدف انسان مشخص است؛ یعنی کعبه خانه خدا است. قبله گم کردن؛ یعنی انسان هدف خود را گم کرده باشد، این صفت برای یک شخص مصرفکننده به کار رفته؛ یعنی اینکه شخص مصرفکننده هدفش را گم کرده است و نمیداند که باید چه کاری انجام بدهد و برای درمانش اقدام کند، به کنگره میآید و درمان میشود، در واقع به هدفش که درمان اعتیاد بوده رسیده است. قبله گم کردن فقط برای مصرفکنندگان نیست، هر انسانی که هدفش را گم کند؛ همان قبلهاش را گم کرده است. خداوند هر موجودی را که در این دنیا خلق نموده بنا بر گنجایش و ظرفیتش، مسئولیت و کاری را بر دوش آن نهاده است. انسانها دارای ظرفیتهای متفاوتی هستند بعضی کمظرفیت و بعضی پرظرفیت هستند و این بستگی به این دارد که شخص چقدر دانایی و اطلاعات دارد. این دستور جلسه مسئلهای است که در زندگی همه انسانها کاربرد دارد. ما باید به اندازه ظرفیت خودمان عهدهدار مسئولیتی باشیم و اگر بیش از ظرفیت خود، جایگاهی کسب کنیم یا اینکه مسئولیتی بپذیریم قطعاً دچار مشکل میشویم و آن جایگاه هر چه بالاتر باشد باعث سقوط سختتر ما خواهد شد. اول باید ظرفیت داشته باشیم یا اینکه با آموزش، تزکیه و پالایش کمکم ظرفیت خود را بالا و بالاتر ببریم.
کسب ظرفیت اکتسابی است و تنها راه کسب ظرفیت آموزش گرفتن است، اگر با آموزشهایی که گرفتیم بتوانیم به خوبی مسئولیت خودمان را انجام دهیم، انرژی به ما برگردانده خواهد شد. اگر به من همسفر در کنگره مسئولیتی واگذار میشود این مسئولیت را جزء وظیفه خودم بدانم با این طرز فکر هیچگاه قبلهام را گم نمیکنم و از هدف دور نخواهم شد. قبل از پذیرفتن مسئولیت اول باید بدانم که توانایی انجام آن کار رادارم یا خیر، آیا ظرفیت این کار در من بهوجود آمده است؟ اگر ظرفیت این کار را نداشته باشم قطعاً منیت در من بهوجود خواهد آمد و من از پس آن مسئولیت بر نخواهم آمد. رودخانه را در نظر بگیرید که ظرفیتش محدود است و در اثر بارندگی زیاد و آبی که وارد رودخانه میشود این رودخانه طغیان میکند؛ چون آب بیشتر از ظرفیت رودخانه است. گاهی ما با در نظر نگرفتن ظرفیت افراد به آنها تخریب وارد میکنیم، اگر به کسی بیشتر از ظرفیتش محبت کنید باعث تخریب در او میشوید یا برعکس.
آقای مهندس در سیدی «ظرفیت و مسئولیت و قبله گم کردن» میگویند؛ ما باید برای پذیرش مسئولیتها ظرفیت خودمان را بالا ببریم تا دچار تخریب و قبله گم کردن نشویم؛ یعنی اینکه ما برای بالابردن ظرفیتمان باید ابتدا در رابطه با آن مسئولیت، شناخت و دانایی پیدا کنیم آن هم از نوع دانایی مؤثر که هر ضلع آن به اندازه مساوی رشد کرده باشد. اگر کسی مسئولیتی را بپذیرد؛ ولی ظرفیت آن مسئولیت را نداشته باشد یعنی ظرف او کوچکتر از وظایفی باشد که بر عهدهاش گذاشتهاند، اولین کسی که آسیب میبیند خودش است. آقای مهندس گفتهاند که ما از همان روز اول در کنگره سعی کردیم به گونهای رفتار کنیم و مسئولیتهای بزرگ را به افرادی واگذار کنیم که از آن ظرفیت برخوردار باشند هر چیزی که از فکر و عقل ناسالم بیرون بیاید پا بر جا نمیماند و اولین تخریب روی خود شخص است.
گردآوری: رابط خبری همسفر الهه رهجوی راهنما همسفر حمیده (لژیون تغذیه سالم)
ویراستاری: همسفر توران رهجوی راهنما همسفر نجمه (لژیون سوم)
ارسال: راهنما همسفر نجمه (لژیون سوم)
همسفران نمایندگی گنجعلیخان
- تعداد بازدید از این مطلب :
107