در مسیر درمان و رسیدن به تعادل، سه واژه بسیار مهم و کلیدی وجود دارد: ظرفیت، مسئولیت و قبله گم‌کردن. هر انسانی دارای ظرفیتی مشخص برای پذیرش مسائل مختلف است؛ مانند دانایی، موقعیت اجتماعی یا مسئولیت‌های خانوادگی. اگر فردی بیش از ظرفیت خود مسئولیت بپذیرد یا در موقعیتی قرار گیرد که هنوز توان مدیریت آن را ندارد، احتمال شکست و سقوط بسیار زیاد است.
ظرفیت با آموزش و افزایش دانایی رشد می‌کند؛ اما اگر کسی در مسیر آموزش قرار نگیرد، در برابر کوچک‌ترین مسئولیت یا چالش دچار بحران می‌شود. یکی از نشانه‌های نداشتن ظرفیت، غرور و خودبزرگ‌بینی است. مسئولیت یعنی پذیرش آگاهانه‌ی وظایف و پاسخگویی نسبت به آن‌ها. فردی که مسئولیت‌پذیر باشد، ابتدا باید ظرفیت لازم برای آن را در خود ایجاد کند. مسئولیت بدون ظرفیت، مانند بار سنگینی‌ست بر شانه‌های ضعیف.
در این مسیر باید به ذات انسان نیز توجه داشت، که خداوند در قرآن می‌فرماید: انسان ذاتاً ناسپاس است. وقتی انسان از مسیر آموزش و دانایی فاصله بگیرد، ناسپاسی و فراموشی نعمت‌ها باعث قبله گم کردن او می‌شود. قبله در کنگره نماد مسیر و هدف مشخص است. وقتی فردی قبله‌اش را گم می‌کند، دیگر نمی‌داند به کجا می‌رود و چرا در این مسیر است. قبله گم‌کردن می‌تواند از غرور، نادانی یا دور شدن از آموزش و راهنما به‌وجود آید.
برای جلوگیری از قبله گم‌کردن، باید همواره با نگاهی متعادل به مسئولیت‌ها نگاه کرد و ظرفیت را با آموزش و تجربه بالا برد. انسان باید بداند که رسیدن به آرامش، تنها با شناخت مسیر، پذیرش مسئولیت و هماهنگی با ظرفیت خود ممکن است. اگر ظرفیت، مسئولیت و قبله در یک مسیر هماهنگ شوند، فرد می‌تواند به آرامش، تعادل و رهایی واقعی برسد.
نویسنده: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون پنجم)
تایپ: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون پنجم)رابط خبری
ویراستاری و ارسال: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر سهیلا (لژیون دوم)دبیر سایت
همسفران نمایندگی ایران
- تعداد بازدید از این مطلب :
110