برای خوشبختی باید تجربه کسب کنیم

خلاصه CD چالش ۲، مسافر مجید لژیون یکم:

در ابتدای جلسه، ما می‌گوییم که بزرگ‌ترین دشمن ما جهل و ناآگاهی است، و از خدا می‌خواستیم که ما را نجات دهد. قوی‌ترین دشمن ما وجود خود ماست که برای‌ ما مشکلاتی ایجاد می‌کند. اگر ما همیشه در گذشته باشیم، دچار افسردگی می‌شویم، و اگر همیشه به آینده فکر کنیم، اضطراب سراغ‌ ما می‌آید. انسانی که در زمان حال زندگی می‌کند، در آرامش به سر می‌برد. یادآوری دشواری‌ها سخت نیست، بلکه دشوار است که نتوانیم آن‌ها را فراموش کنیم یا به آن‌ها فکر نکنیم. بنابراین، زندگی در لحظه حال، باعث آرامش انسان می‌شود.

اگر آرام باشیم، می‌توانیم کارهای زیادی انجام دهیم. انسان‌ها جسم نیستند، بلکه اندیشه، روح و نفس هستند. جسم، تن‌پوشی است برای ما، و لباس، ماشین یا دیگر پوشش‌ها، فقط وسایلی برای طریق پیشرفت است. باید بدانیم که رحمت خداوند است و لعنت او نیست، و باید از سختی‌ها با صبر و تحمل عبور کنیم. اگر بخواهیم صبور باشیم، باید بتوانیم بدبختی‌ها را تحمل کنیم. برای خوشبختی، باید تجربه کسب کنیم، شکست‌ها را بپذیریم و پیروز شویم. برای رسیدن به موفقیت، باید با صبر از سختی‌ها عبور کنیم و هرگز از تلاش دست نکشیم.

وقتی مشکلی داریم، فقط به مشکل فکر نکنیم، بلکه نگاه کلّی به زندگی را داشته باشیم. همان چیزی که فکر می‌کنیم، همان می‌شویم؛ پس باید بر خوب‌ترین افکار تمرکز کنیم. مثلا اگر همیشه فکر کنیم که بدبخت می‌شویم، حتماً هم بدبخت خواهیم شد. دنیا هیچ ارزشی برای رنج ما قائل نیست و هیچ‌کس رنج ما را دوست ندارد، ولی خوشحال بودن و شادی را همه دوست دارند؛ پس باید بر چیزهای خوب تمرکز کنیم و درباره منفی‌ها فکر نکنیم.

سلول‌های سرطانی در همه‌جا وجود دارند، اما سیستم ایمنی بدن آن‌ها را سرکوب می‌کند. اگر ایمنی بدن پایین بیاید، سرطان پذیرفته می‌شود و پیشرفت می‌کند. سیستم ایمنی بر اثر تفکرات و اندیشه‌های ما به وجود می‌آید. اگر می‌خواهیم سالم‌تر و شاداب‌تر باشیم، باید به تغییر درون خود بپردازیم؛ زیرا ما همان چیزی هستیم که فکر می‌کنیم.

نکته مهم دیگر این است که هیچ چیزی در کیهان برای خودش نیست، بلکه همه برای دیگران است. درخت، رودخانه، گل- هیچ‌کدام برای خود نیستند، بلکه برای کمک به دیگران خلق شده‌اند. انسان‌ها نیز باید خدمت‌گذار دیگران باشند. باید بدانیم کارهای ما در این دنیا، تأثیراتی در دنیاهای دیگر دارد؛ چون زندگی در این دنیا ادامه دارد و در جهان دیگر نیز ادامه می‌یابد.

اگر انسان برای علم و دانش تلاش کند، مسیر زندگی‌اش روشن می‌شود. احساس تاریکی نکنیم، بلکه با افراد آگاه و دانش‌پذیر همراه شویم تا به آگاهی برسیم. در غیر این صورت، خودمان نمی‌توانیم صاحب نظر باشیم. افراد آگاه، تابع سه جمله هستند: پندار نیک، گفتار نیک و کردار نیک. باید از این افراد پیروی کنیم.

پندار نیک، گفتار نیک و کردار نیک، معیارهای اصلی هستند. علم فقط دانش نیست، بلکه عمل کردن به آن است. آبروی علم، در عمل کردن است، پس باید ابتدا خودمان علم بیاموزیم، سپس به دیگران آموزش دهیم تا افراد خفته بیدار شوند، و نیروهای خاموش درون ما فعال گردند. این فرآیند تصفیه و پاک‌سازی است.

باید ناخالصی‌های درون‌ ما پاک شود و با کم‌حجم، ولی محتوای غنی، به جهان دیگر سفر کنیم. زیباترین کاوش، عمل و علم است و باید پیوسته در حال کسب علم و دانش باشیم. این تلاش و یادگیری، باعث آرامش ما می‌شود. پس باید از مغزهای طلایی استفاده کنیم و به عروج و ترقی برسیم.

تایپ: مسافر محمد لژیون دوم

ویرایش ارسال: مسافر طاها لژیون دوم