ویتامین‌های مورد نیاز بدن نقش کاتالیزور را ایفا می‌کنند

نهمین جلسه از دوره بیست‌و‌دوم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ ویژه همسفران آقا، نمایندگی پرستار، با استادی راهنمای محترم جونز، مسافر رضا، نگهبانی همسفر محمود و دبیری موقت همسفر محمدمهدی، با دستور جلسه «تجربه من از اضافه وزن و تعادل آن، با متد کنگره ۶۰» پنج‌شنبه ۲8 فروردین ۱۴۰۴، ساعت ۱۴ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان، رضا هستم، یک مسافر.
خدا را شکر می‌کنم که امروز نیز فرصتی دست داد تا در یکی دیگر از جزایر بهشت روی زمین حضور داشته باشیم و بتوانم در اینجا آموزش ببینم.
سه سال و نیم پیش، زمانی که وارد کنگره شدم، روزانه ۶ گرم شیره می‌خوردم و دو پاکت سیگار مصرف می‌کردم و وزنم ۱۵۰ کیلوگرم بود. در آن زمان، اصلاً به درمان اعتماد نداشتم و تنها از روی کنجکاوی آمدم تا ببینم چه اتفاقی خواهد افتاد.
پس از مدتی، متوجه شدم مصرف ۶ گرم شیره من به ۱۶.۵ گرم اوتی تبدیل شده و حال من نیز بهبود پیدا کرده است. آنجا بود که فهمیدم هیچ نمی‌دانم و تسلیم شدم. مرجعی یافتم که بتوانم از او به بهترین شکل پیروی کنم: سخنان آقای مهندس.
همین‌طور که شروع کردم، به شنیدن سی‌دی‌ها و تماشای لایوها، اعضا درباره کاهش وزن صحبت می‌کردند و ایشان تأکید داشتند که مصرف سالاد برای همه اعضای کنگره ضروری است و باید نیم ساعت پیش از غذا میل شود. من نیز پذیرفتم و مصرف سالاد را آغاز کردم.
به‌تدریج، پس از دو ماه متوجه شدم نزدیک به ۱۵ کیلوگرم از وزنم کاهش یافته است. ابتدا تصور می‌کردم سالاد تنها حجم معده را پر می‌کند و باعث سیری زودرس می‌شود، اما با ورود به لژیون جونز و افزایش اطلاعات و آگاهی، متوجه شدم بسیاری از مواد غذایی امروزی به خاطر فرآوری که روی آن‌ها انجام می‌شود دستکاری شده‌اند. برای مثال، گندم کامل اگر به‌صورت طبیعی مصرف شود، در بدن به انرژی تبدیل می‌شود؛ اما گندم فراوری‌شده که سبوس و ویتامین‌هایش را از دست داده، تنها به کربوهیدرات تبدیل می‌شود و بدون وجود کاتالیزورهای لازم مانند ویتامین‌ها، قند آن تجزیه نمی‌شود.

این مشکل در بیشتر محصولات غذایی امروزی وجود دارد. مواد غذایی فاقد ویتامین‌های طبیعی شده‌اند و این یکی از بزرگ‌ترین معضلات جهانی است که هنوز راه‌حلی برای آن یافت نشده است.

وقتی من شیرینی، کیک، بیسکویت یا نوشابه مصرف می‌کنم، این مواد در بدن به قند تبدیل می‌شوند، اما به دلیل نبود ویتامین‌های لازم، انرژی آزاد نمی‌شود. درنتیجه، انسولین ترشح می‌شود، قند خون پایین می‌آید و بدن از ضعف انرژی رنج می‌برد. این قندهای تجزیه نشده در بدن ذخیره می‌شوند: در کبد، خون، کلیه‌ها، شکم و سایر اندام‌ها. این همان معضل بزرگ جهان امروز است.
اما راه‌حلی که آقای مهندس ارائه دادند، ساده اما اثرگذار بود: مصرف سالاد نیم ساعت پیش از غذا. وقتی این کار را کردم، وضعیتم بهبود یافت. پس از تحقیق متوجه شدم ایشان در سی‌دی‌ها درباره نقش کاتالیزوری ویتامین‌ها توضیح داده‌اند: ویتامین‌ها خود انرژی ندارند، اما باعث آزادسازی انرژی مواد می‌شوند.
برای درک بهتر، کاتالیزور مانند گوی‌های آهنی در کارخانه سیمان است که برای خرد کردن سنگ‌ها استفاده می‌شوند. خود این گوی‌ها خرد نمی‌شوند، اما باعث خرد شدن سنگ‌ها می‌شوند. ویتامین‌ها نیز در بدن همین نقش را ایفا می‌کنند.
امروزه دنیا به راه‌حل‌های مختلفی مانند جراحی روده، کوچک کردن معده، مصرف قرص‌های ویتامین، گیاهخواری یا کالری‌شماری روی آورده، اما هیچ‌کدام پاسخگو نیستند، زیرا سبد غذایی را ناقص می‌کنند؛ اما راه‌حل ساده‌تر این است: مصرف سالاد نیم ساعت پیش از غذا با استفاده از محصولات فصل. این سالاد ویتامین‌های موردنیاز بدن را تأمین می‌کند و نقش کاتالیزور را ایفا می‌کنند.
حتی اگر پیتزا یا نوشابه مصرف کنید، البته نه به‌صورت افراطی، سالاد این کمبود ویتامین را جبران می‌کند و انرژی مواد غذایی در بدن آزاد می‌شود. وقتی بدن انرژی کافی داشته باشد، دیگر احساس گرسنگی یا ضعف نمی‌کنید و نیازی به ذخیره‌سازی غیرضروری مواد ندارد.
این یکی از شاه‌کلیدهای کشف‌شده در کنگره است.
سپاسگزارم که به صحبت‌های من گوش دادید.

تایپ، ویراستاری و بارگذاری: خدمت‌گزاران سایت همسفران آقا شعبه پرستار