انسان موجودی است که بقا دارد

آقای مهندس حسین دژاکام فرمودند: ما باید بیندیشیم از کجا آمده‌ایم؟ برای چه کاری آمده‌ایم و قرار است به کجا برویم؟ همیشه باید بدانیم و آگاه باشیم که هدف ما از زندگی چیست و تلاش‌های ما برای دستیابی به چه هدفی است؟

قبلاً مطرح شد که انسان از روز الست وجود داشته‌ و زندگی پس از مرگ هم وجود دارد. انسان موجودی است که بقا دارد اما هدف از آمدن انسان به دنیا چیست؟ آیا هدف، رسیدن به تکامل است یا رسیدن به خداوند؟ هدف اصلی؛ بودن در سیستم خلقت و هستی، زندگی کردن و از زندگی برخوردار بودن، عشق، محبت، دوست داشتن، با هم بودن و خدمت کردن است. دست یافتن به این اهداف و برخورداری از زندگی، آرامش و لذت بودن در بهشت، نیازمند فراگرفتن قوانین هستی و اجرای این قوانین است. همه پیامبران، ادیان الهی و غیرالهی نیز برای یادآوری این قوانین به انسان‌ها و آموزش راه رسیدن به آسایش و آرامش، نازل شده‌اند و رعایت نکردن این قوانین، انسان را در رنج، سختی و جهنم فرو می‌برد.

الگوهای طبیعت تکراری هستند. با نگاه کردن به الگوها می‌توان مسائل مختلفی را فراگرفت؛ همان‌طور که یک بذر، یک گیاه را به وجود می‌آورد؛ انسان‌ها و کهکشان‌ها نیز به همین گونه به وجود می‌آیند. در ابتدا یک تخمک و یک اسپرم با هم ترکیب می‌شوند و جنین انسان را به وجود می‌آورند سپس نفس در آن وارد می‌شود و تا زمانی که جنین داخل شکم مادر قرار‌دارد، فقط نفس است که او را راهبری می‌کند و هنگام تولد، روح در وجود او دمیده می‌شود و شروع به گریه می‌کند؛ با ترکیب نفس، روح و جن، نفس واحده به وجود می‌آید و این آغاز حیات در این بعد است؛ سپس انسان باید سه مرحله را طی کند تا به مرحله‌ ترخیص برسد؛ مرحله‌ اول کودکی است که زمان فراگرفتن‌های اولیه مانند زبان، راه رفتن، درس و مدرسه است؛ بعد از آن مرحله‌ دوم یعنی جوانی است و سپس مرحله‌ سوم آغاز می‌شود که در این مرحله انسان به پختگی لازم می‌رسد و بسیار حائز اهمیت است. انسان باید در این مرحله شروع به پربار کردن کوله‌پشتی خود کند؛ چرا که هنگام ترخیص فقط همین کوله‌پشتی همراه او است؛ بنابراين باید کوله‌پشتی‌اش پر از اعمال نیک، صداقت و مهم‌تر از همه، رسیدن به فرمان عقل باشد؛ رسیدن به فرمان عقل یعنی هر آن‌چه را بخواهد انجام دهد، توانایی انجامش را داشته باشد؛ البته در بعد دیگر نیز هر چه عقل فرمان دهد مهیا خواهد شد. هر‌چه کوله‌پشتی غنی‌تر و میزان عقل او نیز بیشتر باشد ترخیص از دنیا راحت‌تر و مانند پرواز پرندگان است و هر‌چه کوله‌پشتی تهی‌تر باشد رها کردن دنیا نیز سخت‌تر و غمناک‌تر خواهد بود. ترخیص از این دنیا و رفتن به جهان دیگر، تولدی دیگر است که نیک یا بد بودن این تولد بستگی به اعمال و کردار انسان در این حیات دارد. در بعد دیگر افرادی که عقل کم‌تری همراه خود برده‌اند در شرایطی مانند افرادی هستند که در این دنیا در تیمارستان خواهند بود. عقل با دانایی زیاد می‌شود و دانایی، با آموزش، تجربه و تفکر افزایش می‌یابد؛ پس باید شروع به حرکت نمود و در پی پر کردن کوله‌پشتی از ارزش‌ها و عقل بود. برای شروع حرکت ابتدا باید تاریکی‌ها و مسائل خود را حل کرد و فرامین الهی را با ایمان و یقین رعایت نمود.

در ادامه جناب آقای مهندس حسین دژاکام فرمودند: انسان روشن‌فکر کسی است که از چکیده‌ اندیشه‌اش به انسان‌ها خدمت می‌کند و راهی را به آن‌ها نشان می‌دهد که از سختی و تاریکی رها شوند؛ انسان روشن‌فکر مسائل لاینحل را حل می‌کند اما فردی که با افکارش انسان‌ها را به سوی تاریکی می‌برد تاریک‌فکر است. انسان‌ها نیاز ندارند کسی مسیر تاریکی را به آن‌ها نشان دهد بلکه نیازمند فردی هستند که راه درست زندگی کردن را به آن‌ها بیاموزد. هم‌چنین در رابطه با اعتیاد فرمودند: بیش‌ترین چیزی که در اعتیاد باعث تحلیل انسان می‌شود فکر افیونی است؛ فکر افیونی به معنی خلاف جهت درست عمل کردن و نداشتن تفکر صحیح  است. انسان باید در پی آن باشد که بتواند خودش را پیدا کند و بشناسد.

روزها فکر من این است و همه شب سخنم 
که چرا غافل از احوال دل خویشتنم 

از کجا آمده‌ام، آمدنم بهر چه بود 
به کجا می‌روم، آخر ننمایی وطنم؟

منبع: سی‌دی «حلقه‌های آفرینش»  
نویسنده: راهنما همسفر مائده (لژیون بیست و سوم) 
رابط خبری: همسفر فریبا رهجوی راهنما همسفر مائده (لژیون بیست و سوم) 
ویراستاری: همسفر مینا رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون هفدهم) 
ارسال: همسفر معصومه خدمتگزار سایت
همسفران نمایندگی شیخ بهایی