ظرفیت یعنی تحمل تاریکی و روشنایی

بسم الله الرحمن الرحیم
در خصوص دستورجلسه " ظرفیت، مسئولیت و قبله گم کردن" به نظر من ظرفیت زمانی در انسان ایجاد می‌شود که ما از یک سو تحمل تاریکی خود و دیگران را داشته باشیم و از سوی دیگر تحمل احترام و محبت دیگران، به نوعی تفکر ما در خصوص مسائل مثبت و منفی و میزان پذیرش ما تعیین کننده ظرف وجودی ماست و در این مسیر هر قدر تفکر سالم‌تری داشته باشیم و بدانیم آنچه برای ما رقم می‌خورد چه از مواهب الهی و چه از رنج‌ها همه مقدر و تحت فرمان الهی است آن موضوع را بهتر می‌پذیریم که البته این پذیرش مربوط به تمام  حالات است و با تسلیم از سر ناچاری متفاوت است. حقه‌ای که در این مورد ممکن است نفس به ما بزند این است که ما را به سوی تقدیر‌گرایی سوق دهد که باید در این جا حواسمان به وادی چهارم باشد و مسئولیت خودمان را درست و به موقع انجام بدهیم و تشخیص اینکه در چه موقعیتی چه کاری درست است، همه به حس ما برمی‌گردد که اگر در مسیر درست باشیم به وسیله نور الهی هدایت می‌‌شویم و لازمه دریافت این نور تزکیه و پالایش دائمی و اعتقاد عملی به این باور است که خارج از اراده خداوند اتفاقی نمی‌افتد پس هر اتفاقی هر چند تلخ هم باشد باز ما دستگیره و ریسمان محکم الهی را داریم که در حرکت خود نا‌امید و متزلزل نشویم و صرف حرکت رو به جلو مهم است نه مسافت طی شده و آنچه امید و احساس رضایت به انسان می‌بخشد نیز همین قیاس جایگاه قبلی با فعلی و میزان رشد است چرا که ظرفیت انسان‌ها و میزان آگاهی آن‌ها متفاوت است و قرار نیست همه در همین زندگی فعلی به کمال مطلوب برسند ولی اگر ما به چیزی علم پیدا کردیم که درست است آنگاه در برابر انجام آن مسئولیت پیدا می‌کنیم و نمی‌توانیم برای خودمان مجوز خطای عمدی صادر کنیم چرا که در کلام الله هم داریم بعد از آنکه ایمان حاصل شد اگر حقیقت را پنهان کنید خدا شما را نخواهد بخشید. چون در آن صورت ما انتخاب می‌کنیم و نه اشتباه! و هر انتخابی هم نتایج خودش را به همراه دارد که دقت برگشت آثار افعال ما در گرایش‌هایی از علم فیزیک نیز مشاهده می‌شود مثل تاثیر نگاه ما روی حرکت و انتخاب الکترون‌ها و مسائلی از این دست، در آخر از زحمات آقای مهندس دژاکام و آموزش‌هایشان تشکر می‌کنم وان شا الله همه در صراط مستقیم کنگره ثابت قدم باشیم.

ارسال:مسافر حیدررضا خدمتگزار سایت نمایندگی صبا