در سیدی «صبر» آقای مهندس میفرمایند: «گویند: سنگ لعل شود در مقام صبر، آری شود لیکن شود به خون جگر شود». اگر صبر کنیم سنگ لعل میشود. لعل سنگ قیمتی و زیبایی است، زمانی که میخواهد سنگ تبدیل به لعل شود باید زیر خروارها سنگ دیگر قرار بگيرد، زیر یک کوه، در شرایط سختی قرار بگیرد تا تبدیل به لعل شود. صبرکردن، تحمل زمان و فشارهای زمان همراه با تلاش و کوشش است. شاگرد میگوید: همسرم من را رها کرده است، میخواهند من را از کار اخراج کنند و هزار و یک مشکل دیگر دارم. راهنما به شاگرد میگوید: صبر کن درست میشود.
حضرت موسی (ع) باتوجه به اینکه به خداوند ایمان داشت؛ اما درخواست کرد که او را ببیند تا آرام بگیرد. انسان نیز موضوعی را باور دارد و به آن ایمان میآورد که با چشم ببیند. الگوها را میبیند و باتوجه به این شواهد شک دارد و میگوید: شاید این اتفاقها برای من ناممکن باشد؛ گاهی برای ما اتفاق میافتد که در شرایط بحرانی قرار بگیریم. این مشکلها برای هر شخصی ممکن است اتفاق بیفتد، مهم این است که در اوج مشکلات صبر و تلاش کند. انسان در هر شرایطی از زندگی، راه خروج از مشکلات برای او مشخص میشود، این مسئله مطرح میشود، زمانی که انسان در تاریکی قرار میگیرد نگاه او به کدام سمت است؟ گاهی ممکن است رو به تاریکی و در اعماق جهنم باشد؛ گاهی به سمت نور است و آرامآرام از تاریکی فاصله میگیرد. این اتفاق در مقابل صبر و تحمل رخ میدهد.
انسان زمانی که موفق میشود از موفقیت خود خوشحال میشود. تمام بیماریهای او از ناامیدی و عدم اعتقاد داشتن به خداوند است. ما باید به این باور برسیم که اگر مثقالی عمل خوب انجام دهیم پاداش آن را دریافت میکنیم و اگر مثقالی عمل شر انجام دهیم به کیفر آن خواهیم رسید و این یک قانون است که وعده خداوند دروغ نیست. مقربین کسانی هستند که به خداوند نزدیک هستند. زمانی که اعمال ما درست باشد با کسانی آشنا میشویم که آنها از مقربین هستند و در این مسیر به ما کمک خواهند کرد.
در اول شروع جلسه میگوییم: خدایا ما را از دست نیرومندترین دشمن خود که جهل و ناآگاهی ما است، ما را نجات بده. تعدادی از افراد خود، برای خود دشمن هستند، نیاز به دشمن ندارند. میدانیم همه مشکلات را خود ما ایجاد کردهایم و باعث اشتباهات متعدد شدهایم. ما باید خصلتهای بد خود را حذف کنیم تا به مرحله آرامش برسیم. ما در درون خود موضوعهایی داریم که دورریختنی هستند، زمانی که آنها را بیرون بریزیم به آرامش میرسیم.
ما در یک مکان جمع میشویم و یک هدف داریم، میخواهیم به دیگران کمک کنیم که آن به درمان برسند. زمانی که انسان هدفی دارد نباید از آن هدف دور شود. اگر از هدف خود دور شد، منحرف و فاسد میشود. هرکس باید در کار خود، هدفی که برای او تعيين شده است را انجام دهد در غیر این صورت منحرف میشود. کنگره۶۰ با این سیستم و نظارت دقیق، بنا شده است و انسانهای بسیاری را به رهایی میرساند. هدف باید کاملاً یکسان باشد. تمام انسانها در زندگی نسبت به نوع شغل و برداشت خود دستهای از مسائل مثبت و مسائل منفی دارند. ما میگوییم: چرا این مشکل برای من به وجود آمده است؟ مشکلات برای همه انسانها هستند. اکنون شرایط سختی بر دنیا حکمفرماست. ما در شرایط سخت و بحرانی قرار داریم؛ باید صبر کنیم، به مرورزمان با تلاش و کوشش آرامآرام آنها را حل کنیم.
برداشت از سیدی «صبر»
نویسنده: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر مینا (لژیون دوم)
رابط خبری: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر مینا (لژیون دوم)
عکاس: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر محبوبه (لژیون اول)
ارسال: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر محبوبه (لژیون اول) دبیر سایت
همسفران نمایندگی نائین
- تعداد بازدید از این مطلب :
168