اگر دنبال خوشی هستید فقط در خدمت کردن است

جلسه هشتم از دوره چهل‌ودوم جلسات آموزشی‌ عمومی کنگره ۶۰ نمایندگی خمین با استادی دیده‌بان محترم آقای منصوری و نگهبانی مسافر مهدی و دبیری مسافر مهران با دستور جلسه "وادی اول و تاثیر آن روی من" در روز یک‌شنبه ۱۷ فروردین‌ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ شروع به کار کرد.

سخنان استاد
سلام دوستان اصغر هستم یک مسافر.
مثل همیشه خداوند بزرگ را شاکر و سپاسگزارم که ما را از آموزش‌های کنگره ۶۰ بهره‌مند می‌سازد .
ایام عید و ماه مبارک رمضان را تبریک می‌گویم و امیدوارم بیشترین بهره را از این ماه برده باشید.
البته از تعطیلات فکر نکنم بهره کافی برده باشید چون خود من الان ۱۵ سال است که در کنگره هستم و تعطیلات عید و تعطیلات تابستان برای ما مثل عزا می‌شود .
اگر به بهترین جاهای تفریحی کشور هم برویم ولی وقتی که به کنگره می‌آییم می‌بینیم چقدر دلتنگ بودیم و چقدر اینجا حال دلمان خوب است و این چیزی نیست به جز وعده خداوند که خداوند می‌فرماید تنها با یاد من ‌دلهایتان آرام می‌شود.
ما در کنگره آموزش گرفتیم که یاد خداوند در دل‌های یکدیگر است .
انشاالله امسال، سال خوبی است و نشانه‌های سال خوب از بهارش پیدا است و این را از حضرت علی علیه السلام سوال کردند که آیا این پیشگویی درست است یا خیر؟ ایشان گفتند :نه چون ما از فردای خود خبر نداریم.
امروز خود را نگاه کن، ما سال قبل را اگر نگاه کنیم، سال قبل سال خوبی بوده است که ما امروز روی این صندلی قرار داریم.
خیلی‌ها هستند که شاید نزدیک ۵ درصد ریزش داشته باشیم و بیرون از کنگره هستند ولی ما باز هم بعد از ۱۵ روز تعطیلی دوباره آمدیم و این نشانگر این است که همین طوری نیست و فرمان خداوند هم در این نقش دارد.
من نمی‌توانم بیایم کنگره سی‌دی ننویسم، حرمت‌ها را زیر پا بگذارم، هر کاری دلم خواست انجام دهم و همیشه هم در به رویم باز باشد، نه به هیچ وجه اینطوری نیست.
ما خیلی از افراد را می‌بینیم که می‌آیند و وقتی که قوانین کنگره را رعایت نمی‌کنند در هر جایگاهی هم که قرار بگیرند، بعد از مدتی سیستم اجازه ورود به آنها را نمی‌دهد و سیستم کنگره ۶۰ یک سیستم بسیار شفاف است و اصلاً نقاب وجود ندارد چون معلمی که این کار را شروع کرده است با همه افراد رو راست بوده است، یک کلمه دروغ نگفته است و یا کاری که خودش انجام نداده از ما درخواست نکرده است و این همان وعده خداوندی است که می‌گوید من ضامن حقیقت هستم.
انشاالله که خداوند کمک ما کند که همانطور که فرمان صادر شده که ما در اینجا باشیم درک و آگاهیمان هم بالا برود.
در راه که می‌آمدم سی‌دی چالش را گوش می‌کردم. شاید این سی‌دی‌ها الان برای ما خیلی راحت باشد ولی از روز الست تا به حال هیچکس این صحبت‌ها را برای ما نکرده است.
آقای مهندس چقدر مرگ را برای ما می‌شکافند می‌گویند اینطور نیست همه ما چقدر از مرگ ترس داشتیم و همش از آینده خود ترس داشتیم و در اضطراب و نگرانی بودیم. آقای مهندس همه ما را بیدار کرد که اینطور نیست. هر آنچه که الان هستید فردا هم همان هستید.
انسان مالک لحظه است، یعنی این لحظه‌ای که من اینجا هستم من مالک آن هستم. دستور جلسه می‌گوید با تفکر ساختارها آغاز می‌شود و بدون تفکر آنچه هست رو به زوال می‌رود.
خداوند در قرآن می‌فرماید: مومنین جز تفکر کنندگان هستند.
تفکر یعنی اینکه انسان فکر کند که چرا باید این کار را انجام بدهد و همیشه این چرا را در ذهن خود داشته باشد ولی آیا این تفکر همین طوری است؟
چرا ما قبلاً هم تفکر می‌کردیم ولی فکرمان به جایی نمی‌رسید.
انسان وقتی که جسمش نیازمند شود چه بخواهد و چه نخواهد، تفکر هم که بکند نمی‌تواند کاری انجام بدهد یعنی تفکرش بر حسب نیاز است.
پس فکر و تفکر ما از نیاز می‌آید، وسوسه هم از نیاز می‌آید.
این نیاز چه بوده است؟ همه ما وقتی که به زمین آمده‌ایم نمی‌دانستیم به چه چیزی نیاز داریم ما خواب بودیم و آن وقت راهنمایی نبود که ما را راهنمایی کند و به ما بگوید نیاز شما در زمین، خدمت کردن است. اگر دنبال خوشی هستید فقط در خدمت کردن است.
اگر می‌خواهید رستگار شوید باید آموزش ببینید. خداوند هستی را بر حسب مهد آفریده است این را ما درست متوجه نشده‌ایم که انسان تا روزی که زنده است نیاز به راهنما دارد و این را نمی‌دانستیم که ما هفت پیکره داریم.
بر حسب ندانسته‌های خودمان فکر می‌کردیم و حرکت می‌کردیم.
در این وادی می‌گوید ما باید اول فکر کنیم که ما برای چه چیزی آمده‌ایم و روی این صندلی نشسته‌ایم.
ما باید به چه چیزی فکر کنیم؟ به نیازمان.
تازه‌واردین الان نیازشان درمان اعتیاد است ولی بعد از گذشت دو سه ماه ‌ می بینیم که یک تازه‌وارد از همه چیز ایراد می‌گیرد.
ما این را همیشه در نظر داشته باشیم که ما پیمان بسته‌ایم و این پیمان با پیمان روز الست فرق می‌کند.
خداوند در قرآن کریم می‌فرماید من اشتباه را می‌بخشم ولی انتخاب اشتباه را نمی‌بخشم. یعنی اینکه شما تا دیروز نمی‌دانستید که دینورفین در بدن شما وجود دارد که ۲۰۰ برابر تریاک قدرت دارد، شما نمی‌دانستید که بعد از مرگ چه اتفاقاتی می‌افتد و نمی‌دانستید که قبل از مرگ شما کجا بوده‌اید ولی همه این‌ها را ما الان می‌دانیم که انسان با اختیار آفریده شده است و انسان می‌تواند جانشین خداوند باشد و انسان خلیفة الله است و یک چیز دیگر آنکه باید شما بدانید که تغییر کننده، خودتان هستید.
همه این‌ها را ما اینجا یاد گرفته‌ایم و باید در جهت این‌ها فکر کنیم.
همه ما به اینجا آمده‌ایم تا به خودمان برسیم. به خود رسیدن یعنی چه؟ یعنی اینکه من چرا معتاد شده‌ام که در اول جلسه می‌گوید بر اثر جهل و نادانی خودمان.
حالا باید چه کار کنم که دیگر جاهل و نادان نباشم.
من باید هر روزم با دیروز فرق داشته باشد و اینکه امروز باید چیز بهتری از دیروز یاد بگیرم و اگر خواستیم به خودمان برسیم باید هر روزمان فرق داشته باشد و اگر فردا مشکلی بر سر راهم قرار گرفت اگر من مسلح نباشم و آموزش ندیده باشم نمی‌دانم باید چه کار کنم.
خیلی از ماها که معتاد شده‌ایم به دلیل این بود که صفت‌های زشتی درون ما وجود داشته است. پس خیلی حواسمان را جمع کنیم که تفکر کردن نیاز به آموزش دارد .
اینکه آقای مهندس تاکید می‌کنند که سفر اولی‌ها به مسافرت نروند تا درمان نشده‌اند خرید و فروش نکنند، هر کاری که می‌خواهند انجام دهند با اجازه راهنما باشد.
به خاطر اینکه تفکر ما تفکر افیونی است و انسان وقتی مواد مخدر مصرف می‌کند یک خمر روی عقلش پوشیده است و اجازه تفکر به انسان نمی‌دهد
و می‌گوید که عقل سالم در بدن سالم است.
و در آخر جمع‌بندی می‌کنم که همه کسانی که بر زمین آمده‌اند مسئولیتی را بر عهده گرفته‌اند و تا مسئولیتشان را نپذیرند از بدبختی نجات پیدا نمی‌کنند و همه ما خوشحال باشیم که ما مشکلی را در زمین در دست گرفتیم که در راس تمام مشکلات است یعنی پایین‌ترین نقطه جهنم، اعتیاد است. چون اعتیاد از چاکراه‌های خون عبور می‌کند و وارد روح می‌شود پس برای اینکه مشکلمان حل شود از مشکلات نترسید و خوشحال باشید و با خود بگویید که من از گذرگاه‌های سخت گذشته‌ام و قدر خودمان را بدانیم و دوباره این را بگویم که خداوند انتخاب اشتباه را نمی‌بخشد.
اول سال است، قدر خودتان را بدانید، همدیگر را ببخشید و این را بدانید که انسان‌هایی که نبخشند نمی‌توانند دریافت داشته باشند، شرط دادن برکات به انسان این است که انسان خالی باشد، چیزی را که یاد می‌گیریم آن را در اختیار دیگران قرار دهیم تا چیز بهتری را خداوند به ما بدهد.

عکاس: راهنمای محترم مسافر حجت
نویسنده: مسافر محمد از لژیون ششم