باید در مسیر کنگره رشد کنیم

دهمین جلسه از دور دوم سری کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره ۶۰ ویژه مسافران و همسفران نمایندگی لامرد با استادی مسافر حسین، نگهبانی مسافر کوروش و دبیری مسافر اسماعیل، با دستور جلسه «وادی اول و تاثیر آن روی من» روز دوشنبه ۱۸ فروردین ۱۴۰۴ ساعت ۱۶ برگزار شد.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان حسین هستم یک مسافر.

حال و احساس خیلی خوبی پیدا کردم وقتی راهنمایم وارد جلسه شد، باید در این موقعیت باشید تا درک کنید وقتی مسیری را می‌روید و می‌بینید کسی که خیلی برایتان مهم است، مثل راهنمایتان، همیشه کنارتان هست چقدر خوشایند است، از همین جا صمیمانه از او تشکر می‌کنم.

امیدوارم تعطیلات خوبی را پشت سر گذاشته باشید. خیلی خوشحالم که می‌بینم آدم‌های قوی دور و برم هستند و تمام کسانی که امروز اینجا حضور دارند، انسان‌های قوی هستند. چرا قوی هستند؟ چون تعطیلی کنگره و کاری که آقای مهندس انجام می‌دهد، کار خیلی حساب‌شده و دقیقی است. همه این کارها را انجام می‌دهد برای رشد و تکامل مسافر، تا بتوانیم با قدرت از پس مشکلات برآییم.

ما همیشه کنگره ۶۰ را مثل یک کشتی در نظر می‌گیریم، کشتی‌ای که در یک اقیانوس است. این مدتی که تعطیلات است، مثلاً می‌گویند که به مدت ۲ الی ۳ هفته از کشتی پیاده شوید و بروید در آب چون یک سری آموزش‌ها را دیده‌اید، حالا وقت عمل کردن است و باید خودتان را نشان بدهید.

برای هر کسی به نحوی است؛ هر کسی به اندازه ظرفیتش یک سری مشکلات به سمتش می‌آید. برای سفر اولی‌ها به یک نحوی است، برای سفر دومی‌ها به نحو دیگری، راهنما و همین‌طور جایگاه‌های دیگر. یکی می‌رود در آب و در این دو سه هفته، هوا هم خیلی سرد نیست، یک هوای معتدلی است. شنا هم یاد گرفته و با آموزش‌های کنگره، بعد از دو سه هفته خودش را به کشتی کنگره می‌رساند.

یکی دیگر همین‌طور که در حال شنا کردن است، ناگهان با هوای خیلی سردی مواجه می‌شود و خودش را به کشتی می‌رساند. یکی دیگر به غیر از اینکه با هوای سرد مواجه می‌شود، یک سری طوفان‌ها هم سمتش می‌آید و اذیتش می‌کند، اما باز هم به مسیر خودش ادامه می‌دهد.

یک سری دیگر هستند که در این روزهای تعطیل، طوفان هست، سرما هست و یک کوسه هم به آن‌ها حمله می‌کند و زخمی‌شان می‌کند، اما باز هم ادامه می‌دهند و بعد از دو سه هفته خودش را به کشتی کنگره می‌رسانند. حالا آن کسی که زخمی شده و خودش را به کشتی می‌رساند، باید استراحت کند و ذره‌ذره خوب شود.

وقتی که آدم‌های قوی دور و بر آدم باشند، این مسیر را خیلی بهتر می‌تواند ادامه بدهد و قوت قلب می‌گیرد. امیدوارم که من حسین همیشه بتوانم در این مسیر باشم، مسیری که خیلی به من آرامش می‌دهد. حالا هر مشکلی هم بیاید سمت من، قرار است از آن مشکلات درس بگیریم و یک سری کارها را دیگر انجام ندهیم تا بتوانیم به تعادل و در نهایت به تکامل برسیم.

در مورد دستور جلسه وادی اول، موضوع تفکر است. آقای مهندس در سی‌دی می‌فرمایند: "خوب و بد را خودمان می‌توانیم درست کنیم." من اگر فکر کنم می‌توانم درمان شوم، قطعاً درمان می‌شوم، ولی اگر بگویم سخت است، درمان نمی‌شوم. برای درمان سیگار هم همین‌طور است و برای نواقص دیگری که داریم هم به همین شکل است.

هر نقصی که دارم، اگر بگویم سخت است نمی‌توانم حلش کنم، قطعاً نمی‌توانم حلش کنم و به رشد نمی‌رسم. اگر در مسیر کنگره ۶۰ به رشد نرسم، دیگر این مسیر را نمی‌توانم ادامه بدهم. اصلاً بازی کنگره ۶۰ همین است؛ پرتت می‌کند. امیدوارم که قدر کنگره ۶۰ را خودم بدانم و نهایت استفاده را از آن ببرم.

ممنونم که به صحبت‌هایم گوش کردید.

نگارش: مسافر اسماعیل (لژیون یکم)
ثبت: مسافر اسماعیل