تفکرکردن یعنی دیدن پایان هر کاری

نهمین جلسه از دوره سوم جلسات لژیون سردار کنگره‌60 ویژه همسفران نمایندگی نائین با استادی راهنمای تازه‌واردین همسفر سارا، نگهبانی موقت همسفر سمیه و دبیری موقت همسفر زینب با دستور جلسه «وادی اول و تأثیر آن روی من» روز دوشنبه 18 فروردین 1403 ساعت 14:45 آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

از خداوند مهربان تشکر می‌کنم که اذن ورود به کنگره را برای من صادر کرد تا بتوانم ماندگار شوم و خدمت کنم. به عقیده من موضوع وادی اول، همان خشت اول هست که اگر کج گذاشته شود تا پایان کار دیوار کج می‌شود. اگر این وادی را درست درک کنیم، قطعاً یک زندگی خوبی را پیش‌رو خواهیم داشت. به نظر من وادی اول مهم‌ترین و سرنوشت‌سازترین وادی است. هر کدام از وادی‌ها جایگاه ویژه خود را دارند که من به وادی اول، وادی سرنوشت می‌گویم؛ زیرا جایگاهی که اکنون در آن قرار دارم سرنوشت من است و حاصل تفکری است که سال‌های قبل آن را انجام داده‌ام.

زمانی که وارد کنگره شدم و مدتی از سفر ما گذشته بود، متوجه شدم که مسافر من درست سفر نمی‌کند و با این شرایط من نیز می‌توانستم به کارهای مورد علاقه خود مشغول شوم و زمان خود را در کنگره هدر ندهم (دیدگاهی که قبل از ورود کنگره داشتم)؛ اما زمانی که اغلب پیش‌کسوتان از معجزه‌های کنگره صحبت می‌کردند که در کنگره درمان صورت می‌گیرد و کنگره یک مکان مقدس است، تصمیم گرفتم که اگر مسافر من سفر کند یا اصلاً سفر نکند من در کنگره حضور داشته باشم. در طول سفر به مشکلات زیادی برخورد کردم؛ اما ناامید نشدم و شروع به آموزش گرفتن کردم. من اگر آن زمان این تفکر را نداشتم از کنگره خارج می‌شدم و الان در این جایگاه نبودم و تفکر آن زمان، جایگاه فعلی من را رقم زد. من بسیار خوشحال هستم که در کنگره به تمام خواسته‌های خود رسیدم که مهم‌ترین آن شال نارنجی و حس آرامشی است که دریافت کرده‌ام؛ بنابراین ماندن در کنگره برای من سرنوشت بود که با تفکر صحیح خود، برای خود من رقم خورد.

هر کدام از ما در هر جایگاهی که قرار داریم به دلیل تفکر قبلی ما است و جایگاهی که در آینده به دست می‌آوریم به دلیل تفکر امروز ما است. این وادی می‌گوید اگر تفکر باشد می‌توانی هر چیزی را خلق کنی؛ اما اگر تفکر نباشد آن چیزی را نیز که داری از دست خواهی داد. ابتدا باید معنی تفکر را بدانم که چگونه باید تفکر کنم؟ ما قبلاً نیز بسیار فکر می‌کردیم؛ اما تفکر با فکرکردن بسیار تفاوت دارد. تفکرکردن؛ یعنی دیدن پایان هر کاری. تفکر به سمت آینده می‌رود و یک موضوع و یک هدف است. تفکر ما را به نتیجه می‌رساند؛ اما فکرکردن، هزاران موضوع در یک‌لحظه تا بیکران می‌تواند باشد و نتیجه ندارد. فکرکردن، انسان را به گذشته برمی‌گرداند و کنار آن مثلث جهالت قرار دارد؛ درحالی‌که در کنار تفکر مثلث دانایی است.

همین‌طور که ما به جسم خود اهمیت می‌دهیم و یاد گرفتیم که باید تغذیه سالم داشته باشیم تا جسم سالم داشته باشیم، روح و ذهن ما نیز به تغذیه سالم نیاز دارد که آموزش صحیح همان تغذیه سالم است و خدا را شکر هر یک از ما در بهترین و کامل‌ترین مرکز آموزشی جهان قرار داریم که آموزش‌ها به‌صورت رایگان در اختیار ما قرار گرفته‌اند و اولین نتیجه این آموزش‌ها رسیدن به آرامش است. زمانی که ما به آرامش رسیدیم، حس ما درست می‌شود و حس که سالم شد، تفکر نیز سالم می‌شود؛ زیرا با پراکندگی و شلوغی ذهن نمی‌توان تفکر کرد؛ بنابراین برای تفکرکردن باید آرامش و حس خوب داشته باشیم و همچنین به خوبی آموزش بگیریم. تفکرکردن به‌تنهایی کافی نیست؛ بلکه باید با عمل همراه باشد و این حرکت باید در صراط‌ مستقیم باشد تا بتوانیم به خواسته و هدف خود برسیم. من با کاربردی‌کردن وادی اول توانستم گره‌های زیادی که در زندگی داشتم را باز کنم و امیدوارم برای هر کدام از ما این اتفاق بیفتد و بتوانیم جایگاه آینده خود را درست رقم بزنیم.

تایپ: همسفر اکرم رهجوی راهنما همسفر محبوبه (لژیون اول) عضو لژیون سردار
عکاس: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر محبوبه (لژیون اول) عضو لژیون سردار
ارسال: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر محبوبه (لژیون اول) عضو لژیون سردار
همسفران نمایندگی نائین