تفکر انسان قابل قیاس با سایر موجودات نیست

جلسه اول از دوره هفده‌هم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی ساوه با استادی راهنما همسفر سارا، نگهبانی همسفر معصومه و دبیری همسفر سمیه با دستور جلسه «وادی اول (با تفکر ساختارها آغاز می‌گردد؛ بدون تفکر آنچه هست رو به زوال می‌رود.) و تأثیر آن روی من» روز دوشنبه ۱۸ فروردین‌ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

وادی‌ها پایه و ستون آموزش‌های کنگره۶۰ هستند و نقش بسیار مهمی ایفا می‌کنند که با نظم و ترتیب خاصی در کنار هم چیده شده‌اند. اولین وادی که در کتاب عشق آمده، وادی اول (با تفکر ساختارها آغاز می‌گردد؛ بدون تفکر آنچه هست رو به زوال می‌رود)؛ چون پایه و اساس همه کارهایی که ما انجام می‌دهیم باید تفکر باشد؛ بنابراین ابتدای وادی اول، تحت عنوان تفکر آمده است.

آقای مهندس می‌فرمایند: (ما در کنگره ۱۴ وادی داریم که اگر یک نفر در کنگره وادی اول را درست یاد بگیرد کافیست؛ چون چهارده وادی در دل وادی اول است.) مسئله تفکر چیزی است که اکثر انسان‌ها به آن توجه نمی‌کنند؛ اما کنگره اولین چیزی که آموزش می‌دهد همین تفکر است تا به حال یکی از مشکلات اساسی ما این بود که تفکر نمی‌کردیم و وجود مشکلات نشانگر عدم تفکر است. اگر به موفقیت فکر می‌کنیم؛ باید منتظر اتفاق‌های خوب باشیم. اگر به شکست و تباهی فکر کنیم؛ باید منتظر اتفاق‌های منفی باشیم. در وادی اول یاد می‌گیریم که قبل از انجام هر کاری ابتدا درست فکر کنیم و دنبال کشف مجهولات باشیم. ما باید از این موهبت الهی که در اختیارمان قرار گرفته نهایت استفاده را ببریم.

قدرت تفکر انسان قابل قیاس با سایر موجودات نیست. در سوره «بلد» اشاره شده که انسان را بر سر دو راهی هدایت کرد، این دو راهی بیانگر اختیار انسان است، اگر موضوع اختیار به انسان داده شده در کنار آن قدرت تفکر و تعقل هم داده شده است تا بتواند از عهده اختیار برآید. طبق آیه قرآن هر مصیبتی که بر انسان می‌آید نتیجه عملکرد و رفتار خود اوست و نشانه عدم تفکر؛ چون بدون تفکر همه چیز رو به نابودی و زوال می‌رود. ابتدای وادی هم گفته شده که اولین قدم برای پیدا شدن یا به وجود آمدن تفکر است، پس همه انسان‌ها باید تفکر کنند و سه نیروی القاء، احیاء و تحرک هم به کمک آن‌ها می‌آید.

همه چیز مثل صفحه سفید نقاشی است ما با تفکراتمان تصاویر را چه زشت و چه زیبا روی آن ترسیم می‌کنیم. در این وادی یاد می‌گیریم که چگونه با مشکلات مواجه شویم و آن‌ها را حل کنیم. اول این‌که نقشه درست و قابل اجرا بکشیم و به صورت واقع بینانه به مشکلات خود نگاه کنیم و این خیلی مهم است که اراده به تنهایی برای حل مشکلات کافی نیست. در بعضی مواقع ممکن است نتوانیم درست فکر کنیم یا تصمیم بگیریم این‌طور مواقع می‌توانیم از نظر مشورتی دیگران استفاده کنیم؛ ولی تصمیم نهایی به عهده خودمان است برای این‌که اعتماد به نفس لازم در ما به وجود بیاید.

مسئله بعدی خلقت است که سازمان و تشکیلاتی است که همه چیز در آن با نهایت برنامه‌ریزی شده و هر لحظه کنترل می‌شود و یک نیروی مافوق بر آن نظارت دارد. نیروی مافوق به طور خودکار اگر انسان به طرف فسق و فجور هم برود در رفتن به اعماق تاریکی یاری می‌کند اگر در مسیر تقوا و ارزش هم برود در جهت روشنایی یاری می‌کند. ممکن است بعضی از ما به این نیرو ایمان نداشته باشیم؛ ولی اگر چشم دلمان را باز کنیم آن را حس خواهیم کرد که در همه لحظه‌ها هست و نقش مهمی دارد چه بخواهیم و چه نخواهیم این نیرو ما را کمک می‌کند فقط فرق بین خواستن و نخواستن همان قوت قلبی است که خودمان در خودمان ایجاد می‌کنیم. برای آن نیرو زبان، نژاد و رنگ پوست معنایی ندارد و فرقی نمی‌کند؛ چون پاک‌ترین انسان‌ها نزدیک‌ترین افراد به آن نیرو هستند.

مرزبانان کشیک: همسفر وجیهه و مسافر عباس
عکاس: همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر سهیلا (لژیون چهارم)
تایپیست: همسفر مهرناز رهجوی راهنما همسفر حمیده (لژیون دوم)
ویرایش و ارسال: همسفر معصومه نگهبان سایت
همسفران نمایندگی ساوه