English Version
This Site Is Available In English

انسان چیزی جز تفکر نیست

انسان چیزی جز تفکر نیست

هشتمین جلسه از دور پانزدهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی اسبیکو خرم‌آباد با استادی همسفر فهیمه، نگهبانی همسفر فاطمه و دبیری همسفر صرفگل با دستور جلسه "وادی اول" با تفکر ساختارها آغاز می‌گردد، بدون تفکر آنچه هست رو به زوال می‌رود، روز یکشنبه ۱۷ فروردین ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار کرد.

از خداوند سپاسگزارم که نعمت خدمت را به من عطا کرد، از نگهبان و دبیر محترم ایشان و همچنین از راهنمای خودم همسفر هدی تشکر می‌کنم که این فرصت را در اختیار من قرار دادند تا خدمت کنم. فرا رسیدن سال نو را خدمت تک‌تک عزیزان تبریک عرض می‌کنم. دلتنگ چهره همه شما بودم و اما اجازه بدهید ابتدا ناقل یک خبر خوش برای همسفر‌ها‌ی نمایندگی اسبیکو باشم؛ خدا را شکر خانم عسل موفق شدند اجازه پهلوانی خود را از دستان پر مهر جناب آقای مهندس دریافت کنند، این یک خبر بسیار باارزش و باشکوه است که برای اولین بار همسفران نمایندگی اسبیکو موفق شدند پهلوان داشته باشند و این پهلوانی برای تک‌تک ما است، ان‌شاءالله خانم عسل دستشان سبک است و ما هم پشت سرشان قدم برمی‌داریم و خواهیم رفت. از خداوند می‌خواهم که آگاهی همه ما در این سال جدید به حدی برسد که بتوانیم ساختمان جدید را افتتاح کنیم و در آن‌جا جشن افتتاحیه را برگزار کنیم.
اما دستور جلسه: وادی اول، وادی تفکر است، در واقع نقطه شروع برای انجام هر کاری تفکر است. انسان نمی‌تواند هیچ کاری را به انجام برساند مگر این‌که در مورد آن کار فکر کرده باشد. بزرگان ما هم خیلی می‌گویند: انسان چیزی جز تفکر نیست، این قدرت ذهن است که دقیقاً مثل یک آینه عمل می‌کند و آن تصویری که ما می‌خواهیم از خودمان در آینده ببینیم در ذهن خود می‌سازیم، تصویرسازی می‌کنیم؛ سپس الهام و القاء به آن شکل می‌دهد و ما باید در جهت آن خواسته خود، قدم برداریم و حرکت کنیم.
همه ما همسفرها، مسافرهایی داریم که مصرف‌کننده بوده‌اند و همه اذیت بوده‌ایم. همه ما در این فکر بودیم که بتوانیم مسافرمان را درمان کنیم، البته آن زمان به درمان فکر نمی‌کردیم فقط می‌گفتیم: یک جوری بشود که فقط مصرف نکند و ترک کردن موادش را می‌خواستیم، اما با فکر کردن در مورد راه‌های مختلف آن، القائات صورت گرفت و ما مسیرهای مختلفی را رفتیم، سرزدیم و به این نتیجه رسیدیم که کنگره۶۰ می‌تواند این عمل را به انجام برساند.
اما ما زمانی درست فکر می‌کنیم که تبدیلش به یک دغدغه ذهنی نکنیم و یک درگیری ذهنی ایجاد بکنیم. زمانی که این‌جا آمدیم و مسافر را هدایت کردیم و خودمان هم همراه شدیم یاد گرفتیم که باید مسافر را رها کنیم و به دستان پر مهر راهنمایش بسپاریم و به یک هدف جدیدتر فکر کنیم، اگر من در ذهنم مدام فکر کنم که آیا به رهایی می‌رسم یا نه؟ فکر کنم الآن بیرون رفت، گریز زد یا فلان کار را کرد؛ این باعث می‌شود که ما تصویری که از خودمان منعکس می‌کنیم ناقص باشد. ما آمده‌ایم مسافر را وارد کنگره کرده‌ایم. مسافر که سفرش را طی می‌کند و هدف بعدی ما این باشد که ما به رهایی‌ فکر کنیم.
من خودم هر وقت همسفری، رهایی خود را اعلام می‌کرد؛ همراه با او در ذهنم رهایی‌ام را جشن می‌گرفتم. وقتی که وارد کنگره شدم، اولین رهایی را که جشن گرفتیم، من خودم را جای آن همسفر گذاشتم و رهایی خود را جشن گرفتم و تا به حال از روزی که وارد کنگره شده‌ام هنوز یک بار هم پیش نیامده که با مسافرم در مورد اعتیاد بحث کرده باشم. پس این بستگی به خودمان دارد که چه هدفی را در ذهن پرورش می‌دهیم، هر هدفی که باشد مهم نیست. من مثلاً می‌خواهم یک دنا پلاس توربوی مشکی داشته باشم خب اگر آن را تصویر‌سازی بکنم، در جهتش قدم بردارم، قطعاً به آن می‌رسم.
اما چطور می‌شود که یک تفکر می‌تواند تفکر صحیحی باشد؟ خب خیلی از ما تفکرات گذشته برایمان آزار دهنده است و ناخودآگاه در ذهنمان خطور می‌کند. جهان‌بینی می‌تواند شبه‌افیونی را تنظیم کند که اگر شبه‌افیونی تنظیم شود در واقع به ما کمک می‌کند که به سمت‌وسوی تفکر درست برویم. در کنگره۶۰ ورزش کردن هم کمک‌کننده است. یک نکته دیگر این‌که می‌گویند: تفکرات خود را اعلام نکنید! اگر هدفی در ذهن پرورش می‌دهید و در جهتش قدم برمی‌دارید آن را نگویید. چرا این عمل صورت می‌گیرد؟ این هم باز مربوط به آن سیستم شبه‌افیونی ما می‌شود. من یک هدفی دارم و به آن فکر می‌کنم و تلاش می‌کنم، اما هنوز سیستم شبه‌افیونی من پاسخ تلاشم را نداده، زمانی که به آن می‌رسم به من پاسخ می‌دهد؛ اما وقتی که من به بقیه اعلامش می‌کنم و از طرف دیگران تشویق می‌شوم این تشویق دیگران باعث می‌شود که سیستم شبه‌افیونی من تشخیص ندهد که این تشویق است یا من واقعاً به هدف رسیده‌ام؟ در نتیجه پاسخ می‌دهد و باعث می‌شود که من شاید نصف مسیری که رفته‌ام را دوباره برگردم و از اول شروع کنم.

عکاس: نازنین زهرا رهجو راهنما همسفر سمیه ( لژیون اول)

تایپ: همسفر مانیا رهجو راهنما همسفر هدی ( لژیون دوم)

ویرایش : همسفر مریم دبیر سایت
ارسال:  همسفر زهرا نگهبان سایت
همسفران نمایندگی اسبیکو خرم‌آباد

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .