آنچه قصد بیان آن را در این نوشتار دارم و تاکنون ازآموزشهای کنگره دریافت نمودهام این است که بایستی در تفکر کردن، پروسه زمان را در نظر داشته باشیم؛ علیالخصوص در جهان مادی و زمین، از طرفی تفکر کردن میتواند مانند دانهای باشد که باید در شرایط خاص و معینی در زمین کاشته شود و در طول سالیان، با مراقبت و برداشت به ثمر بنشیند.
همچنین لازم است زمان مشخص را به بحث تفکر کردن اختصاص داد، به این معنا که اگر من میخواهم در مورد برطرف کردن یک مشکل تفکر کنم، بایستی زمان خاصی به آن اختصاص بدهم و اگر به نتیجه نرسیدم آن را به زمان دیگری موکول خواهم کرد و این دقیقا همان تفاوتی است که بین فکر، افکار و تفکر کردن وجود دارد.
آموختهایم که اولین قدم برای تزکیه، تفکر است؛ البته تفکری مثبت در راستای ارزشها که همان تعقل کردن و قرار گرفتن در مسیر فرمان عقل است. یک مسافر سفر اولی که وارد کنگره میشود؛ بایستی با حس خوب نسبت به آنچه در جلسات بیان میشود تفکر کند که همانا رسیدن به رهایی از بند اعتیاد است و میدانیم تا با فرمانبرداری بتواند به اعتیاد خود غلبه کند.
نویسنده: همسفر زینب رهجوی راهنما همسفر مهناز( لژیون دوم)
تایپ: همسفر کتایون رهجوی راهنما همسفر مهناز (لژیون دوم)
ویراستاری و ارسال: همسفر سمیرا رهجوی راهنما همسفر اشرف (لژیون هشتم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی ابنسینا
- تعداد بازدید از این مطلب :
85