کمک کردن باید بدون چشم داشت، ریا و توقع باشد

سلام دوستان جهانشاه هستم یک مسافر.
خداوند را شاکر و سپاسگزارم که عضو لژیون سردار هستم.
اولین بار به‌عنوان یک مهمان به لژیون سردار دعوت شدم، حس و حال خوبی داشت؛ چون اعضای سردار از جمله ایجنت، راهنمایان و پهلوان‌ها اشخاصی بودند که؛ هم در شعبه خدمت می‌کردند و هم به کنگره۶۰  کمک مالی می‌کردند.
من از این افراد الگو‌برداری کردم. در ابتدا، می‌خواستم با نشان سرداری  عضو لژیون مالی شوم، چون سفر اولی بودم، اما دلم راضی نشد و تعهد دنوری را قبول کردم. از زمان ورود به لژیون مالی، آرامش خاصی به دست آوردم و روز به روز حس و حال بهتری پیدا می‌کردم. قبل از ورودم به کنگره۶۰ ، معنی و مفهوم کمک‌کردن را نمی‌دانستم و همیشه برداشتم از بخشش و کمک این بود که؛ در عوض آن‌کار خداوند هم باید مشکل من را حل کند.
با آموزش گرفتن و جهان‌بینی در کنگره، آموختم؛ کمک کردن باید بدون چشم داشت، ریا و توقع باشد، باید بتوانم از پول خود بگذرم، انفاق کنم و زکات مالی که خداوند به من داده را پرداخت کنم.
چه مکانی بهتر از کنگره۶۰ و لژیون سردار!. کمک‌های ما می‌تواند باعث تقویت مالی و پایداری کنگره باشد.
در کتاب آسمانی (سوره بقره) ذکر شده؛ پرهیزکاران، کسانی هستند که از نعمت‌ها و موهبت‌ها که به آنان ارزانی داده‌ایم انفاق کنند. در جایی دیگر از قرآن آمده؛ کسانی که مال خود را در شب و روز انفاق کنند نهان و آشکارا، آنان را نزد پروردگارشان پاداش نیکو خواهد بود و هرگز (از حادثه آینده) بیمناک و (از امور گذشته) اندوهگین نخواهند گشت.
انسان هرکاری کند، برای خودش انجام می‌دهد، اگر بذر نیکو بکارید قطعاً محصول نیکو برداشت می‌کنید.
قبل از ما، کسانی بودند و خدمت کرده‌اند که امروز من بتوانم به‌ رهایی و حال خوش برسم در واقع این رهایی‌ها مفت و مجانی به دست نیامده است.
من هم باید بتوانم در حد و توان خود به پاس قدردانی از این موهبتی که کنگره به من ارزانی داده، سپاسگزاری کنم، چه با کمک مالی و چه با خدمتگزاری.
دیگران کاشتند ما برداشت کردیم، ما هم می‌کاریم تا دیگران برداشت کنند.

تهیه و تایپ: مسافر جلال لژیون هشتم
تنظیم و ارسال: مسافر حجت لژیون شانزدهم

نمایندگی خواجو