هفتمین جلسه از دوره نودم کارگاههای آموزشی خصوصی کنگره۶۰ نمایندگی آکادمی به استادی مسافر فرزاد، نگهبانی مسافر پارسا و دبیری مسافر حمیدرضا با دستور جلسه "وادی چهاردهم و تاثیر آن روی من" دوشنبه ۲۷ اسفند ۱۴۰۳ ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد.
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان فرزاد هستم مسافر. خدا را شکر میکنم و از راهنمای عزیزم آقا سیروس تشکر میکنم که به من اجازه دادند که در این جایگاه قرار بگیرم و خدمت کنم. بنده بار دوم است که این جایگاه را تجربه میکنم ولی در این جایگاه به حدی انرژی بالاست که من مسافر استرس میگیرم. از خدا طلب یاری میکنم تا بتوانم خدمت کنم و آموزش بگیرم. وادی چهاردهم، آنچه باور است محبت است و آنچه نیست ظروف تهی است. یعنی انسان بدون محبت مثل ظرف خالی میماند مثل این است که من به سمت منزل بروم گرسنه باشم و اهل منزل جلوی من یک ظرف خالی بگذارند که من به آن حسی ندارم. چون هم گرسنگی من رفع نمیشود و هم از لحاظ روانی در من تاثیر گذار نیست. قبل از اینکه به خانواده بزرگ کنگره ۶۰ بپیوندم محبت کردن برای من رنگ دیگری داشت، یعنی اینکه من فقط به خانواده و نزدیکانم محبت میکردم و آن هم چطور محبتی بود؟ اینکه محبت میکردم و در قبال آن انتظار بازگشت محبت را داشتم. طبق آموزشهای کنگره وقتی که به وادی چهاردهم رسیدم تازه متوجه شدم که محبت واقعی چیست. با تزکیه و پالایش و معرفت محبت واقعی به دست میآید، محبت واقعی این است که من به هر کس کمک کردم انتظار بازگشت محبت را نداشته باشم. اگر مبلغی را در راستای کنگره هزینه کردم انتظار بازگشت نداشته باشم و معامله گرانه به آن نگاه نکنم. سخن آخر اینکه محبت کردن در تمام جهات باید اجرا شود محبت به انسانها، محبت به طبیعت، محبت به حیوانات، محبت به پرندگان و محبت به همه هستی، این محبت، محبت واقعی است. از اینکه به صحبتهای من توجه کردید بسیار سپاسگزارم.
تایپ و عکس: مسافر جلال لژیون هجدهم
تنظیم: مسافر محمدحسین
- تعداد بازدید از این مطلب :
164