دوازدهمین جلسه از دورهٔ پانزدهم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی بنیان به نگهبانی مسافر جواد، استادی مسافر نوید و دبیری مسافر خسرو با دستور جلسه «نظم، انضباط و احترام در کنگره ۶۰» سه‌شنبه ۲۱ اسفندماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۵:۳۰ آغاز شد.
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان نوید هستم یک مسافر؛ ابتدا از ایجنت محترم، لژیون مرزبانی و راهنمای عزیزم تشکر و قدردانی می‌کنم که اجازه دادند در این جایگاه خدمت کنم. من تقریباً سال قبل، نزدیک به چنین روزهایی بود که وارد کنگره شدم. به‌محض این که چشم من به جایگاه استاد جلسه افتاد، به دوست خود که با هم وارد کنگره شده بودیم، گفتم که من یک سال دیگر آن بالا خواهم بود. شاید آن زمان که من این حرف را زدم بیشتر جنبه شوخی داشت؛ چون درک زیادی نسبت به این جایگاه و آدم‌هایی که این جا می‌نشینند نداشتم؛ ولی الان که خود را در جایگاه استاد کارگاه آموزشی می‌بینم، در حقیقت باور آن برای خود من هم سخت است.
در این یک سال چه اتفاقی برای من افتاد که واقعاً به این هدف رسیدم و تغییر کردم؟ وقتی که وارد کنگره شدم اصلاً حال‌وروز خوبی نداشتم؛ فکر می‌کنم همه این حال را تجربه کرده‌ایم و می‌دانیم که با چه شرایطی وارد کنگره شدیم. خود من به‌شدت حال و زندگی‌ام آشفته بود؛ حتی یک روز دیگر هم نمی‌توانستم به مصرف مواد ادامه بدهم. به یاد می‌آورم که از راهنما و واحد اوتی مدام پیگیری می‌کردم که هرطورشده نامه دارو را قبل از تعطیلات نوروز بدهند؛ نمی‌توانستم تصور کنم که در تعطیلات بخواهم به مصرفم ادامه بدهم؛ چون از نظر مالی و شرایط خانوادگی واقعاً شرایط بحرانی داشتم.
تمام هستی و کائنات از یک نظم خاص پیروی می‌کنند؛ اگر به حرکت سیارات یا تغییر فصول دقت کنیم؛ نظم و قوانین خود را دارند؛ اما ما انسان‌ها چطور؟ جز موارد خاص آیا شما پرنده‌ای را می‌شناسید که شب ساعت دو بخوابد و ساعت ده صبح بیدار شود یا گیاهی سراغ دارید که بجای بهار در وسط زمستان شکوفه بدهد؟ چرا ما انسان‌ها این‌قدر بی‌نظم هستیم؟ چرا از قدرت اراده و اختیاری که خداوند به ما داده در مسیر عمل سالم و صراط مستقیم استفاده نکردیم و به سمت ضد ارزش‌ها رفتیم؟ آن‌قدر بی‌نظمی را ادامه دادیم که هر روز حال ما بدتر شد و با همان حال بد وارد کنگره شدیم.
ما در کنگره ۶۰ با مثلث‌های زیادی آشنا شدیم؛ مثل مثلث درمان، مثلث دانایی، مثلث تشخیص و یکی از مهم‌ترین مثلث‌هایی که به نظر من در کنگره تعریف شده است مثلث نظم، انضباط و احترام است که از ارکان اساسی کنگره ۶۰ است؛ اگر کنگره ۶۰ این مثلث را نداشت حال خود سیستم خوب نبود و سیستم هم که حال خوبی نداشته باشد، نمی‌تواند حال دیگران را خوب کند. اگر از ابتدای تأسیس کنگره بی‌انضباطی حاکم بود اصلاً نمی‌توانست به مسیر خود ادامه بدهد. به‌قول‌معروف شناگری که در حال غرق‌شدن است نمی‌تواند کس دیگری را نجات دهد. پس این مسیر بانظم و انضباط پیش رفته است.
به کنگره ۶۰ می‌آییم که حال ما خوب شود؛ یعنی می‌آییم که آموزش ببینیم و تمرین کنیم و بدی‌‌های خود را اصلاح و خود را پالایش کنیم؛ تا بتوانیم بیرون از کنگره به‌درستی زندگی کنیم. به نظر من کنگره ۶۰ هدف نیست؛ بلکه وسیله است؛ یعنی در سفر اول اگر تمرین می‌کنیم که دارو را به‌موقع و به اندازه مصرف کنیم یا تمرین می‌کنیم که سر وقت در جلسات حاضر شویم؛ هدف این است که بیرون از کنگره، آموزش‌ها را درست اجرا کنیم؛ وگرنه به حال خوب نمی‌رسیم.
حرمت کنگره ۶۰ چیست؟ از الفاظ ناشایست استفاده نکنیم، دروغ نگوییم، کسی را سرزنش نکنیم و بیرون از کنگره با سایر رهجوها ارتباط نگیریم. به نظر من رعایت‌کردن قوانین و انضباط در کنگره همان رعایت‌کردن حرمت کنگره است.
احترام نیز، مسئله‌ای کاملاً دوطرفه است. ما مسئول انجام اعمال خود و رفتار دیگران نسبت به خود هستیم؛ حتماً ما باید یک فعلی را انجام بدهیم تا دیگران به ما احترام بگذارند. اگر مرزبان به من گفت ماشین خود را در این مکان پارک نکن و آن‌طرف پارک کن؛ اگر توجه نکنم، شماره پلاک من را می‌خوانند و جلو سیصد نفر باید بروم ماشین را بردارم و همسایه هم ناسزایی به من می‌گوید؛ پس خود من احترام خود را پایین آورده‌ام. اگر صبح جمعه پارک نروم و راهنما جلسه بعد من را در لژیون راه ندهد؛ باز خود من احترام خود را پایین آورده‌ام؛ بنابراین ما حتماً باید به دیگران احترام بگذاریم تا به ما احترام بگذارند.
در انتها از شما عزیزان درخواست می‌کنم به احترام تمام خدمت‌گزاران کنگره ۶۰ مخصوصاً عزیزانی که در ماه رمضان در قسمت آشپزخانه خدمت می‌کنند و از ساعت ۸ صبح به شعبه می‌آیند و زحمت می‌کشند، دست بزنید. از اینکه صحبت‌های من توجه کردید متشکرم.
گزارش تصویری از تهیه افطاری نمایندگی بنیان مشهد:
مرزبان خبری: مسافر علیرضا
تصویربردار: مسافر احمد
نگارش: مسافر محمد
ویرایش و ارسال خبر: مسافر سجاد
- تعداد بازدید از این مطلب :
72