هدف کنگره تعادل رشد و پیشرفت فرد است

دررابطه‌با دستور جلسه «نظم و انضباط و احترام در کنگره‌60» مصاحبه‌ای را با همسفر آزاده ترتیب دادیم که نظر شما را به آن جلب می‌کنیم.

همسفر آزاده و مسافر اکبر با آنتی‌ایکس تریاک و شربت متادون از طریق یکی از آشنایان با کنگره آشنا شدند و به روش DST و داروی OT با راهنمایان محترم، مسافر علی و همسفر مینا به مدت دوازده‌ ماه و بیست و یک روز سفر کردند و در حال حاضر به لطف خدا و دستان پر محبت جناب آقای مهندس هفت سال و شش ماه است که از دام اعتیاد آزاد و در ادامه سفر ویلیام داشتند به روش DST داروی نیکوتین خوراکی یازده ماه سفر کردند و اکنون مدت پنج ماه است که از بند نیکوتین هم آزاد و رها هستند، ورزش همسفر آزاده والیبال، دارت و ورزش مسافر اکبر والیبال است.

نظر شما دررابطه‌با این جمله از استاد امین که می‌فرمایند: «نیاز ما در دل دیگران و نیاز دیگران در دل ماست» چیست و ارتباط آن با دستور جلسه «نظم و انضباط و احترام در کنگره60» چیست؟

به نظر من رابطه این جمله بسیار کاربردی استاد امین با نظم، انضباط و احترام این است که هر گونه که من با دیگران رفتار می‌کنم، دیگران نیز با من رفتار می‌کنند و شامل نظم و احترامی که من از دیگران انتظار دارم نیز می‌شود. من اگر در جمعی و مکانی انتظار دارم که مورد احترام قرار بگیرم؛ باید به درون خود، برگردم و ببینم که برخورد من با دیگران چگونه است. نیازهای انسان‌؛ مانند زنجیره به یکدیگر متصل هستند. نظم، انضباط و احترام؛ مانند روغنی هستند که چرخ‌های زندگی را راحت‌تر می‌چرخانند و ما با رعایت این سه مؤلفه می‌توانیم به حال خوش برسیم.

استاد امین در سی‌دی «احترام» می‌فرمایند: «حضور و خدمت در کنگره یک هدف نیست؛ بلکه وسیله‌ای برای رسیدن به هدف است». لطفاً نظر یا تجربه خود را راجع به این جمله بفرمایید.

من باید بدانم که اگر کنگره را به‌عنوان یک هدف بنگرم و فکر کنم که فقط رفتن به کنگره مهم است، درک و دریافتی از حضور خود، نخواهم داشت. استاد امین به زیبایی بیان می‌کنند: «کنگره باید یک وسیله باشد تا من به هدف‌های برتر و بالاتری دست پیدا کنم». هدف من از آمدن به کنگره در کنار آموزش‌ها و خدمت‌کردن، رسیدن به مقام والای انسانی است که انسان آن را گم‌کرده است و امیدوارم با آموزش و خدمت‌کردن به آن جایگاه دست یابیم.

باتوجه‌به اینکه بعد از مدتی فاصله، اتصال شما با کنگره مجدد برقرار گردید؛ طبق سی‌دی « احترام» از تجربه خود دررابطه‌با معیارهایی که برای سنجش حال خوب باید در نظر گرفت، برای ما بگویید.

مهم‌ترین نشانه برای رسیدن به حال خوب، احساس خوشحالی و رضایت داشتن از زندگی است. من با ورود به کنگره و با قرارگرفتن در پرتو آموزش‌ها یاد گرفته‌ام که چگونه از زندگی لذت ببرم و قدر داشته‌های خود را بدانم و در حسرت نداشته‌هایم نباشم و از گذشته درس بگیرم. من باید بتوانم در حال زندگی کنم و برای آینده برنامه‌ریزی داشته باشم. همچنین به نقاط قوت و نقاط ضعف خود، آگاه شوم و این شناخت به افزایش حال خوب من کمک بسیاری کرده است.

آقای مهندس در سی‌‌دی «آداب معاشرت » می‌فرمایند: «درمان فوق ترک و تعادل فوق درمان است». لطفاً نظرتان را در این زمینه بفرمایید.

در ابتدای ورود خود به کنگره تا مدت‌ها معنای این جمله را اصلاً متوجه نمی‌شدم؛ ولی اکنون به‌خوبی درک کرده‌ام که در کنگره هدف اول درمان است، درمانی که سیستم ایکس انسان بازسازی شود و در نهایت به تعادل که خود، بالاتر از درمان است برسد. درمان، همراه با رسیدن به تعادل معنا پیدا می‌کند و هدف کنگره تعادل، رشد و پیشرفت فرد است.

به نظر شما چرا در سی‌‌دی «مثلث ارتباطی» بر این جمله «هرکس تفکر کند که کنگره به من نیاز دارد؛ لحظه سقوط و ازبین‌رفتن او فرارسیده است». تأکید شده است؟

به نظر من اگر در مسیر کنگره در هر قسمتی لحظه‌ای فکر کنیم که من باید به کنگره بروم، زیرا کنگره یا اعضای آن به من نیاز دارند، باید بدانم که از مسیر خارج شده‌ام و سقوط من حتمی است، زیرا هیچ زمانی فرا نخواهد رسید که کنگره به من نیاز پیدا کند و این من هستم که همیشه برای آموختن راه درست زندگی‌کردن، رسیدن به حال خوش و رسیدن به قله رفیع انسانیت به کنگره نیاز دارم؛ بنابراین باید در کنگره خدمتگزار بندگان قدرت مطلق باشم و از هیچ‌گونه خدمتی دریغ نکنم؛ زیرا خدمت کردن گره درونی من را تک‌به‌تک باز خواهد نمود و باید بسیار مراقب باشم که این تفکر (من بسیار می‌دانم و نیاز به آموزش ندارم) در من ایجاد نشود؛ زیرا به‌خوبی آموخته‌ایم، زمانی که انسان احساس کند و بیان کند که می‌داند، دلیل بارزی برای نادانی اوست.

کلام پایانی

در پایان دستان پرمحبت جناب مهندس را می‌بوسم و از خداوند می‌خواهم که بتوانم یک سرباز لایق و فرمان‌بردار برای کنگره باشم و آموزش‌ها را از فعل به عمل درآورم و تنها می‌توانم بگویم برای انجام این عمل عظیم شکر، شکر، شکر

مصاحبه‌کننده و طراح سؤال: همسفر زینب رهجوی راهنما همسفر مینا (لژیون دوم)
عکاس: مرزبان خبری همسفر طاهره
ارسال: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر محبوبه (لژیون اول) دبیر سایت
همسفران نمایندگی نائین