پنجمین جلسه از دوره دوم کارگاههای آموزشی - خصوصی کنگره ۶۰، ویژه خانمهای مسافر و همسفر نمایندگی نسترن اصفهان، با استادی مسافر کبری، نگهبانی مسافر مینا و دبیری مسافر اعظم، با دستور جلسه «نظم، انضباط و احترام در کنگره ۶۰» روز شنبه ۱۸ اسفندماه ۱۴۰۳، رأس ساعت ۱۵:۳۰ آغاز به کار نمود.
سخنان استاد:
آنچه باور است، محبت است و آنچه نیست، ظروف تهی است.
سلام دوستان کبری هستم مسافر،
از خداوند سپاسگزارم که به من توفیق خدمت داد. تشکر و قدردانی می کنم از جناب مهندس و خانواده بزرگوار ایشان که آنچه لازمه یک زندگی درست است را، بدون کم و کاست در اختیار ما گذاشتند. ز تمامی خدمتگزاران هم تشکر می کنم و این ماه پر برکت را خدمت یکایک شما تبریک و تهنیت می گویم.
موضوع دستور جلسه این هفته؛ نظم و انضباط و احترام است. همانگونه که میدانید، کائنات، طبیعت، جهان هستی و کل این سیستم، بر اساس نظم و انضباط پایهریزی شده و در کل کهکشانها، ستارگان و منظومه شمسی، هنوز یک بینظمی دیده نشده است. چرا که کوچکترین بینظمی ممکن است به انهدام و تخریب منجر شود.
مثلاً نور خورشید برای اینکه به زمین برسد، حدود ۸ دقیقه طول میکشد و هنوز اتفاق نیفتاده که این نور ۱۰ دقیقه طول بکشد تا به زمین برسد، در طبیعت هم این نظم و قانون کاملاً وجود دارد. دانه گندم پس از کاشت، ۸ ماه طول میکشد تا ثمر دهد و نمونههای بارز دیگر که در کل جهان هستی مشاهده میشود.
انسان هم که جزء کوچکی از این جهان هستی است، باید تابع نظم و قانون باشد تا بتواند خود را با این سیستم عظیم و پیچیده، هم سو و هم جهت نماید. بهطورکلی اجرای نظم و داشتن انضباط، برای انسان آرامش و آسایش به همراه میآورد، ما در دوران مدرسه در کتاب علوم، درسی داشتیم تحت عنوان «طبقهبندی» که موجودات را به دو قسمت زنده و غیرزنده تقسیم میکرد و سپس موجودات زنده را به مهرهداران و بیمهرگان و الیآخر تقسیم و طبقهبندی میکرد که بدانیم؛ مثلاً این موجود در چه گروهی قرار دارد؟ آیا از مهرهداران است یا بیمهرگان و همینطور در مورد گیاهان و غیره،
آن زمان تا حدودی نظم و ساماندهی را یاد گرفتیم که در زندگی خود و یا در چیدمان وسایل، این قضیه را انجام بدهیم و کار ما کمی راحتتر شد. امروز یک خانم خانهدار، میداند ظروف چینی در کدام کابینت است و مواد خوراکی در کدام قسمت است، رعایت این اصل، از آشفتگی و بینظمی، شدیداً جلوگیری میکند.
اما نظم و انضباطی که در کنگره حاکم است، من هنوز در هیچ کجای دنیا مشاهده نکردهام، بهراستی که کنگره ۶۰ نماد درخشانی از این موضوع است و حقیقتاً که بر مبنای عدالت است و زیر بنای همه این انضباط، همان علم و آگاهی است که جناب مهندس بهرایگان در اختیار ما قرار دادند و ما توانستیم با آموزش و پیروی از مقررات، کمی به فرمان عقل نزدیک شویم.
ایشان بارها متذکر شدهاند که در کنگره ساعت اختراع و مشکل ترافیک، حل شده است. واقعاً هم همینطور است، ما یاد گرفتیم که رأس ساعت، حتی کمی زودتر از موعد مقرر، در جلسه کارگاه، حضور داشته باشیم و اجرای این قانون، تنش و اضطراب ما را کاهش میدهد.
وقتی که من شب زود بخوابم و صبح زود بیدار شوم، وسایل مورد نیازم را از شب قبل آماده کنم، لباسهای خود را آماده، در گوشهای بگذارم، صبح با طیب خاطر و در کمال آرامش حرکت می کنم و دیگر دلیلی برای استرس و نگرانی وجود ندارد.
وقتی میگوییم در کنگره ساعت اختراع شده، مبالغه نکردهایم، واقعاً همینطور است. من برای مراجعه به جایی وقت گرفته بودم و گفته بودند ساعت ۴ اینجا باشید. من یک ربع به ۴ رفتم و تا ساعت ۵ منتظر بودم و کارم انجام نشد. وقتی جویا شدم که چرا کار مرا راه نمیاندازید؟ وقت من هم برایم ارزشمند است،گفتند: ساعت ۶ به بعد به کارتان رسیدگی میشود و زمانی که اعتراض کردم، گفتند؛اگر نمیتوانی دو تا سه ساعت منتظر باشی، برو.
آدم با مشاهده این واکنشها، این بینظمیها و این بیاحترامیها، دلش به درد میآید و خوشبختانه ما در کنگره ۶۰ آموزش دیدیم و یاد گرفتیم که صبور باشیم، پذیرش خود را بالا ببریم و با عملکرد صحیح خود، الگویی باشیم برای دیگران.
نکته دیگر احترامگذاشتن به دیگران است، بارهاوبارها آقای مهندس گوشزد کردهاند که؛ این خود من هستم که تعیین میکنم دیگران با من چه رفتاری داشته باشند.
اگر من به دیگران احترام بگذارم، آنها را مورد محبت قرار بدهم و عاشق انسانها و موجودات باشم، آنها هم متقابلاً مرا دوست خواهند داشت و هرگز به من بیاحترامی نخواهند کرد.من بابت همه این علوم و دانستههای که در این سیستم، کسب کرده ام، خداوند را شکر میکنم و از همه اساتید و راهنمایان محترم که نقشی بسیار سازنده در این راستا داشته و دارند، سپاسگزاری میکنم.
تایپ و ویرایش: مسافر کبری لژیون یکم نمایندگی نسترن اصفهان.
بازبینی و ارسال: همسفر فاطمه
- تعداد بازدید از این مطلب :
98