English Version
This Site Is Available In English

هر فرد مانند یک درخت است

هر فرد مانند یک درخت است

همسفر فائزه و مسافرشان میلاد با آخرین آنتی‌ایکس مصرفی شیره وارد کنگره شدند. به مدت ۱۱ ماه و ۳ روز با متدDST و دارویOT به راهنمایی مسافر میلاد و همسفر بهجت سفر کردند. در حال حاضر ۲ سال و ۶ ماه و ۱۷ روز است که به لطف خدا و دستان پرمهر آقای مهندس آزاد و رها هستند. رشته ورزشی مسافر و رشته ورزشی همسفر شطرنج درکنگره‌ است.

در رابطه با «هفته درختکاری» گفتگویی با همسفر فائزه ترتیب داده‌ایم که شمارا به خواندن این گفتگو دعوت‌ می‌کنیم.

هرسال در ماه اسفند آقای مهندس درختکاری را به‌عنوان دستور جلسه اعلام می‌کنند، به نظر شما دلیل آن چیست؟

دستور جلسه درختکاری نماد بازسازی و رشد دوباره است. درکنگره۶۰ که برای بازیابی افراد از اعتیاد، تمرکز دارد، درختکاری یک مفهوم عمیق‌تر از یک اقدام ساده محیط‌ زیستی دارد. همان‌گونه که یک درخت پس از کاشت و نگهداری، رشد می‌کند اعضای کنگره نیز در مسیر رهایی از اعتیاد، با مراقبت و تلاش، دوباره ساخته می‌شوند. یک فرد مصرف‌کننده سیگار یا مواد، علاوه بر آسیب‌های جسمی، روحی و خانوادگی، به محیط‌زیست نیز صدمه وارد کرده است. دود سیگار، فیلترهای آلوده و زباله‌های ناشی از مصرف، همگی اثرات منفی بر طبیعت گذاشته‌اند. با کاشت درخت، این افراد فرصتی برای جبران و ایجاد یک اثر مثبت در محیط پیدا می‌کنند. درختی که امروز کاشته می‌شود، نیاز به مراقبت و توجه دارد. همان‌گونه که یک رهجو درکنگره ۶۰ یاد می‌گیرد که از مسیر درمان خود مراقبت کند، کاشت و نگهداری از درخت نیز به او احساس مسئولیت و تعهد می‌دهد. درختکاری یک فعالیت جمعی است. افراد در کنار یکدیگر درخت می‌کارند و یک هدف مشترک را دنبال می‌کنند. این فعالیت همانند دیگر برنامه‌های کنگره۶۰ بر کار گروهی و حمایت از یکدیگر تأکید دارد. کاشت یک درخت، نشان‌دهنده امید به آینده است. همان‌طور که این درخت رشد کرده و به بار می‌نشیند، یک رهجو نیز می‌تواند مسیر رهایی را طی کرده وزندگی جدیدی را آغاز نماید. پس هفته درختکاری درکنگره ۶۰ صرفاً یک مناسبت محیط‌زیستی نیست؛ بلکه یک فرصت برای بازنگری، جبران گذشته و ایجاد تغییر مثبت در زندگی افراد است. همان‌طور که درختان سایه، اکسیژن و زیبایی را به جهان هدیه می‌دهند، اعضای کنگره نیز می‌توانند با تغییر مسیر خود، زندگی سالم‌تری برای خود و اطرافیان رقم بزنند.

در کدام وادی از درختکاری صحبت شده است و پیام آن چیست؟

وادی دوازدهم، مفهوم "درختکاری" درکنگره به‌عنوان یک استعاره و نماد برای رشد، بهبودی و تغییرات مثبت در زندگی افراد استفاده می‌شود. وادی‌ها درکنگره۶۰ درس‌ها و مفاهیمی هستند که به افراد کمک می‌کنند تا در مسیر بهبودی و تغییر خود قدم بردارند. درختکاری به این معناست که هر فرد مانند یک درخت است که نیاز به مراقبت، آبیاری و توجه دارد تا رشد کند و به ثمر برسد. درختکاری نمادی از تلاش فرد برای بهبودی و ساختن زندگی جدید است. وادی دوازدهم شامل آموزش، آگاهی و تغییر نگرش نسبت به زندگی و اعتیاد است. درخت زمانی مفید است که به ثمر برسد. بهبودی واقعی در زندگی زمانی اتفاق میافتد که فرد بتواند از تجربیات خود برای ساختن زندگی بهتر و کمک به دیگران استفاده کند. این وادی برای انسان‌ها یادآور می‌شود که بهبودی یک فرآیند تدریجی و نیازمند صبر و تلاش است؛ همان‌طور که یک درخت برای رشد به زمان نیاز دارد، فرد نیز بایستی به خود زمان بدهد و با مراقبت از خود، به‌تدریج به بهبودی برسد.

وجود درختان و گیاهان چه اندازه برای بقای انسان ضروری هستند؟

گیاهان و درختان نقش‌های حیاتی متعددی در اکوسیستم وزندگی انسان‌ها ایفا می‌کنند که برخی از مهم‌ترین آن‌ها عبارت‌اند از: تولید اکسیژن و جذب دی‌اکسید کربن: گیاهان و درختان از طریق فرآیند فتوسنتز، دی‌اکسید کربن را جذب و اکسیژن تولید می‌کنند. این اکسیژن برای تنفس انسان‌ها و سایر موجودات زنده ضروری است. تثبیت خاک و جلوگیری از فرسایش: ریشه‌های گیاهان و درختان خاک را محکم نگه می‌دارند و از فرسایش آن توسط باد و آب جلوگیری می‌کنند؛ زیرا در مناطق بدون پوشش گیاهی، فرسایش خاک باعث از بین رفتن زمین‌های کشاورزی و ایجاد مشکلات زیست‌محیطی می‌شود. تنظیم چرخه‌ آب: درختان و گیاهان نقش مهمی در چرخه‌ آب ایفا می‌کنند. آن‌ها با جذب آب از خاک و تبخیر آن از طریق برگ‌ها، به تنظیم رطوبت هوا و تشکیل ابرها کمک می‌کنند. تنظیم دمای زمین:  گیاهان و درختان با ایجاد سایه و تبخیر آب از سطح برگ‌ها، به خنک کردن محیط کمک می‌کنند. جنگل‌ها به‌عنوان "ریه‌های زمین" عمل می‌کنند و با جذب دی‌اکسید کربن، به کاهش اثرات گرمایش جهانی کمک می‌کنند. تأمین منابع دارویی: برخی گیاهان منبع مهمی برای تولید داروهای طبیعی و شیمیایی هستند.

آیا می‌توانید نقاط مشترک بین کاشت یک بذر و شروع سفر یک مسافر بیان کنید؟

بله قطعاً، زیرا هر دو این فرآیندها نمادی از شروع یک تغییر، رشد و تحول هستند. شروع با یک‌قدم و بذر کوچک و ساده است، اما درون آن پتانسیل رشد یک درخت بزرگ و قوی نهفته است. فردی که وارد کنگره‌۶۰ می‌شود ممکن است در ابتدا احساس ضعف یا ناامیدی کند؛ اما درون او پتانسیل تغییر و بهبودی وجود دارد. موضوع دیگر نیاز به مراقبت و توجه است. یک بذر برای رشد نیاز به خاک مناسب، آب، نور خورشید و مراقبت مداوم دارد. فرد نیز برای بهبودی نیاز به حمایت، آموزش، تلاش و مراقبت دارد که این مراقبت شامل شرکت در جلسات، یادگیری وادی‌ها و پیروی از برنامه‌های کنگره است. دیگری زمان‌بر بودن فرآیند است. رشد یک بذر برای تبدیل‌شدن به درخت زمان‌بر است و نیاز به صبر دارد؛ بهبودی مسافران نیز یک فرآیند تدریجی است، فرد بایستی صبر داشته باشد و به‌مرورزمان تغییرات مثبت را در خود مشاهده کند و اما نیاز به محیط مناسب، بذر برای رشد به محیطی مناسب نیاز دارد؛ خاک حاصلخیز، آب کافی و نور خورشید. فرد نیز برای بهبودی نیاز به محیطی حمایتگر دارد. کنگره‌۶۰ این محیط را با جلسات گروهی، حمایت اعضا، آموزش‌های آقای مهندس و راهنمایان فراهم کرده است. در ادامه موضوع مقابله با موانع مطرح است. بذر در مسیر رشد خود ممکن است با موانعی مانند آفات، خشکی یا طوفان روبرو شود؛ فرد نیز در مسیر بهبودی با چالش‌هایی مانند وسوسه‌ها، ترس‌ها و مشکلات روانی روبرو می‌شود؛ اما با تلاش و حمایت، می‌تواند بر این موانع غلبه کند.

این دستور جلسه چه آموزش‌هایی برای شما به ارمغان می‌آورد؟

دستور جلسه‌ "درختکاری" درکنگره‌ یکی از جلسات نمادین و آموزشی است که مفاهیم عمیقی را درباره‌ رشد، بهبودی و تغییرات مثبت در زندگی به اعضا منتقل می‌کند. این دستور جلسه با استفاده از استعاره‌ درختکاری به افراد کمک می‌کند تا فرآیند بهبودی خود را درک و برای آن برنامه‌ریزی کنند. درختکاری به ما یادآوری می‌کند که هر تغییر بزرگ، از یک شروع کوچک آغاز می‌شود؛ همان‌طور که یک بذر کوچک می‌تواند به یک درخت بزرگ تبدیل شود، انسان نیز می‌تواند با قدم‌های کوچک و مداوم، به بهبودی و تغییرات بزرگ دست یابد. رشد یک درخت زمان‌بر است و نمی‌توان آن را تسریع کرد. برای بهبودی نیاز به زمان است و انسان بایستی صبور باشد و به‌مرورزمان تغییرات مثبت را در خود مشاهده کند. این آموزش به من کمک می‌کند تا انتظارات غیرواقعی نداشته باشم و به فرآیند بهبودی احترام بگذارم. درخت در مسیر رشد خود با موانعی مانند آفات، خشکی یا طوفان روبرو می‌شود. فرد نیز در مسیر بهبودی با چالش‌هایی مانند وسوسه‌ها، ترس‌ها و مشکلات روانی روبرو می‌شود. موانع بخشی از فرآیند رشد هستند و با تلاش و حمایت می‌توان بر آن‌ها غلبه کرد. درختکاری نمادی از تحول و تغییر است. در این سفر، یک فرد مصرف‌کننده به یک فرد بهبودیافته و توانمند تبدیل می‌شود. بهبودی یک فرآیند فعال است و نیازمند مشارکت و مسئولیت‌پذیری است. من بایستی مانند یک باغبان از خود مراقبت کنم و برای رشد خود تلاش کنم. این دستور جلسه مفاهیمی مانند امید، صبر، مراقبت، مسئولیت‌پذیری و تحول را به من منتقل می‌کند و من را برای ادامه‌ مسیر بهبودی آماده می‌سازد. در انتها سپاسگزاری می‌کنیم از عزیزانی که همراه ما بودند.

مصاحبه‌کننده: همسفر بهاره رهجوی راهنما همسفر نسرین (لژیون دهم)
عکاس خبری: همسفر ملیکا رهجوی راهنما همسفر مهناز (لژیون دوم)
ویراستاری و ارسال: همسفر مائده رهجوی راهنما همسفر فرنگیس (لژیون سوم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی ابن‌سینا

 

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .