بخشندگی را باید از طبیعت آموخت

جلسه هشتم از دوره دوم جلسات لژیون سردار همسفران کنگره۶۰ نمایندگی یوسف با استادی راهنما دنور همسفر زهرا، نگهبانی راهنمای ‌تازه‌واردین دنور همسفر اکرم و دبیر موقتی همسفر ناهید با دستور جلسه «درختکاری» روز سه‌شنبه ۱۴ اسفندماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

خدا را شکر می‌کنم که توفیق خدمت در این جایگاه را به من داد تا در محضر شما عزیزان باشم و آموزش بگیرم. از نگهبان، دبیر و خزانه‌دار لژیون سردار نمایندگی سپاسگزارم که به من اجازه خدمت دادند. از ایجنت و مرزبانان نیز تشکر می‌کنم. ابتدا حلول ماه مبارک رمضان ماه ضیافت الهی، ماه نزول قرآن و سرآغاز کشف متد DST برای درمان اعتیاد را خدمت آقای مهندس و اعضاء کنگره60 تبریک و شادباش عرض می‌کنم. امیدوار هستم که تک‌تک ما بهترین برداشت‌ها را از این ماه مبارک داشته باشیم.

دستور جلسه این ماه لژیون سردار نمایندگی یوسُف مصادف با درختکاری شده است؛ این‌هفته را خدمت عزیزان تبریک می‌گویم. همان‌طور که می‌دانید درختکاری بخش دوم وادی دوازدهم (در آخر امر، امر اول اجرا می‌شود) است. کاشت درخت به صورت عملی به ما نشان می‌دهد که برای رسیدن به هر خواسته و هر عملی که بخواهیم به آن برسیم نیاز به زمان داریم و در آن صورت است که تغییر، تبدیل و ترخیص اتفاق خواهد افتاد. طبیعت مام هستی است و ما همیشه از طبیعت الگو می‌گیریم؛ اما متأسفانه به صورت ناخواسته و گاهی اوقات خواسته با از بین‌ بردن درختان و جنگل‌ها، خانه‌سازی کنار رودخانه‌ها، ساختن کارخانه‌ها، ماشین‌هایی که هوا را آلوده می‌کند و غیره به طبیعت آسیب می‌زنیم. قطعاً دود این عملکرد به چشم خود ما می‌رود چرا که طبیعت هم بیکار نمی‌نشیند و گاهی اوقات انتقام می‌گیرد. اتفاقی که زمان کرونا رخ داد به نوعی انتقام طبیعت از بشر بود. درختان ریه زمین هستند و وقتی انسان به درختان آسیب وارد می‌کند، ریه زمین را مورد هدف قرار داده است. طبیعت هم آمد و متقابلاً ریه انسان‌ها را هدف قرار داد و در زمان کرونا شاهد مرگ و میر افراد زیادی بودیم و هیچ‌کاری از دستمان بر نمی‌آمد. این به‌خاطر خسارت‌هایی بود که به طبیعت وارد کرده بودیم.

از آن‌جایی که خوشبختانه سالیان سال است که کنگره تأسیس شده و هر ساله درختکاری و بیابان‌زدایی اتفاق می‌افتد؛ به همین خاطر طبیعت یک ارفاق و بخشش در مورد انسان‌هایی که در کنگره هستند انجام داد و آن هم تفکری بود که در ذهن استاد امین شکل گرفت که از همان درختانی که گاهی آسیب به آن‌ها می‌زنیم، آگاهانه سیب‌هایی وارد بشکه‌هایی شد و اکسیر و معجون قوی با عنوان Dsap در اختیار ما قرار داده شد که بسیاری از افراد را در کنگره60 از کرونا نجات داد و انگشت‌شمار بودند کسانی که به‌خاطر کرونا و مشکل ریوی جان خود را از دست بدهند.

ما هر سال در اسفندماه درختکاری را در کشور داریم؛ ولی این‌طور نیست که به‌ صورت دسته‌جمعی یا گروهی انجام شود و غالباً افراد برای باغ و ویلای خود که سود و منفعت شخصی آن‌ است درختکاری می‌کنند؛ اما در کنگره60 با تدبیری که آقای مهندس انجام دادند به ‌صورت گروهی و اردوی درختکاری راه‌اندازی شد که اسم آن را لژیون درختکاری و آبیاری گذاشتند. هر فردی که رها و وارد سفر دوم شد، موظف است سالیانه یک درخت بکارد و از آن مراقبت و آبیاری کند تا به ثمر نشستن آن را ببیند و اگر این اتفاق رخ نداد و نهال او خشک شد، سال دیگر باید برای جبران خسارت دو نهال بکارد. لژیون آبیاری زیر نظر استاد جهان‌بینی استاد امین است که شعب مختلف را گروه‌بندی می‌کنند و این کار خداپسندانه و زیبا را انجام می‌دهند. خوشبختانه دو سال است که در بخش همسفران هم این اتفاق می‌افتد که به ما نیز اجازه دادند تا از این فرصت استفاده نمائیم. البته به دلیل تعداد بالای همسفران سفردومی، در حال حاضر افرادی که شال خدمتی دارند می‌توانند در این امر شرکت نمایند؛ البته این به این معنا نیست که سایر افراد نمی‌توانند درختکاری انجام دهند؛ هر عزیز می‌تواند در محلی که در دسترسش قرار دارد و می‌تواند از نهال مراقبت کند، این کار را انجام دهد و مرحله‌به‌مرحله رشد نهال خود را نظاره‌گر باشد و لذت ببرد. دیگران کاشتند و ما خوردیم؛ اکنون ما بکاریم تا دیگران استفاده نمایند.

حال بررسی نمائیم ارتباط بین درختکاری و لژیون سردار چگونه است. بخشندگی را باید از طبیعت آموخت؛ طبیعت به زیبایی با کمترین امکانات بهترین چیزها را به ما ارائه می‌دهد. به‌عنوان مثال یک بذر گردو را می‌کاریم و می‌بینیم که به مرور زمان تبدیل به یک درخت شد و صدها گردو به ما داد یا یک گندم می‌کاریم که تبدیل به خوشه‌های گندم شده و کیلو کیلو به ما گندم می‌دهد. این بخشندگی طبیعت است. ما باید از طبیعت درس بگیریم و سعی نمائیم بخشنده باشیم، این بخشندگی می‌تواند هر چیزی باشد. می‌تواند یک لبخند به یک عزیز تاره‌وارد باشد تا در ادامه به لژیون سردار برسیم که بخشش در آن به ‌صورت مالی است که گذشتن از آن واقعاً سخت است؛ ولی زمانی که این اتفاق می‌افتد، آن حال خوبی که عزیزان در لژیون سردار تجربه کردند قابل قیاس با هیچ‌یک از حال‌های خوب بیرون از کنگره نیست. ما باید چراغ کنگره60 را روشن نگه‌داریم تا عزیزانی که قرار است درمان برای آن‌ها در اعتیاد و بیماری‌های لاعلاج اتفاق بیفتد، بیایند. چه بهتر که ما نیز سهمی در دریای عظیم کنگره داشته باشیم.

من شخصاً به دعای پدر و مادر خیلی اعتقاد دارم و با این‌که دیگر از حضور آن‌ها محروم هستم؛ ولی می‌دانم دعای خیرشان در هر بُعدی که باشند بدرقه راه فرزندانشان است. به این منظور گفتم که بتوانیم لمسش کنیم. حضور در لژیون سردار دقیقاً آن امنیتی را می‌دهد که دعای خیر پدر و مادر می‌دهد. گره‌هایی از وجودت باز می‌شود که انگشت بر دهان می‌مانی که چطور این گره باز شد یا مانع از اتفاقات ناگواری می‌شود که بنا است رخ دهد. اگر آگاهانه به این موضوع نگاه کنیم متوجه آن خواهیم شد. ممکن است برخی از عزیزان، مسافر سفر اولی داشته باشند و با خود بگویند لزوم عضویت من در لژیون سردار چیست؟ در جواب باید بگویم اگر خاطرتان باشد در زمان گذشته روی پشت‌بام‌ها طناب کشیده و رخت‌های شسته شده را پهن می‌کردند و برای این‌که باد لباسی را نبرد، با یک گیره آن را به طناب متصل و محکم می‌کردند. لژیون سردار حکم آن گیره را دارد که فرد مسافر را به گنگره متصل نگاه می‌دارد و تضمین ماندن، سفر کردن و رهایی او خواهد بود.

ما اعضاء لژیون سردار دعوت‌شدگانی هستیم تا آجری روی آجرهای کنگره60 بگذاریم و برای پیش‌برد اهداف کنگره قدمی برداریم. خوشا به حال کسانی که واقعاً می‌توانند از مال خود بگذرند و در این امر سهیم باشند. در ضمن با توجه به قرار داشتن در ماه مبارک رمضان می‌توان علاوه بر لژیون سردار در تأمین هزینه‌های افطاری نیز سهیم شد. امیدوار هستم همه ما برداشت خوبی از این ماه داشته باشیم و اگر تاکنون موفق به ثبت‌نام در اردوی درختکاری کنگره نشده‌ایم، خودمان یک درخت بکاریم یا حتی از گل و گلدان‌هایی که در خانه داریم مراقبت نموده و خودمان را از این حس زیبا محروم نکنیم.

عکاس: همسفر رقیه رهجوی راهنما همسفر هانیه (لژیون سوم)
تایپ، ویراستاری و ارسال: همسفر نرگس نگهبان سایت
همسفران نمایندگی یوسف تهران