درختان نماد امید و زندگی هستند

دررابطه‌با دستور جلسه درختکاری مصاحبه‌ای را با همسفر زهره ترتیب داده‌ایم که در ادامه نظر شما را به آن جلب‌ می‌کنیم. همسفر زهره و مسافر سعید با آنتی ایکس تریاک از طریق یکی از آشنایان وارد کنگره شدند و به مدت ده ماه با راهنما مسافر هادی و راهنما همسفر مینا سفر کردند و درحال‌حاضر به مدت سه سال و هفت ماه و چند روز است که از بند اعتیاد آزاد و رها هستند. رشته ورزشی مسافر سعید والیبال و همسفر زهره دارت است.

به نظر شما به چه دلیل بنیان کنگره۶۰ به سفر دومی‌ها تکلیف کردند که هر سال حداقل یک درخت بکارند؟

کاشت درخت توسط یک سفر دومی که به رهایی رسیده است؛ به‌عنوان جبران خسارات بسیار پسندیده است که فرد با کاشت درخت و رسیدگی به آن در جهت احیاکردن قدم برمی‌دارد‌. مسافری که وارد کنگره۶۰ می‌شود، در ابتدای سفر همانند درختی است که از درون پوسیده و برای حشرات موذی به‌عنوان لانه شده است؛ ولی با سفرکردن و دریافت آموزش‌های ناب کنگره حال به درخت تنومند و استوار تبدیل شده‌ است. اعضای کنگره۶۰ با گذشتن از تاریکی‌ها و تحمل سختی‌های زیاد به روشنایی و سلامتی رسیده و برای ادامه راه باید حرکتی را آغاز کنند که جبران خسارت از خود، خانواده، جامعه و محیط‌زیست است. آن‌ها با کاشتن درخت و نگهداری از آن می‌توانند، بدهی خود را به‌نوعی نسبت به طبیعت پرداخت کنند.

برداشت شما از‌ اینکه آقای مهندس می‌فرمایند: «در زمین زندگی کنیم و بگذاریم دیگران هم زندگی کنند» چیست؟

منظور از دیگران یعنی: سایر انسان‌ها، موجودات، حیوانات و گیاهان هستند. هر چه را برای خود نمی‌پسندیم؛ برای دیگران هم نپسندیم و در زمین به طبیعت و گیاهان خسارت وارد نکنیم، زمین و آب‌ها را آلوده نکنیم. دیگران کاشتند و ما خوردیم؛ ما بکاریم تا دیگران بخورند. کل آموزش‌های آقای مهندس در این خلاصه می‌شود که با خدمت‌ به هم‌نوعان خود به خودمان خدمت کنیم.

به‌نظر شما چه رابطه‌ای بین درختان و امیدواری وجود دارد؟

درختان نماد امید و زندگی هستند. بزرگداشت روز درخت‌کاری نه‌تنها در تقویم؛ بلکه در دل‌های ما با امید نقش بسته است. روز درختکاری روز زندگی و تجدید عهد با زمین است. درختان سبزترین یادگار طبیعت هستند و با ریشه‌های محکم در دل خاک نفوذ کرده و از دل خود، زندگی را به ما هدیه می‌دهند. نه‌تنها به ما تنفس می‌بخشند؛ بلکه آرامش‌بخش زندگی ما هستند. هر درختی را که می‌‌کاریم، ما را به یاد روزهایی خوش می‌اندازد که در سایه جنگل‌ها گذرانده‌ایم و یا هر درخت جدیدی را می‌کاریم؛ باید حس کنیم که زندگی جدیدی را به‌وجود می‌آوریم.

به‌نظر شما آیا کاشت یک نهال یا درخت را می‌توان به‌عنوان یک هدیه در نظر گرفت؟

کاشت هر نهال به معنی اهدای یک آرزو و امید، برای نسل‌های آینده و برای کودکانی که زیر سایه این درخت‌ها بازی می‌کنند و بزرگ می‌شوند، است. با کاشت درخت، پرندگان لانه و سرپناه دارند و همچنین با کاشت درخت آموزش و قدردانی از طبیعت و مراقبت از آن‌ها را به کودکان هدیه می‌دهیم.

آیا ما به‌عنوان انسان، وظیفه‌ای در قبال درختان داریم؟

ما با کاشت درخت نذر می‌کنیم که برای احیاء و حفظ طبیعت تلاش کنیم و درختکاری یک گفت‌وگو با طبیعت است که درختان سرمایه‌های بی‌نظیری هستند و ما باید از آن‌ها محافظت کنیم و از این دستور جلسه الهام بگیریم و درخت بکاریم که نسل‌های بعد از ما نیز استفاده کنند.

کلام آخر

همان‌طور که با خارج‌کردن افکار منفی از ذهن، باعث می‌شویم که روح و روانی زیبا داشته باشیم؛ با کاشت درخت نیز می‌توانیم، طبیعت را به‌طرف زیبایی سوق دهیم. امیدوارم ما نیز بتوانیم؛ مانند درختان تنومند، قوی و پر بار شویم و با خدمت‌کردن سعی کنیم به این جمله جامه عمل بپوشانیم که دیگران کاشتند و ما خوردیم، ما بکاریم تا دیگران بخورند.

طراح سؤال و مصاحبه‌کننده: همسفر زینب رهجوی راهنما همسفر مینا (لژیون دوم‌)
عکس: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر محبوبه (لژیون اول)
ارسال: راهنمای تازه‌واردین همسفر سمانه نگهبان سایت
همسفران نمایندگی نائین