هر درخت به چشم من آیتی است

سلام به رمضان، سلام به ماه طلوع نور در تاریکی، سلام به ماه کنگره۶۰، سلام به مهندس دژاکام بزرگوار که الگوی درمان را از این ماه مبارک استخراج کردند و گرفتاران سردرگم را در این مسیر به سمت نور رهایی هدایت کردند. با دیدن دستور جلسه درختکاری ناخودآگاه درختی در ذهنم نقش‌ بست که با تمام درختانی که می‌بینم فرق دارد؛ درختی که شفادهنده است. ابتدا نهالی کوچک و ضعیف بوده که در دل یک‌ کویر خشک‌ و برهوت در مسیر بادهای سهمگین سر از خاک برآورد و آهسته‌آهسته با باغبانی خودش رشد کرد.

ریشه‌های این درخت وصل به آدم‌هاست؛ آدم‌هایی که در تاریکی مثل تاریکی زیر زمین هستند و از نعمت نور و روشنایی بی‌بهره‌اند، ریشه از تاریکی وجود آن‌ها تغذیه و رشد کرده و پُر شاخ‌ و برگ شده؛ جالب اینکه شاخ و برگش هم آدم‌هایی هستند که خود زمانی زیر زمین بوده‌اند و حال با اکسیژن و میوه خود دست آن‌ها را گرفته و به خویش ملحق می‌کنند؛ مثل یک زنجیره از طبیعت است؛ اما تنه قدرتمند این درخت هم یک انسان است که ریشه‌ها و شاخ‌ و ‌برگ‌ها را به‌ هم متصل نگه‌ داشته و از آن جالب‌تر مراقبت از این درخت در سایه عمل به آموزش‌هایی است که تنه و شاخ‌ و‌ برگ‌ها را تعلیم می‌دهند. به زبانی دیگر باغبان این درخت خودش است.

می‌دانیم که درختان با تمام استقلالی که دارند؛ ولی مثل سایر موجودات زنده و حتی غیر زنده نیاز به توجه و رسیدگی دارند. با رعایت قوانینی که در تنه این درخت عظیم نگاشته شده، روز‌به‌روز شاخ ‌و‌ برگ‌ها گسترده‌تر می‌شوند. این درخت جزء درختان همیشه‌ سبز است. برگ آن فقط با نافرمانی زرد و خشک می‌شود و می‌افتد؛ معمولاً برگ‌ریزان به‌ندرت اتفاق می‌افتد. اسم این درخت را خودتان حدس بزنید! آقای مهندس دژاکام، سرو سبز و بلندقامت کنگره۶۰، بر اهمیت درختکاری تأکید کرده‌اند و به همین منظور کمپینی از اقصی‌نقاط کشورمان برای کاشت درخت در روز درختکاری تشکیل شده است و بسیار خوشحالم که همسفران نیز می‌توانند در این کمپین شرکت کنند.

هر ساله در کشور عزیزمان ایران همچون سایر کشورها یک روز به امر درختکاری اختصاص ‌داده‌ شده که روز ۱۵ اسفند است و ما هم می‌توانیم با کاشتن یک درخت در زیباسازی و داشتن هوای سالم شهرمان سهیم باشیم. زندگی ما در گرو گیاهان است؛ بیاید عاشقانه ادای دین کنیم و چه خوب که به ‌جای سبزه گیاه بکاریم تا سهمی هر چند اندک در پیشگیری از هدر رفتن آب و حبوبات داشته باشیم و بـه همراه هم باغی بهاری برپا کرده تا شادابی و زیبایی طبیعت را نیز حفظ کنیم.

گفتند: از درخت سخن ‌گفتن در روزگار آتش و آهن جنایتی است؛ اما من از درخت سخن گفتم؛ زیرا که هر درخت به چشم من آیتی است از معجزه‌ای که آدمی‌اش نام کرده‌اند. به نظر من کاشت یک درخت کم از احیاء یک انسان نیست. این را همیشه به‌خاطر بسپاریم که هیچ درختی تناور نمی‌شود؛ مگر آنکه بادهای بسیار بر وی بوزد؛ چرا که با هر پیچ و تابی که بر اثر وزش باد بر پیکر درخت پدیدار می‌شود ریشه‌هایش عمیق‌تر و قوی‌تر می‌شوند. درختی که در دره‌ای آفتابی رشد کرده باشد نحیف و شکننده است. روز درختکاری روز هدیه درخت به زمین مبارک باد.

نویسنده: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر فرشته (لژیون چهارم)
رابط خبری: همسفر مرضیه رهجوی راهنما همسفر فرشته (لژیون چهارم)
ارسال: همسفر سعیده رهجوی راهنما همسفر خندان (لژیون هفتم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی لویی پاستور