درخت هم باعث احیاء طبیعت می‌شود

جلسه هفتم از دوره هفدهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره‌۶۰ نمایندگی بیستون کرمانشاه با استادی همسفر الهه، نگهبانی همسفر سهیلا و دبیری همسفر طاهره با دستور جلسه «درختکاری» روز دوشنبه ۱۳ اسفندماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
خداوند را هزار بار شکر می‌کنم که به من توفیق داد تا در این جایگاه قرار بگیرم از گروه مرزبانی، ایجنت، نگهبان، دبیر و راهنما همسفر مهتاب تشکر می‌کنم که این اجازه را به من دادند تا خدمت کنم و آموزش بگیرم. فرارسیدن ماه مبارک رمضان را به تک‌تک شما  تبریک عرض می‌کنم و ان‌شاءالله طاعات و عبادات شما قبول حق قرار بگیرد. دستور جلسه درختکاری یکی از دستور جلسات سالیانه در کنگره۶۰ قرار گرفته که از اهمیت بالایی برخوردار است. هر سال رسم است که هر مسافری رها و وارد سفر دوم می‌شود؛ باید نهالی بکارد و حتماً باید نشان داشته باشد که بتواند از آن مراقبت کند. این کار به شکرانه سلامتی، رهایی و رسیدن به حال خودش انجام می‌دهد که از اهمیت بالایی برخوردار است. اگر نهال یا درخت به ثمر ننشست می‌تواند سال آینده ۲ تا درخت به جای آن بکارد. هر سال روز درختکاری در ۱۵ اسفندماه انجام می‌شود فرصت بسیار خوبی است که ما بتوانیم به طبیعت کمک کنیم.

شاید کمتر کاری باشد که ما برای طبیعت انجام می‌دهیم. با کاشتن نهال یا درخت باعث می‌شود که ما به محیط‌زیست اهمیت بدهیم. آقای مهندس در وادی دوازدهم می‌فرماید: «در آخر امر، امر اول اجرا می‌شود». درمورد درختکاری خیلی تأکید کردند. ما باید همیشه طبیعت را الگوی خودمان قرار بدهیم و این جمله را در نظر داشته باشیم که دیگران کاشتند و ما خوردیم ما نیز بکاریم تا دیگران بخورند. وقتی ما یک نهال کوچک می‌کاریم و به آن رسیدگی می‌کنیم تا آن نهال به مرور‌ زمان تبدیل به یک درخت تنومند، قوی و پربار شود و می‌توانیم از آن استفاده کنیم. وقتی که آن درخت رشد کرد میوه می‌دهد و ما می‌توانیم از سایه آن هم استفاده کنیم که این هم یک ثواب برای خودش دارد. حدود ۱۱ سال پیش مادرم تازه به رحمت خدا رفته بود پدرم زنده بود؛ همین فصل ایام اسفندماه بود حدود ۳۰ الی ۴۰ نهال درخت خریداری کرده بود؛ بعد به ما گفت: بچه‌ها سر مزار مادرت برویم می‌خواهم درخت بکارم نمی‌دانستیم که پدرمان چه منظوری دارد؟ از سر بیکاری می‌خواهد سرمزار درخت بکارد؛ الآن که ۱۱ سال گذشته؛ واقعاً درختان که به ثمر نشسته‌اند و هر هفته پدرم خودش دبه آب پر می‌کرد و درختان را آبیاری می‌داد و خدا را شکر همه درخت‌ها به ثمر نشسته‌ است، وقتی سر مزارشان زیر سایه قرار می‌گیریم می‌فهمیم که پدر ما چه کار بزرگی انجام داده‌ است.

همین‌طور که می‌دانیم حفظ محیط‌زیست وظیفه ما است و ما ظیفه داریم در آنجایی که زندگی می‌کنیم از هوای اینجا تنفس کنیم و از امکاناتی که برای هرچه بهتر زندگی کردن است بهره ببریم؛ ولی متأسفانه یک وقت‌هایی است که ما انسان‌ها ناسپاس هستیم برای مایحتاج خودمان درختان را نابود می‌کنیم؛ مثلاً وقتی به طبیعت یا به جنگل می‌رویم شاخه و برگ درختان را می‌شکنیم و برای آتش درست کردن از آن استفاده می‌کنیم در حالی‌که درختان نباشند نمی‌توانیم اکسیژن لازم دریافت کنیم. در گذشته اگر با ناآگاهی خودمان به جنگل و طبیعت خسارت وارد کردیم امسال می‌توانیم با کاشتن درخت جبران خسارت کنیم. بعضی از اشخاص را می‌بینیم از روی ندانستن وقتی به طبیعت می‌روند آنجا را تبدیل به زباله‌دان می‌کنند و زباله‌ها را رها می‌کنند. خدا را شکر هروقت همراه خانواده جایی برای تفریح می‌رویم؛ حتماً دستکش همراهمان است نه تنها آشغال‌های خودمان را زمین نمی‌اندازیم؛ بلکه زباله‌های اطراف خودمان را جمع‌آوری می‌کنیم که یک حس خیلی خوب به ما می‌دهد. حالا من می‌خواهم درخت را تشبیه کنم به انسانی که در تاریکی بوده؛ باید اول از تاریکی خارج شود؛ ولی آن شخص نمی‌تواند یک مرتبه از آن تاریکی، یخبندان و طوفان عبور کند؛ بلکه باید آرام‌آرام حرکت کند که به سلامتی برسد و تبدیل به انسانی قوی و نیرومند شود که بتواند در برابر سختی‌ها محکم و استوار باشد. نهالی که ما می‌کاریم باید نهال خوبی را انتخاب کنیم و به‌موقع به آن رسیدگی کنیم تا آن موقع به درخت قوی و پربار تبدیل شود به‌شرطی‌که صبر و رسیدگی کامل داشته باشیم.

کار کنگره۶۰ احیاء انسان‌ها است و زندگی دوباره را به مسافران ما می‌بخشد. درخت هم باعث احیاء طبیعت می‌شود که این ۲ تا با هم هم‌خوانی دارند؛ کاشتن درخت باعث می‌شود که به محیط‌زیست اهمیت بدهیم؛ همان‌طوری که با خارج کردن افکار منفی از ذهنمان باعث می‌شود که روح و روان آرامی داشته باشیم با کاشتن درخت هم می‌توانیم طبیعت را هرچه بیشتر به طرف زیبایی، پاکیزگی و شادابی سوق بدهیم. ما می‌توانیم برای جبران خسارت درختی را به زمین هدیه بدهیم تا نبض حیات و زمین از بین نرود و هوای زمین تصفیه شود. آقای مهندس در کنگره عشق را به ما آموزش داد و ما هم با کاشتن نهال می‌توانیم عشق و محبت را به زمین هدیه دهیم. مسافر من پارسال سفر اولی بود نتوانست در مراسم درختکاری شرکت کند؛ ولی خدا را شکر امسال مسافر من می‌تواند شرکت کند. امیدوار هستم تمام سفر اولی‌ها به رهایی برسند و در این روز مبارک شرکت کنند و نهالی را به‌خاطر حس خوبی که دارند بکارند. امید این را دارم که مسافر دیگر من رها شود و بتواند کنار پدرش یک نهالی را به اسم خودش بکارد. کلام آخر؛ با درختان و طبیعت دوست باشیم نه دشمن؛ سپاسگزار باشیم نه ناسپاس و طلب‌کار.

مرزبانان کشیک: همسفر فریده و مسافر امین
تایپ و ویرایش: همسفر اکرم رهجوی راهنما همسفر مرضیه (لژیون پنجم)
عکاس: همسفر اعظم رهجوی راهنما همسفر مرضیه (لژیون پنجم)
ارسال: همسفر اکرم رهجوی راهنما همسفر مرضیه (لژیون پنجم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی بیستون کرمانشاه