هفته درختکاری، رفتن به پیشواز عروس فصل‌هاست

همسفر شقایق:

ز دانش به، اندر جهان هیچ نیست
تن مرده و جان نادان یکیست

این کلام خداوند است، هر شخصی نفسی را زنده کرد همانند این است که تمام نفس‌ها را زنده کرده است و هر شخصی نفسی را بکشد تمام نفس‌ها را کشته است.

در کنگره‌۶۰ آموزش گرفتم که همه مخلوقات دارای نفس هستند و هیچ چیزی نیست که نفس نداشته باشد. نفس خواسته دارد و این دلیل محکمی است برای اثبات این موضوع، که همه موجودات نفس دارند. بنابراین درخت هم دارای نفس است.

این موضوع چه اهمیتی دارد و چه ربطی به من و زندگی من دارد؟ اگر نفسی را زنده کنم گویی تمام نفس‌ها را زنده کرده‌ام این یعنی چه؟ این مطلب من را به اندیشه وا داشت. در این هفته یعنی هفته درختکاری به اهمیت و عمق این جمله بیشتر پی بردم، که با احیای یک نهال گویی تمام جهان را احیا کرده‌ایم. درخت، سبب زنده ماندن زمین می‌شود و اکسیژن تولید می‌کند که لازمه حیات همه موجودات است.

درخت غذای حشرات را فراهم می‌کند و خود حشرات غذای پرندگان هستند. آن‌ها نیز غذای حیوانات دیگر می‌شوند و آن حیوانات نیز به گونه‌ای دیگر ادامه می‌دهند. به همین منوال می‌گذرد و با فضولات حیوانات، گیاهان دیگری رشد می‌نمایند. آن گیاهان هم در این چرخه نقش خود را بازی می‌کنند و این یعنی همه در حال تسبیح خداوند هستند و همه به هم وابسته هستند.

این گونه است که اگر نفسی را زنده کنیم گویی تمام نفس‌ها را زنده کرده‌ایم؛ اما تا قبل ورود به کنگره‌۶۰ من یک مرده متحرک بودم با خود گفتم تا زمانی که زنده و بیدار نشوم نمی‌توانم نفسی را زنده کنم یا در این چرخه نقش درست را بازی نمایم. این‌ها همه به لطف آقای مهندس حسین دژاکام و دانش ناب کنگره‌۶۰ است. این هفته را به تمام انسان‌های بیدار تبریک عرض می‌نمایم.

همسفر ثریا:

خداوند را سپاس که با کنگره۶۰ آشنا شدم تا راه و رسم زندگی را بیاموزم. گرمای تابستان را که حس می‌کنم به سرعت در پی درختی می‌روم تا خود را زیر سایه‌اش اندکی خنک کنم و با خوشحالی از خداوند به خاطر وجود آن درخت سپاسگزاری می‌کنم.

چقدر درختان بی‌ادعا هستند، هیچ‌کس از سایه آن‌ها بی‌نصیب نمی‌ماند، با اینکه همه برگ‌های خاک گرفته‌شان بی‌محابا از باد، شلاق می‌خورند. زمانی که درخت تنومندی را می‌نگرم به این می‌اندیشم که این درخت بزرگ زمانی نهالی نازک و بی‌برگ بوده است.

چه سال‌هایی تحمل کرده است. چقدر درخت را دوست دارم و دلم برای آرامشش می‌تپد. چه برگ‌هایی در بالاترین مکان قرار دارند که دستمان به آن‌ها نمی‌رسد. این برگ‌ها مغرورند زیرا به نور خورشید نزدیک هستند. زمانی‌که باران می‌بارد، برگ‌ها با رقص نور و چه عاشقانه در حوالی هم می‌رقصند.

درخت تنومندی را یاد دارم، خاطرات اجدادم را هم لای برگ‌هایش جای داده است. درخت، موجودی بسیار محکم و پر فایده است که تمام موجودات را تامین می‌کند. خودشان توقعی ندارند، اما به همه زندگی می‌بخشند. درخت روزی دانه‌ای خاک گرفته بود که زیر پای رهگذران لگدمال می‌شد و گاهی اگر یکی از آن‌ها بر حسب تصادف در مسیر آب قرار می‌گرفت بخت به آن روی می‌آورد و زندگی جدیدی را آغاز می‌کرد.

اینجاست که به این باور عمیق می‌رسم که خدا بخواهد همه چیز ممکن است. درختی، دانه‌ای، برگی، همه را به بلندترین مکان می‌رساند. با دیدن درخت به شکوه خداوندی پی می‌برم که درحوالی من است. هر درختی بومی مکانی است، من هم بومی درگاه خدایم و در پایان از تمامی خدمتگزاران کنگره ۶۰ سپاسگزارم به امید پیشرفت روزافزون وجهانی شدن کنگره ۶۰.

همسفر فریبا:

وجود درختان، برای تولید اکسیژن در زمین ضروری است و اگر درختان نباشند اکسیژن در زمین وجود ندارد. به سبب جنگل زدائی و پراکندگی شهری، درختانی که دی‌اکسید‌کربن را به اکسیژن برای همه موجودات زنده تبدیل می‌کنند به سرعت در حال ناپدید شدن هستند.

قطع بیش از حد درختان جنگل، سبب کمبود اکسیژن و هوای ناسالم برای تنفس موجودات زنده خواهد شد. زمین، مانند انسان موجود زنده است. اگر انسان تب کند در دمای بیش از ۴۲ درجه از بین می‌روند و زمین هم همین‌گونه است.

با قطع درختان میزان اکسیژن کاهش می‌یابد و زمین روز به روز گرم‌تر می‌شود. ما که در شمال کشور زندگی می‌کنیم و در کنار خود درختان بسیاری داریم به همان میزان باید ارزش درختانی که در طبیعت هستند را بیشتر بدانیم.

به عنوان مثال، در زیر درختان آتش روشن نکنیم و یا باعث خشک شدن گیاهان نشویم. هر شخصی که خود را دوست داشته باشد طبیعت را هم دوست دارد؛ اما در بعضی از شهر‌ها، درختان اندک هستند. برای حل این مشکلات می‌توانیم درخت بکاریم. هر ساله در کشور‌های مختلف روزی را انتخاب می‌کنند و هر فرد، یک درخت می‌کارد.

در کشور ما ایران نیز، هفته درختکاری از پانزدهم الی بیست و دوم اسفند ماه است. کنگره۶۰ از این فرهنگ زیبا بسیار استقبال نموده و هر فردی که به رهایی می‌رسد می‌تواند در اردوی درختکاری شرکت نماید و درختی بکارد و از آن به خوبی مراقبت کند تا رشد کند.

افرادی که در این اردوها شرکت می‌کنند اهمیت درختان را متوجه می‌شوند. ما همسفران هم می‌توانیم برای خود مکانی را مشخص کنیم و نهالی را بکاریم و از آن مراقبت نماییم. زمانی که درخت رشد می‌کند حس بسیار خوبی از آن دریافت می‌کنیم که قابل وصف نیست. انشاالله هر کدام بتوانیم ۱۲۰ درخت بکاریم.

همسفر زیبا: 

در ابتدا خداوند را شاکرم که در مسیر کنگره‌۶۰ قرار گرفته‌ام تا از آموزش‌های باارزش و ناب آقای مهندس حسین دژاکام و سایر خدمتگزاران زحمتکش آموزش بگیرم. روز درختکاری یکی از روزهای بسیار زیبای سال است. و از ۱۵ الی ۲۲ اسفند هفته منابع طبیعی نام‌گذاری شده است.

در روز ۱۵ اسفند ماه هر سال بسیاری از مردم شوق کاشتن نهالی را دارند و فرصت بسیار مناسبی است که بتوانیم با کاشتن نهالی گامی مثبت برای طبیعت برداریم. مردم کشور ایران عزیز، با این کار خداپسندانه و با هدیه دادن یک نهال به طبیعت، به پیشواز عروس فصل‌ها، یعنی فصل بهار می‌روند.

زمانی که به جنگل می‌رویم و درختان سرسبز و زیبا را می‌بینم و آن سکوت آرام‌بخش و دلپذیر را حس می‌نماییم، محو تماشای نعمت‌های‌ الهی می‌شویم و آرامش می‌گیریم و خداوند را هزاران مرتبه شکر می‌کنیم. درخت، یک موجود زنده است و نفس می‌کشد و حرف‌های بسیاری برای گفتن دارد و چنین می‌گوید:

من جنگل سبز و درختم
یک عنصر پاک و نیک بختم
من سبزی شاعرانه دارم 

زیبایی جاودانه دارم
من شیر و پلنگ پرورانم

من جای گوزن و آهوانم 

با شنیدن این سخنان زیبا و دلنشین باید ارزش این نعمت الهی را بدانیم. درخت فواید بسیاری برای بشر و محیط زیست دارد و علاوه بر استفاده از میوه و چوب و سایه آن، تحقیقات علمی ثابت کرده که نگاه کردن به رنگ سبز درختان به انسان آرامش می‌دهد و بیهوده نیست که مردم در پارک‌ها و جنگل‌ها حضور پیدا می‌کنند تا از هوای معتدل و دلپذیر چنین مکان‌هایی لذت ببرند و شاکر خداوند باشند.

یکی از مناسبت‌هایی که در کنگره‌۶۰ هر سال برگزار می‌شود، هفته درختکاری است. این عمل در کنگره سبب زندگی دوباره مسافران و هم باعث احیای طبیعت می‌شود. تنها کاشتن درخت مهم نیست، بلکه باید در آبیاری و نگهداری آن کوشا باشیم تا از فواید بسیار زیاد و اکسیژن آن لذت ببریم.

ما باید در کنگره‌۶۰ درهفته درختکاری با کاشتن نهالی آموزش بگیریم که در مقابل اینکه طبیعت را با ریختن زباله آلوده نماییم و یا در پارک‌ها و جنگل‌ها آتش درست کنیم و سبب نابودی آن‌ها شویم باید با کاشتن درخت به سازندگی طبیعت بپردازیم و از آن نگهداری کنیم و از هرگونه عمل ضدارزشی و ناپسند خودداری نماییم.

تایپ: همسفر شقایق، راهنما همسفر زهرا (لژیون هفتم)
ویرایش: همسفر سمیرا، راهنما همسفر زهرا (لژیون هفتم)
ارسال: همسفر فرشته، راهنما همسفر فاطیما (لژیون هشتم)
همسفران نمایندگی گیلان