زندگی بهتر با الگوگرفتن از طبیعت

هفته درختکاری را به تمای اعضای کنگره۶٠ و دوست‌داران طبیعت، تبریک عرض می‌کنم و امیدوارم همه بتوانیم از این فرصت استفاده کنیم و هدیه کوچکی به طبیعت بدهیم.

دستور جلسه درختکاری، به‌نوعی از قوه به فعل درآوردن آموزه‌هایی است که در وادی دوازدهم بیان شده‌اند. این وادی به ما می‌آموزد که «در آخر امر امر اول اجرا می‌شود». مفهوم این مطلب این است که در زمین برای رسیدن به اهداف، بایستی زمان را درنظر داشت؛ یعنی هر خواسته یا دستوری می‌تواند با گذشت زمان به اجرا درآید. اگر خواسته یا دستور ما تولید گوجه‌فرنگی باشد، بلافاصله صاحب گوجه‌فرنگی نخواهیم شد؛ بلکه بایستی بذر آن را بکاریم و مراقبت نماییم تا در آخر امر، امر اول که همان برداشت گوجه‌فرنگی است، حاصل شود؛ پس بایستی نظاره‌گر باشیم تا به آخر امر نزدیک شویم و نتیجه مشخص گردد.

این قانون در همه موضوعات زندگی صدق می‌کند؛ چه‌بسا با شروع سفر اول نیز می‌بایست این مطلب را در گوشه ذهن خود داشته باشیم که هرچیزی در زمان خودش به نتیجه خواهد رسید و نتیجه آن در سفر دوم قابل برداشت است.
همان‌طور که جانشین در این وادی اشاره می‌کند؛ هیچ‌چیز در این جهان مادی، درحال سکون نیست. هر فرد برای رسیدن به نتایج دلخواه خود، بایستی زمان را با موفقیت سپری نماید. هیچ راهی برای حذف زمان وجود ندارد، مگر این‌که از ظرف زمان خارج شویم. برای رسیدن به آخر امر، بایستی از مراحل تغییر و تبدیل عبور کنیم تا به مرحله ترخیص یا همان نتیجه برسیم.

درانتهای وادی نیز پیامی قابل تأمل داریم که مربوط به دستور جلسه می‌باشد:
در زمین زندگی کنید و بگذارید دیگران هم زندگی کنند. هرچه برخود نمی‌پسندید بر دیگران هم روا مدارید. در زمین به طبیعت، گیاهان، جانواران و به سایر انسان‌ها خسارت وارد نکنید. زمین را آلوده نکنید، آب‌ها را لجن نکنید. دیگران کاشتند و ما خوردیم، بایستی ما هم بکاریم تا دیگران بخورند.
به‌عنوان توصیه پایانی نیز اشاره نموده است که همه‌ساله یک درخت بکاریم تا شاید ذره‌ای از فرمان «درآخر امر، امر اول اجرا می‌شود» را رؤیت کنیم.

با اندکی تأمل درمی‌یابیم با کاشت درخت می‌توانیم فرآیند کاشت، مراقبت و برداشت را به‌درستی مشاهده کنیم. این وادی فرآیند زمان را به‌عنوان یک عامل مهم معرفی نموده که بایستی در تمام امور زندگی خود مدنظر قرار دهیم؛ چراکه بدون درنظر گرفتن زمان، ممکن است خسارات زیادی به خود و دیگران وارد کنیم.

من می‌توانم با الگوگرفتن از طبیعت، یاد بگیرم و زندگی بهتری برای خود و آیندگان بسازم، با طبیعت مهربان باشم و هرآنچه طبیعت به من هدیه داده را بایستی جبران کنم‌؛ چراکه هرچیز بهایی دارد و اگر فقط دریافت‌کننده باشم و پرداختی نداشته باشم، قطعاً آن‌چه که دریافت کرده‌ام از دست می‌دهم.

در هفته درختکاری می‌توانم با کاشت درخت، بخش کوچکی از هدایای طبیعت را جبران کنم‌؛ از طرفی، طبق وادی دوازدهم با کاشت درخت درمی‌یابم، هرچیزی که می‌کارم نیاز به مراقبت دارد و رهاکردن باعث ایجاد خسارت می‌شود؛ پس بایستی با توجه، آموزش، مراقبت و البته درنظر داشتن زمان، شاهد رشد، تغییر و تبدیلات باشم تا در آخر امر، با مشاهده محصول و نتیجه نهایی، ترخیص حاصل شود.

خدا را شکر که آقای مهندس با این تدبیر اندیشمندانه، چنین فرصتی را در قالب یک آموزش ناب، در اختیار ما قرار داده‌اند تا بتوانیم از آن استفاده کنیم و بهره ببریم.

نویسنده: مرزبان گروه خانواده،  همسفر زهرا. ج
ارسال: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر زینب (دبیر سایت)
همسفران نمایندگی وکیلی یزد