راهنما کسی است که خداوند در حقش لطف کرده است

ششمین جلسه از دور دوم سری کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره ۶۰ ویژه مسافران و همسفران نمایندگی لامرد با استادی مسافر پوریا، نگهبانی مسافر کوروش و دبیری مسافر اسماعیل، با دستور جلسه «الهام از رمضان» روز 6 اسفند 1403 ساعت ۱۶ برگزار شد.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان پوریا هستم یک مسافر.
امروز دو دستور جلسه داریم هم الهام از رمضان است و هم جشن هفته راهنماست، تبریک می‌گویم به چهارنفری که از شعبه لامرد رهایی گرفته‌اند.
راهنمایان کسانی هستند که خداوند در حقشان لطف کرده و به آن‌ها فرصت دوباره داده است که بتوانند بیشتر بیاموزند و از آموخته‌های خودشان یک‌چیزی هم به دیگران یاد بدهند که درنهایت هم باعث رشد خودشان می‌شود، پس احتمالاً معنایش این است که من بیشتر نیاز دارم و حتماً اوضاع خراب‌تری داشته‌ام که این‌چنین به من لطف کرده‌اند.

در این مسیر هم خودمان آموزش می‌گیریم، هم لذت می‌بریم، راه دور و نزدیک هم نداریم؛ در نمایندگی لامرد می‌گوییم راهنمایان از راه دور می‌آيند و زحمت می‌کشند، البته ما این چیزها را به خودمان نمی‌گیریم، بچه‌ها لطف دارند که از راه دور می‌آیند.
خوب نیاییم! سخت است؟ آیا اذیت می‌شویم؟ نه داریم لذت می‌بریم! نتیجه گرفته‌ایم که این کار را می‌کنیم،مثلاً آقای علیرضا و آقای علی خودشان که اینجا لژیون ندارند، به خاطر همسفرانشان می‌آیند تا آن‌ها به لژیون خود برسند؛ این عزیزان هم پا به‌پای ما می‌آیند. اگر آن‌ها نباشند همسفران شکل نمی‌گیرد و تعداد ما زیاد نمی‌شود.
بچه‌ها لطف کردند و تنهایم نمی‌گذاشتند، اصلاً تنها نبودم حتی یک لحظه، سه جلسه تنها آمدم ولی اینجا بچه‌ها در پارک بودند.

خدمتگزاران اوتی، لژیون سردار، سایت و نشریات از بوشهر می‌آیند و خودشان می‌آیند، هیچ‌وقت تا به حال و تا به این لحظه به یک نفر هم نگفتم که بیا! حتی گاهی اوقات من گفته‌ام که نیا! بعد از دو سه هفته خودش راهش باز می‌شود و می‌آید و بیشتر از بقیه هم می‌آید! چرا؟ چون آن‌ها هم نتیجه گرفته‌اند.
تشکر کردن وظیفه ماست که نسبت به دیگران داشته باشیم، ولی باز آن‌ها به این کار ما هیچ احتیاجی ندارند. چون می‌دانم لطف خدا شامل حالشان شده  و جبران خسارت می‌کنند.

دستور جلسه این هفته الهام از رمضان است؛ شاید برای شما یک چیز جدید باشد، چون امثال ما معمولاً روزه نمی‌گرفتیم، نمی‌گویم همه! بعضی‌ها می‌گرفتند ولی یک سری از ماها نمی‌گرفتیم.

رسم کنگره این است که افطاری می‌دهیم، حالا اینجا هفته‌ای یک جلسه است، همان یک جلسه را باید درست برگزار کنیم؛ پس از دوشنبه آینده برای ما اولین جلسه است که اینجا افطاری داشته باشیم.
زمانی که دوازده ساعت غذا نخوریم، بدن سلول‌های سرطانی را جذب می‌کند و می‌خورد و از بین می‌برد و همین‌طور روزبه‌روز کم می‌شوند و دوباره سراغ سلول‌های ناقص می‌رود و هر جاهایی که احتمال بیماری هست را اصلاح می‌کند و شروع به خوردن بیماری‌ها می‌کند.
در طول یازده ماه، بدن که دارای عظیم‌ترین پالایشگاه است و این پالایشگاه عسلویه و ... در مقابلش بچه‌بازی است، به خاطر پالایش‌ها و تصفیه‌هایی که انجام داده پر از آشغال و چربی شده، یک ماه باید فرصت پیدا کند که این‌ها را دفع کند.
در این فاصله قلب باید از نوساخته بشود، تمام سلول‌هاش، پوستش، خونش، همه و همه در این ماه ساخته می‌شود، باید به آن فرصت بدهیم تا خود را بازسازی کند و این معجزه ماه مبارک رمضان است.
از همه شما سپاسگزارم.
برگزاری جشن هفته راهنما و تقدیر از راهنمایان

نگارش: مسافر اسماعیل (لژیون یکم)