لژیون مجازی ویلیام وایت همسفران کنگره۶۰ به استادی اسیسانت ویلیاموایت همسفر مینا با دستور جلسه «وادی سیزدهم (پایان هر نقطه سرآغاز خط دیگری است) و تأثیر آن روی من» روز یکشنبه ۲۱ بهمنماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار کرد.
سخنان استاد:
«آنچه باور است محبت است و آنچه نیست؛ ظروف تهی است.» ابتدا از زحمات راهنمای ویلیاموایت همسفر اعظم تشکر میکنم. ایشان در این سالها برای درمان نیکوتین همسفران تلاش کردند و زحمت کشیدند. انشاءالله ادامه دهنده راه ایشان باشیم و بتوانیم به کمک همدیگر انسانهای سالم بیشتری در جامعه، هستی و دنیا داشته باشیم.
امیدوارم کسانیکه به تازگی وارد لژیون ویلیاموایت شدند آغازی خیر و پر از آموزش برایشان باشد و پایانی خوب و عاقبت به خیری داشته باشند. آدامس نیکوتین داروی درمان است؛ پس به موقع استفاده کنید؛ انشاءالله این کم شدن پله، نیکوتین و اين بخشش بتواند به افزایش جهانبینی کمک کند و حال خوش را بیشتر کند.
عنوان وادی سیزدهم «پایان هر نقطه سرآغاز خط دیگری است»؛ در کنگره۶۰ و درمان اعتیاد برای رهایی کامل از اعتیاد، قطع شدن و از بین رفتن تمام مسائلی که ما داریم که میتواند موادمخدر، سیگار، قلیان یا ضدارزشها باشد؛ برای اینکه بتوانیم از آن کنده و رها شویم؛ چیزی که درواقع چسبیده به شهر وجودی هر انسانی و هر چیزی که باعث از بین بردن شهر وجودی انسان میشود، ضدارزش است که میتواند افکار منفی، موادمخدر و سیگار باشد؛برای درمان آن باید سه ضلع در شهر وجودی به تعادل برسد؛ جسم، روان و جهانبینی.
هر کدام از دستور جلسات که سالانه برای اعضای کنگره۶۰ دستور و تکلیف میشود؛ روی این سه ضلع فرود میآید. وادیها و از جمله وادی سیزدهم روی ضلع جهانبینی ما کار میکند. پیام این دستورجلسه را اگر با گوش جان بشنویم، میتوانیم دیدگاه و جهانبینی خود را تغییر دهیم. این وادی به ما کمک میکند تا به هر ضدارزشی که وابسته هستيم، بتوانیم آن را از خود دور کنیم.
برای ما جاافتاده که در بسیاری از مسائل زندگی، هدفها و برای چیزهایی که برای آن تلاش میکنیم، فکر میکنیم همه روزی به پایان میرسد؛ زیرا نمیدانیم که پشت پرده چه خبر است که گاهی این ندانستن باعث ترس ما میشود؛ مانند در بستهای است که نمیدانیم پشت آن گلستان میبینیم یا آتش؛ چون نمیدانیم پشت آن چیست با خود میگوییم که چرا باید تلاش کنم و این هدف را دنبال کنم.
چرا باید قلیان، سیگار و موادمخدر را کنار بگذارم و گاهی اوقات آخر و انتها را تمام شدن هر چیزی میبینیم. وقتی این برداشت را داریم و در حس، وجود و فکر ما ناامیدی و یأس و دست از تلاش برداشتن را در ما به وجود میآورد. فکری در ما به وجود میآید که حالا چه شد که سیگار را کنار گذاشتم یا امتحان راهنمایی قبول شدم. اینها باعث میشود دست از تلاش برداریم و مأیوس و ناامید شویم.
آقای مهندس دژاکام مثال میزنند: «وقتیکه کلاس اول را گذراندید به کلاس دوم میروید و الی آخر.» همه این خطها به پایان میرسد و همه این آغازها پایانی دارد؛ ولی در کنگره۶۰ یاد میگیریم که دیدگاهمان را نسبت به این موضوع عوض کنیم. نکته مهم در وادی سیزدهم این است که درست است که هر موضوع یک آغاز و پایان دارد و پایان هر نقطه سر آغاز خط دیگری است؛ ولی این پایان هرچقدر با کیفیتتر، درستتر و در صراط مستقیم باشد؛ وقتی به پایان میرسد و دوره و آغاز جدیدی که شروع میشود قطعا بهتر خواهد بود.
با درس جهانبینی وادی سیزدهم یاد میگیریم حتما بعد هر پایانی آغازی وجود دارد. هر روز که چشمان خود را باز میکنیم آغازی دوباره است. هر چقدر شب راحتتر خوابیده باشیم، بیدغدغه، بدون افکار منفی صبح روز بهتری خواهیم داشت. از لحاظ مادی و معنوی روز قبل ما بهتر باشد فردا روز بهتری خواهد بود.
خیلی مهم است که وقتی خط به خط داستان زندگی خود را مینویسیم؛ چه بهتر که خطی را خوب بنویسیم و به پایان ببریم. تمام این مسئله بستگی به این دارد که خط را چطور بنویسیم. ما تعیین میکنیم که زندگی ما ادامه داشته باشد.
آیا سرشار از شادی، موفقیت و سلامتی است یا پر از غم و اندوه، شکست و ترس است یا میتوانيم داستانی بنويسيم که پر از مصیبت باشد. ما مصرفکنندگان سیگار خط جدیدی را نوشتهایم که سراسر ضرر، درد، رنج و مشکلات است. باید مصرف را مخفی کنیم، نمیتوانیم یک جاهایی حضور داشته باشیم، از همکلام شدن حذر میکنیم؛ این بهخاطر این است که خط را بد و اشتباه نوشتهایم.
من میتوانم به این نقطه پایان بدهم و خط جدیدی را با درمان و راهی که شروع کردهام؛ سالم، شاداب و خوب بنویسم. در این وادی یادآور میگیریم اگر در صراط مستقیم باشیم، قوانین زندگی را بدانیم، مسئولیت خود را درست بشناسیم و انجام دهیم؛ حتما پایان خوبی خواهیم داشت و آغازهایی بهتر.
این را برای عزیزان سفر دوم میگویم؛ امروز آغازی دوباره دارند؛ قطعا سفر با کیفیتی داشتهاند و آماده میشوند برای راهنما شدن و خط جدیدی را شروع میکنند. باید درسهای مربوط به درمان نیکوتین را بادقت بخوانند تا بتوانند راهنمایانی کامل و قدر در شهر خود بشوند تا این زنجیره انشعاب یابد و تمامی نمایندگیها راهنمای ویلیاموایت داشته باشند.
مسئله بسیار مهم در درمان نیکوتین یا موادمخدر به این دستورجلسه مربوط است، اینکه وادی سیزدهم جزو آخرین وادیها است و بعد آن وادی چهاردهم قرار دارد. این چهارده وادی را به عنوان سرفصلهای آموزشی و دوست برای خودمان در نظر بگیریم که صد خود را برای ما میگذارند و خالصانه به ما کمک میکنند. اگر در مسیر وادیها قدم برداریم رهجوها و راهنمایان خوبی و انسانهای سالمی میشویم؛ اگر به این وادیها و قوانین عمل کنیم.
دوباره میرسیم به سه ضلع جسم، روان و جهانبینی که میتواند کمک کند دوره درمان و سفر خوبی داشته باشیم. وادی سیزدهم به ما امید میدهد؛ بدانیم حمل کننده پیام بسیار مهمی است که در تمام مراحل زندگی از جزئیترین تا کلیترین مسائل زندگی به ما میگوید؛ یک انسان باید همیشه در حال آموختن باشد و بداند پایان هر خط و سفری پایان کار نیست و ما بعد از سفر اول میتوانیم سفر دوم را شروع کنیم.
اگر آموزشی نباشد؛ سکون و یکجا ماندن باشد، در سفر اول میمانیم که از مصرف مواد است تا قطع آن است؛ ولی اگر آموزش باشد، در جریان آموزش باشیم و کنگره۶۰ را باور کنیم؛ آنگاه سفر دوم را شروع میکنیم از قطع مواد تا رسیدن به خود است. برای اینکه اين رسیدن به خود و تعادل محکم باشد باید با تمام توان خود پيش برویم. نقطه جدیدی آغاز شده که هرچقدر در سفر دوم خوبتر بنويسيم؛ بهتر آموزش بگیریم، کوشا و فعال باشیم؛ یک سفر دومی تمام عیار میشویم. این مسئله را در تمام مسائل زندگی در نظر بگیریم و بدانیم یأس، ناامیدی و سکون هیچ فایدهای ندارد. میتوانیم راهنما شویم رهجوهای خوبی را تربیت کنیم و ادامهدهنده هدف آقای مهندس دژاکام باشیم.
تایپ، ویراستاری و ارسال: مسافر نیکوتین زهرا رهجوی راهنمای ویلیاموایت همسفر مریم (نمایندگی سلمان فارسی)
گروه همسفران ویلیاموایت کنگره۶۰
- تعداد بازدید از این مطلب :
1635