محال بود مکانی پیدا شود به جز کنگره، که مرا احیاء کند و به زندگی دوباره برگرداند.(نمایندگی بنفشه شیروان)

چهارمین جلسه از دوره هشتم سری کارگاه‌های آموزشی - خصوصی خانم‌های مسافر و همسفر نمایندگی بنفشه شیروان، با استادی مسافر فرشته، نگهبانی مسافر ثریا و دبیری همسفر فاطمه با دستور جلسه " در کنگره ۶۰ چگونه قدردانی کنیم " روز شنبه ۱۳ بهمن‌ماه ۱۴۰۳ رأس ساعت ۱۳:۳۰ آغاز به کار نمود.

سخنان استاد:

سلام دوستان فرشته هستم یک مسافر.

از ایجنت محترم خانم مریم عزیز و مرزبانان تشکر می‌کنم که اجازه دادند که این جایگاه شیرین را تجربه کنم. از راهنمای عزیزم تشکر می کنم که من را به حال خوش رساندند و این رهایی را مدیون ایشان هستم . مروز حس خیلی خوبی دارم.

دستور جلسه این هفته «در کنگره ۶۰ چگونه قدردانی می‌کنیم؟» است. دردانی یعنی سپاسگزاری و باز پرداخت آن خدماتی که برای من انجام می‌شود. شکرگزاری فقط این که من به این جایگاه رسیدم نیست، باید در عمل هم باید نشان دهم.

در کنگره ۶۰ دستور جلسه‌ای داریم که به ما آموزش می‌دهد چگونه قدردانی کنیم؟ چون واقعاً این مسئله حائز اهمیت است و این قدردانی ما را در کنگره قوی‌تر می‌کند و هر روز به حال خوش بیشتری می‌رساند.

زمانی که ما برای اولین‌بار با سفر دومی‌ها و ایجنت و بقیه خدمتگزاران روبه‌رو می‌شویم، گمان می‌کنیم حتماً حقوقی هم برایشان در نظر گرفته شده و دریافت می‌کنند، ولی بعدها که آموزش کسب می‌کنیم و به آن آگاهی لازم می‌رسیم، متوجه می‌شویم که تمام خدمتگزاران با عشق زیادی که به کنگره دارند، خدمت می‌کنند و این یک عشق بلاعوض است.

منِ فرشته زمانی که مصرف‌کننده بودم، خواب درست و تعادل نداشتم، و با آموزش‌هایی که گرفتم، قدردانی را یاد گرفتم و وظیفه خودم می‌دانم تمام زحماتی که در حقم شده، مخصوصاً راهنمای عزیزم که این حال خوش امروزم را مدیون او هستم، جبران کنم.

کنگره از من یک شخصیت واقعی ساخت و توانستم از دام اعتیاد رها شوم و از ضد ارزش‌ها دوری کنم، و حالا متوجه شدم بدون مواد هم می‌توانم زندگی کنم و احساس بهتری نسبت به خانواده خود و فرزندانم داشته باشم و دنیا را با دید بهتری تماشا کنم و از نفس‌کشیدنم لذت ببرم. حالا که در این نقطه  رسیده ام ،می توانم از قدردانی های کوچک شروع کنم ، برای مثال حمایت کردن از سبد جلسه .

من باید بدانم کنگره هیچ نیازی به من و خدمت‌کردن من ندارد و این من هستم که همیشه به کمک‌ها و آموزش‌های کنگره نیاز دارم، پس باید این مکان مقدس را الویت زندگی خود قرار دهم و برای حال خوب خودم ارزش قائل باشم.

سپاسگزاری باید به مرحله عمل برسد و به گفتهٔ آقای مهندس: بعضی‌ها واقعاً از یاد می‌برند یک فرد مصرف‌کننده بودند و چه هزینه‌هایی پرداخت می‌کردند برای مواد مصرفی خود، ولی متأسفانه به حال خوش که می‌رسند، فراموش می‌کنند در چه شرایطی بودند و حتی سختشان است برای رهایی به تهران بیایند.اگر کمی تفکر کنیم، کاملاً متوجه تغییراتی که در ما رخ‌داده است می‌شویم و محال بود مکانی پیدا شود به جز کنگره، که مرا احیاء کند و به زندگی دوباره برگرداند.

در کنگره، یک هفته به‌عنوان هفته راهنما در نظر گرفته شده است و ما باید با پاکت دادن به راهنمای خود، سپاسگزار ایشان باشیم و آموزش‌هایی که دیده‌ایم را باید عملی کنیم و به اجرا در آوریم.در نتیجه اگر می‌خواهیم این مکان برای آیندگان و هم‌دردان ما بماند، باید قدردان آن باشیم و حمایت کنیم و پیام کنگره ۶۰ را به گوش تمام انسان‌ها برسانیم‌.

تایپ: همسفر فاطمه - نمایندگی بنفشه شیروان
ویرایش: مسافر فاطمه - نمایندگی بنفشه شیروان
بازبینی و ارسال: همسفر فاطمه