رهایی ما باید همیشه نو و تازه باقی بماند

هفدهمین جلسه از دوره سیزدهم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران آقا نمایندگی شفا مشهد با استادی راهنمای محترم مسافر حسین، نگهبانی همسفر جمال و دبیری همسفر محمدرضا با دستور جلسه "در کنگره ۶۰ چگونه قدردانی می‌کنیم؟" شنبه ۱۳ بهمن‌ماه ۱۴۰۳، ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
دوستان حسین هستم یک مسافر.
خداوند را شاکر و سپاسگزارم که توفیق داد تا در خدمت شما همسفران عزیز در نمایندگی شفا باشم. از نگهبان و راهنمای لژیون چهار، آقا مهدی هم سپاسگزارم که این فرصت را به من دادند تا در این جلسه حضور داشته باشم.
به نظر من، این دستور جلسه به من یادآوری می‌کند که حس شکرگزاری و سپاسگزاری را در زندگی‌ام به کار بگیرم. زمانی که در تاریکی و سیاهی بودم، شاید شکرگزاری را نمی‌شناختم. اگر هم انجام می‌دادم به صورت‌های مختلفی بود؛ گاهی فقط با زبان، گاهی هیچ‌چیز نمی‌گفتم؛ اما به لطف حضور در کنگره ۶۰، این احساس از درون من شروع شد. در کنگره جایگاه خودم را پیدا کردم و یاد گرفتم که از دیگران هم قدردانی کنم.
در نمازهای یومیه‌مان، در آیه اول قرآن کریم، به نام خداوند بخشنده و مهربان، سپاسگزاری از خداوند را می‌آموزیم. این موضوع را هم در قرآن و هم در زندگی‌مان باید رعایت کنیم. انسان‌ها گاهی درگیر فراموشی می‌شوند و شکرگزاری را فراموش می‌کنند. به قولی، تمام رذایل و فضایل در درون انسان است. در کنگره ۶۰، بیشتر از رذایل، بر فضایل خود تمرکز می‌کنیم. اگر رذایلی هم داریم، با آموزش‌های کنگره این ویژگی‌ها را کاهش می‌دهیم و بیشتر به سمت فضایل می‌رویم.
ما در کنگره ۶۰ مثلث درمان داریم: جسم، روان و جهان‌بینی. برای من به‌عنوان یک مسافر، شربت تریاک در بخش جسم مشکل من را حل کرد. برای یک همسفر، ممکن است این تغییر در ورزش یا حضور در لژیون باشد که بخش جسم او را راه‌اندازی می‌کند؛ اما روان و جهان‌بینی از طریق آموزش‌ها شکل می‌گیرد.
من در سال ۱۳۹۱ وارد کنگره ۶۰ شدم. آن زمان در مشهد یک نمایندگی بیشتر نداشتیم و تعداد ما کم بود. به‌مرورزمان و با توجه به آموزش‌های کنگره، این اتفاقات مهم در استان خراسان رقم خورد و شعبه‌های زیادی مانند نیشابور، بردسکن، بیرجند، قوچان و سبزوار تشکیل شد. این شعبات، از شعبه الهیه الهام گرفتند و با آموزش‌ها رشد کردند. انسان‌ها با قدم‌های کوچک و با قدردانی از آموزش‌ها، می‌توانند پایگاهی برای خود بسازند.

بدون آموزش و تعادل، هیچ‌کس در کنگره ۶۰ نمی‌تواند باقی بماند. این موضوع به لطف راهنمایی‌های استادان و جناب آقای مهندس که سرچشمه تمام آموزش‌ها در کنگره هستند، امکان‌پذیر است.
من معتقدم که همه ما شکرگزاری را یاد می‌گیریم. جشن‌هایی مانند جشن گل‌ریزان به ما کمک کرده‌اند تا دانشگاهی بزرگ در کنگره بسازیم.
اگر این جشن‌ها نبودند، ما هیچ‌وقت نمی‌توانستیم به چنین جایگاهی دست یابیم. این جشن‌ها به همگان نشان می‌دهند که چگونه باید از کسانی که به ما کمک کردند، سپاسگزاری کنیم. از راهنماها، همسفران و دیده‌بان‌ها باید قدردانی کنیم.
اگر ما قدر آنچه به ما داده‌شده را بدانیم، قطعاً سپاسگزاری خود را به بهترین نحو انجام خواهیم داد. اگر یادمان بیاید که هفته راهنما است، نباید تنها برای تقدیر از راهنما پول قرض کنیم و یک پاکت آماده کنیم؛ باید قدردانی‌مان از ته دل باشد.
من همیشه به دوستانم می‌گویم که رهایی ما باید همیشه نو و تازه باقی بماند. اگر یازده سال است که در کنگره خدمت می‌کنم، دلیلش این است که این رهایی و حال خوب را می‌خواهم همیشه حفظ کنم. همان‌طور که وقتی یک ماشین نو می‌خرید، آن را در پارکینگ نگه می‌دارید و مراقبش هستید، باید رهایی و حال خوب خود را هم با حضور مداوم در کنگره حفظ کنیم.
خوشحالم که امروز شما همسفران عزیز در کنگره ۶۰ حضور دارید. اگر من هم روزی مصرف‌کننده نبودم و جایی مثل کنگره وجود داشت، حتماً در آنجا به آگاهی می‌رسیدم. این مسئله برای شما بسیار ارزشمند است که در کنگره آموزش می‌گیرید.
من در کنار یک پارک زندگی می‌کنم و جوانان زیادی را می‌بینم که به مشکلاتی گرفتار شده‌اند؛ اما شما با حضور در کنگره در حال کسب آگاهی هستید که این بسیار ارزشمند است.
در پایان، از آقای مهندس و خانواده محترمشان سپاسگزارم که چنین بستری را برای ما فراهم کرده‌اند تا ما بتوانیم این حال خوش را به خودمان و خانواده‌هایمان هدیه دهیم.

از شما هم سپاسگزارم که به صحبت‌های من گوش دادید.

انتخابات نگهبانی دوره چهاردهم 

دعای پایان جلسه 

مرزبان خبری: همسفر امین 

تایپ: همسفر وحید (لژیون اول) 

ویراستاری و ارسال خبر: همسفر پوریا (لژیون اول) 

سایت همسفران آقا نمایندگی شفا مشهد