بخشش به روش درست در کنگره۶۰

جلسه هفتم از دوره سوم لژیون سردار نمایندگی ایران با استادی همسفرپیمان، نگهبانی مسافر حسین، دبیری مسافر حیدر و خزانه‌داری مسافر شمس‌الدین با دستور جلسه "کمک من به کنگره و کمک کنگره به من" یکشنبه ۲۳ دی‌ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۵:۳۰ برگزار شد.

خلاصه سخنان استاد
سلام دوستان، پیمان هستم، یک همسفر.
از حسین آقا، نگهبان لژیون سردار، سپاسگزارم که این فرصت را به من دادند تا اولین مشارکتم را انجام دهم.
ابتدا به آقای مهندس دژاکام و تمام اعضای کنگره ۶۰ بابت همایشی که در تاریخ ۱۴۰۳/۱۰/۲۲ برگزار شد و در آن به‌عنوان مددکار برتر انتخاب شدند، تبریک می‌گویم. این دستاورد بسیار زیباست، زیرا نشان می‌دهد که تلاش برای کاهش مشکلات انسان‌ها تا چه حد ارزشمند است. همه اعضای کنگره ۶۰ در این موفقیت شریک‌اند، بنابراین این تبریک به همه اعضا تقدیم می‌شود.
دستور جلسه: کمک من به کنگره و کمک کنگره به من
آقای مهندس فرمودند: این دستور جلسه مانند کارنامهٔ خدمتی ماست. باید درباره کارها و خدمت‌هایی که انجام داده‌ایم، صحبت کنیم؛ زیرا آگاهی دادن به دیگران وظیفه‌ای است بر دوش ما.
زمانی که من برای اولین بار وارد کنگره شدم و چند ماه از سفرم می‌گذشت، جشن گل‌ریزان برگزار شد. در آن جشن مبلغ ۲ میلیون تومان تعهد کردم، اما فقط توانستم ۱ میلیون را پرداخت کنم. سال بعد، دو قسط ۶ میلیونی (جمعاً ۱۲ میلیون تومان) پرداخت کردم و امسال نیز مبلغ تعهدم دو برابر شده است. این نکته را به این دلیل می‌گویم که رشد خودم را در کنگره می‌بینم. این رشد تنها محدود به بخش مالی نیست، بلکه در جنبه‌های مختلف زندگی‌ام تأثیر گذاشته است؛ تمام این تغییرات را مدیون آموزش‌های کنگره ۶۰ هستم.
اگر این آموزش‌ها نبود، هیچ‌وقت این رشد اتفاق نمی‌افتاد. به همین دلیل است که آقای مهندس این دستور جلسه را تعیین کرده‌اند تا ما به خودمان رجوع کنیم و شرایط قبل از ورود به کنگره را به یاد بیاوریم. در کلام‌الله آمده است: «انسان موجودی فراموش‌کار است». واژه انسان از نسیان، به معنای فراموشی، گرفته شده است. بسیاری از مواقع، شرایط سخت گذشته را فراموش می‌کنیم و یادمان می‌رود که کجا بودیم و اکنون کجا هستیم.
ممکن است گاهی اوقات بگویم که چون مبلغی پرداخت کرده‌ام یا کاری انجام داده‌ام، حقی بر گردن کنگره دارم. اگر زمانی در کنگره کمبودی پیش بیاید یا حقی از من ضایع شود، ممکن است ناراحت شوم و بگویم چرا این اتفاق افتاده است. اما چنین واکنشی نشان‌دهنده آن است که دچار نسیان شده‌ام.
راهنمای عزیزمان، آقا عطا، همواره تأکید دارند که هیچ‌یک از ما در کنگره ۶۰ حقی نداریم. هرچقدر که خدمت کنیم یا کمک مالی انجام دهیم، باز هم به کنگره بدهکاریم؛ زیرا کنگره به ما بیشتر از آنچه که می‌دهیم، بازمی‌گرداند.
بخشش در کنگره ۶۰:
بخشش در کنگره مانند کاشت یک بذر است. وقتی یک دانه گندم می‌کاریم، هفتاد برابر محصول می‌گیریم. اگر گردویی بکاریم، درختی می‌روید که سالانه ده‌ها کیلو گردو می‌دهد. بخشش در لژیون سردار نیز دقیقاً همین‌گونه است. ما به ظاهر چیزی را می‌بخشیم، اما این عمل چندین برابر به شکل‌های مختلف به ما بازمی‌گردد.
آقا عطا می‌فرمایند: ممکن است بخشش ما از نظر مالی نتیجه‌ای نداشته باشد، اما بسیاری از بلاها و مشکلاتی که قرار بود در زندگی ما رخ دهد، به واسطه همین بخشش از ما دور می‌شود. البته برخی ممکن است بگویند: «از کجا معلوم این اتفاقات قرار بود بیفتد؟» حقیقت این است که نمی‌توان چنین مسائلی را اثبات کرد، اما این همان مسیری است که در کنگره ۶۰ در پیش گرفته‌ایم.
تمثیل گندم در سوره حضرت یوسف
مدتی پیش، سوره حضرت یوسف را مطالعه می‌کردم. داستانی در این سوره آمده که همه ما آن را شنیده‌ایم: کاهنان معبد گندم‌ها را ذخیره کردند، اما پس از چند سال، گندم‌هایشان از بین رفت. در مقابل، گندم‌هایی که حضرت یوسف ذخیره کرده بود، سالم ماند. آقای مهندس همیشه می‌گویند: کلام‌الله به زبان تمثیل سخن می‌گوید. این داستان به ما می‌آموزد که اگر بخشش یا پس‌انداز به روش درست انجام شود، ماندگار و ثمربخش خواهد بود. اما اگر از روش نادرست باشد، تمام آن را از دست می‌دهیم.
ما در کنگره ۶۰ مطمئن هستیم که کمک‌های مالی در جای درستی خرج می‌شود و حتی یک ریال هم هدر نمی‌رود. تمامی هزینه‌ها بر اساس برنامه‌ریزی دقیق صورت می‌گیرد. به همین دلیل، اگر کسی عضو لژیون سردار شود، در دور بعدی نیز تلاش می‌کند تا این مسیر را ادامه دهد.
گاهی وقتی فرد به جایگاه دنوری یا پهلوانی می‌رسد، تلاش می‌کند که نه‌تنها خود را ارتقا دهد، بلکه دیگران را نیز همراه خود بالا ببرد. به‌عنوان‌مثال، یک پهلوان وقتی به جایگاه پهلوانی دست می‌یابد، تلاش می‌کند در سال بعد همسفرش را نیز به این جایگاه برساند. این رفتار نشان‌دهنده فهم و شناخت عمیقی است که فرد از مفهوم بخشش و رشد یافته است.
سه نوع شناخت در جزوه جهان‌بینی استاد امین
استاد امین در جزوه جهان‌بینی از سه نوع شناخت نام می‌برند:
۱. علم‌الیقین: شناختی که از شنیدن و مطالعه به دست می‌آید.
۲. عین‌الیقین: شناختی که از دیدن و تجربه مستقیم حاصل می‌شود.
۳. حق‌الیقین: شناختی که از درک عمیق و زیستن آن مفهوم به دست می‌آید.
اینکه من تنها بشنوم که بخشش خوب است و تأثیرات مثبتی دارد، شناختی در سطح علم‌الیقین است. اما زمانی که خودم دست به عمل می‌زنم، آن‌وقت است که به درک عمیق‌تر و حق‌الیقین می‌رسم.
چرا تازه‌واردها اجازه عضویت در لژیون سردار را ندارند؟
در کنگره ۶۰، به افراد تازه‌وارد اجازه عضویت در لژیون سردار یا حتی حضور در جلسات آن داده نمی‌شود. دلیل این محدودیت این است که فرد باید ابتدا به شناخت و درک کافی برسد. کنگره به پول هیچ‌کس نیاز ندارد؛ بلکه هدف، رساندن افراد به مرحله‌ای از آگاهی است که بخشش را با فهم و شعور انجام دهند.
دیدگاه مهندس دژاکام درباره مسافرت انسان‌ها:
در کتاب ۶۰ درجه زیر صفر، مهندس دژاکام می‌فرمایند: همه انسان‌ها مسافرند. سفر هر انسان از جایی آغاز می‌شود و در نهایت به نقطه‌ای بازمی‌گردد. در طول این سفر، انسان سختی‌ها و آسانی‌ها را تجربه می‌کند و از این تجربه‌ها رشد و آگاهی به دست می‌آورد.
ما انسان‌ها برای مأموریتی به کره زمین آمده‌ایم. خانه اصلی ما جایی در لامکان است. هدف از این سفر زمینی، کسب تجربه و رشد است. وقتی به خانه اصلی خود بازمی‌گردیم، دیگر آن انسانی نیستیم که سفر را آغاز کرده بودیم.
اصل دریافت و پرداخت در خلقت:
مهندس دژاکام معتقدند که کل خلقت بر اساس قانون دریافت و پرداخت شکل‌گرفته است. هر موجودی چیزی دریافت می‌کند و چیزی بازمی‌گرداند. به‌عنوان‌مثال:
درختان، مقدار کمی مواد از خاک و هوا می‌گیرند، اما محصولاتی فراوان و مفید ارائه می‌دهند.
حیواناتی مانند گاو یا گوسفند، فواید بسیاری برای انسان دارند.
حتی موجوداتی کوچک مانند کرم خاکی یا مگس، نقشی در چرخه طبیعت ایفا می‌کنند.
انسان و اختیار در بخشش:
انسان از دیگر موجودات متمایز است، زیرا خداوند به او اختیار داده است. خداوند می‌فرماید: اگر می‌خواستم، همه انسان‌ها را در یک‌لحظه مؤمن می‌کردم، اما اختیار را به آن‌ها واگذار کردم تا خودشان انتخاب کنند. این اختیار است که تفاوت میان خوب و بد را مشخص می‌کند.
بنابراین، انسان می‌تواند انتخاب کند که بخشش کند یا خیر. این بخشش می‌تواند شامل گذشتن از خواسته‌های مادی باشد؛ برای مثال، فردی به‌جای خرید لباسی که دوست دارد، مبلغی را به لژیون سردار اختصاص می‌دهد.

آقای مهندس دژاکام می‌فرمایند: برخی انسان‌ها تنها مصرف‌کننده‌اند. اگر من هم به اینجا بیایم و فقط مصرف‌کننده باشم، هیچ تغییری در من ایجاد نمی‌شود و رشدی برایم اتفاق نمی‌افتد. رشد زمانی حاصل می‌شود که خود را در مسیری سخت قرار دهم و با چالش‌ها روبه‌رو شوم.
ایشان همچنین بیان می‌کنند:"خود سختی لذت‌بخش است."
این سختی‌ها هستند که باعث می‌شوند انسان به مراحل بالاتر دست پیدا کند و مسیر رشد را تجربه نماید.
در پایان، از راهنمای محترم آقا عطا و آقا حامد عزیز صمیمانه تشکر می‌کنم. همچنین از تمامی شما عزیزان که با صبر و حوصله به سخنان من گوش سپردید، سپاسگزارم.
متشکرم.

تایپ و عکس: مسافر بهنام و مسافر مهدی از لژیون یکم
تنظیم و ارسال: مسافر حسن از لژیون پنجم
نمایندگی ایران