جهان‌بینی ریشه در دانایی انسان دارد

اسیستانت ورزش همسفر فاطمه به همراه مسافرشان با آنتی ایکس مصرفی شیشه و تریاک وارد کنگره شدند. به مدت دوازده ماه و یک هفته با متد DST و داروی OT به راهنمایی مسافر علی و همسفر نرگس سفر کردند. اکنون به شکر خدا و دستان پرمهر آقای مهندس یازده سال و پنج ماه است که آزاد و رها هستند. رشته ورزشی هر دو بزرگوار تیراندازی باکمان است. همسفر فاطمه افتخار خدمت در جایگاه راهنمایی، مرزبانی، ایجنتی و دستیار اسیستانتی را داشته‌اند و اکنون به‌عنوان اسیستانت ورزش در کنگره خدمت می‌کنند. به مناسبت دستور جلسه جهان‌بینی در ورزش با ایشان گفت‌وگویی ترتیب داده‌ایم که در ادامه می‌خوانید:

فرمان‌برداری از جایگاه‌ها تا چه حد به حال خوش افراد در پارک کمک می‌کند؟

فرمان‌برداری به‌طورکلی اطاعت و پیروی از مقررات و قوانین است و هرکسی در هر جایگاهی ازجمله ایجنت، راهنما، مرزبان، ورزشبان یا نگهبان ورزشی خدمت می‌کند و هر کس در آن جایگاه فرمانی را صادر می‌کند و مطمئناً فرمانی نیست که از خود صادر کرده باشد؛ بلکه فرمانی است که جزئی از قوانین و حرمت‌های کنگره۶۰ است و اگر که من به‌عنوان یک فرمان‌بردار دیدگاهم این‌گونه باشد که این فرمانی که داده‌شده چیزی جز خیر و صلاح من و سیستم نیست و قطعاً نفع من در آن نهفته است، خیلی راحت‌تر می‌توانم آن فرمان را اجرا کنم؛ ولی اگر که فرامین را اجرا نکنم و به‌قول‌معروف قوانین را دور بزنم، جز حال خراب چیزی برای من نخواهد داشت؛ به‌طورکلی فرمان‌برداری در همه‌جا صادق است؛ در پارک و نمایندگی یا خانواده هیچ فرقی نمی‌کند. در پارک اگر که ورزشبان به اعضاء تیم فرمانی را می‌دهد، قطعاً خیر و صلاح آن تیم را می‌خواهد و من وظیفه‌دارم که فرمان‌برداری کنم و اگر فرمان‌برداری نکنم مطمئناً حال خوش را دریافت نمی‌کنم. آقای استاد امین می‌گوید: دروازه ورود به تاریکی‌ها نقض فرمان است و دروازه ورود به روشنایی‌ها فرمان‌برداری است و این فرمان‌برداری خیلی نکته مهمی است که ما اگر رعایت کنیم؛ قطعاً حال خوش را تجربه می‌کنیم و اگر رعایت نکنیم مطمئناً آرامش و حال خوب را از خودمان دریغ کرده‌ایم.

معرکه‌گیری چه ارتباطی با جهان‌بینی در ورزش دارد؟

معرکه‌گیری مقابل جهان‌بینی قرار دارد؛ چراکه معرکه‌گیری ریشه در جهل و ناآگاهی من انسان دارد؛ ولی جهان‌بینی ریشه در دانایی انسان دارد. دانایی شامل هر آموزش، تفکر و تجربه است و هر زمان که ما در یک موضوع یا مشکلی وارد معرکه‌گیری شویم، باعث می‌شود که نتوانیم از آن موضوع عبور کنیم و همچنان در آن موضوع باقی بمانیم؛ چراکه هر زمان که ما وارد معرکه‌گیری می‌شویم از آموزش دور می‌شویم و گاهی در ورزش این اتفاق را دیده‌ام که یک تیم شکست می‌خورد، به‌جای این‌که دلیل این شکست را پیدا کنند و نقاط قوت و ضعف تیم خود را بررسی کنند، وارد معرکه‌گیری می‌شوند و دیگران را مقصر می‌کنند و مدام یکدیگر را مقصر می‌کنند و همین امر باعث می‌شود که همچنان در همان موضوع باقی بمانند و در هر مسابقه‌ای از همان نقطه، شکست تکرار شود.

چه راهکار و پیشنهادی برای همسفرانی دارید که مسافر آن‌ها اجازه حضور آن‌ها به پارک را نمی‌دهد؟

به نظر من خصوصیات اخلاقی هر فردی با فرد دیگر متفاوت است؛ بنابراین نمی‌شود یک راهکار واحدی داد؛ ولی جمله‌ای که از دیده‌بان ورزش مسافر علی شنیدم و به حالت طنز بیان کردند؛ ولی به نظر من حقیقت دارد و همیشه گوشه ذهن من حک‌شده این است، آنچه را که خدا بخواهد، می‌شود و آنچه را که خانم‌ها بخواهند شده است؛ یعنی خانم‌ها اگر خواسته‌ای داشته باشند آن‌قدر هنرمند هستند که بتوانند راهکاری را پیدا کنند که به خواسته موردنظر خود برسند؛ بنابراین یک همسفر اگر واقعاً خواسته قلبی داشته باشد، می‌تواند راهکاری را با توجه به اخلاقیات و صفاتی که مسافرش دارد پیدا کند که با رضایت کامل مسافرش در پارک حضورداشته باشد.

ورزشبان یا نگهبان یک‌رشته ورزشی چگونه می‌تواند زمین خود را برای ورزشکاران پویا و پرانرژی کند؟

اولین نکته که مطرح می‌شود این است که یک ورزشبان یا نگهبان، خودش به‌نوعی یک الگو است و هر خواسته‌ای که از اعضاء تیم دارد، در ابتدا باید خودش انجام بدهد؛ به‌طور مثال باید اول وقت در پارک حضورداشته باشد و پوشش ورزشی مناسب داشته باشد، در ادامه باید برنامه‌ریزی و هدف‌گذاری برای تیم در نظر بگیرد، اگر زمین مشکلی دارد، خط‌کشی ندارد، وسایل ورزشی کم و کسری دارد، به ایجنت پارک اطلاع بدهد و به‌طورکلی یک ورزشبان یا نگهبان، حکم سرپرست آن ورزش را دارد و مهم‌ترین ویژگی که یک سرپرست دارد این است که بلد باشد که اعضاء را چگونه باهم هماهنگ کند و انگیزه در افراد ایجاد کند؛ به نظر من ارتباط خوبی بین اعضاء تیم نیز می‌تواند از مدیریت خوب سرپرست تیم باشد؛ باید برای اعضاء کاملاً شفاف‌سازی کند که حضور آن‌ها در مسابقات صرفاً بردوباخت نیست؛ بلکه کسب تجربه نیز است و هر حضوری در مسابقات می‌تواند برابر با چند ماه تمرین عادی باشد که ان‌شاءالله بتوانند حداکثر توان خود را داشته باشند و از حضور خود در پارک و ورزش لذت ببرند.

کلام آخر:

در پایان از آقای مهندس، خانواده محترمشان و خانم آنی کماندار بسیار سپاسگزارم که اجازه خدمت در این جایگاه را به من دادند و امیدوارم آن‌گونه که شایسته کنگره است، به بهترین نحو خدمت کنم و بهترین آموزش‌ها را در این جایگاه بگیرم و از شما نیز بسیار ممنون و سپاسگزارم.