جلسه پنجم از دوره نهم سری کارگاههای خصوصی کنگره ۶۰ مخصوص مسافران نمایندگی دلیجان با استادی راهنما مسافر یاسر، نگهبانی مسافر احمدرضا و دبیر مسافر امیرحسین، با دستور جلسه «صورت مسئله اعتیاد» چهارشنبه ۴ مهر ۱۴۰۳ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار کرد.
سخنان استاد:
سلام دوستان یاسر هستم یک مسافر.
خداوند را شکر و سپاس که یکبار دیگر اجازه حضور در کنگره را به من داد تا بتوانم به خودم خدمت کنم و آموزش بگیرم.
تشکر میکنم از اعضای نمایندگی دلیجان، از ایجنت محترم نمایندگی آقا محمد، از مرزبانان شعبه تشکر میکنم از نگهبان جلسه احمدرضا تشکر میکنم که امروز من را به این جایگاه دعوت کردند.
دستور جلسه این هفته صورت مسأله اعتیاد است.
شخصی که در کنگره درمان شده است و یا در حال درمان است، با خیال آسوده به طوری که تمام معماها برایش حل شده است، هیچ دغدغهای از نظر ذهنی ندارند.
یک ضرب المثل هست که میگوید معما چو حل گشت آسان شود و این معمایی بود که برای همهی ما حل شد، به واسطه صورت مسأله اعتیاد که همان درمان اعتیاد است.
در بیرون از کنگره اگر از درمان اعتیاد صحبت شود شاید هزاران مقاله یا فلسفه در کنارش آورده میشود.
شخصی که به سفر دوم رفته است وقتی از او میپرسند درمان یعنی چه؟
میگوید درمان یعنی اگر شخص در انبار مواد مخدر قرار بگیرد ولی میلی به مصرف نداشته باشد. وقتی حس و میلی به مصرف نداشته باشد یعنی صورت مسأله اعتیاد حل شده است.
تمام اساتید، دانشمندان به قول آقای مهندس هنوز زیر نقطه صفر اعتیاد هستند، یعنی هیچچیز از اعتیاد نمیدانند، فقط مقاله میدهند و اعتیاد را یک بیماری مزمن پیش رونده و روانی میدانند و با روشهای مختلف مثل زندان درمانی، کمپ درمانی، شلاق درمانی و هزاران راه دیگر که انجام میشود تا شخص به درمان برسد.
دنیا بر این باور است که شخص مصرفکننده، اگر فقط سه روز مصرف نکند و ادرار شخص پاک بشود دیگر خبری از اعتیاد نیست. اینجاست که صورت مسأله اعتیاد در کنگره شکوفا میشود و نشان داده میشود. بیماری اعتیاد یک بیماری جسمی است ولی در کنارش بیماری روان نیز است. یک مثلث ترسیم میشود و میگوید شخصی اگر بخواهد به درمان برسد باید جسم، روان و جهان بینی را مد نظر بگیرد و به تعادل برسد.
جسم نیاز به غذا دارد که باید مقدار مناسب در زمان مناسب به جسم برسد. بهترین و کاملترین دارویی که بچهها در کنگره با آن سفر میکنند داروی اوپیوم تینکچر است.
این خوراکی است که به جسم میدهیم. خوراک روان را هم باید بدهیم. اعتیاد صرفاً بیماری جسمی نیست. شاید شخصی مصرفکننده مواد مخدر نباشد ولی از نظر تفکر و اندیشه بهقدری افیونی باشد، که به اندازه ده تا مصرفکننده مواد مخدر ضربه بزند و خسارت وارد کند پس شخص باید تفکراتش تغییر کند با بالا بردن سطح دانایی با جزوات، سیدیها، مقالهها و راهنمایی راهنمایان خوراک افکار و اندیشه خودمان را بدهیم تا بتوانیم جهانبینی خودمان را به تعادل برسانیم. وقتی بتوانیم جسم و جهانبینی به تعادل برسد، روان نیز به تعادل میرسد و این میشود صورت مسأله اعتیاد.
مسأله یعنی اینکه من بدانم کجا قرار دارم، هدفم چیست از قرارگرفتن در این مسیر؟ یک وقت من را در کویری قرار میدهند و به من میگویند از اینجا به سمت تهران برو من نمیدانم که کجا هستم و مسیرم از کدام طرف است.
ولی اگر تجهیزات مثل نقشه، قطبنما همراهم باشد، میتوانم به راحتی از آن کویر به مسیرم را پیدا کنم. صورت مسأله اعتیاد، یعنی اینکه مسیر پیدا شده است و این کار به راحتی در کنگره ۶۰ اجرا میشود.
آقای مهندس میگویند که از الان تا هر زمانی دیگر هر نوع مواد مخدری بیاید در کنگره قابل درمان است. در کشورهای غربی میگویند امیدوار هستیم بتوانیم یک راه و یا یک واکسن پیدا کنیم تا بتوانیم آمفتأمین یا شیشه را درمان کنیم. ولی در کنگره ۶۰ چندین سال است که شیشه درمان شده است. انشالله که ما هم بتوانیم این دستور جلسه را به معنای واقعی لمس کنیم و ازش استفاده کنیم. وقتی میگوییم درمان یعنی اینکه هیچ حسی به مواد مخدر نداشته باشیم. درمان اعتیاد یعنی جسم، روان و جهانبینی ما به تعادل برسد.
من همیشه به بچههای در لژیون میگویم که هیچ وقت به درمان تنها قانع نشوید ما چیزی فراتر از درمان میخواهیم. ما باید به دنبال تعادل باشیم. شعار کنگره است که میگوید درمان فوق ترک است و تعادل فوق درمان است. خودتان و آقای مهندس را تشویق کنید.
تایپ: مسافر جواد لژیون دوم
عکس و ارسال خبر: مرزبان خبری
- تعداد بازدید از این مطلب :
376